Tersi ve Yüzü

Bir adam çevresine dalmış,bir başkası mezarını kazıyor: nasıl ayırmalı onları? İnsanları ve saçmalıklarını? Ama işte gökyüzünün gülümsemesi. Işık kabarıyor,yaz pek mi yakın? Ama işte sevilmesi gerekenlerin gözleri ve sesi. Tüm devinimlerimle dünyaya,bütün acımam ve tüm minnetimle insanlara bağlıyım. Dünyanın tersiyle yüzü arasında seçim yapmak istemiyorum,seçmesini sevmem.İnsanlar açık görüşlü ve alaycı olmamızı istemiyorlar. “Bu sizin iyi olmadığınızı gösterir” diyorlar.Ben arada bir bağlantı göremiyorum. Birine usu küçümsemediğini duyarsam,kuşkularına katlanamadığını anlarım.hile yapmasını sevmemde ondan. Büyük yüreklilik, ölüme olduğu gibi ışığa da gözlerini kırpmadan bakabilmektir.