her anın bir defaya mahsus olmasından gelir varolmanın dayanılmaz hafifliği. hatta skalayı daha da geniş tutmak gerekirse yaşanılan her olay bir defaya mahsus yaşanmıştır. sevgilin seni terk mi etti güzel kardeşim? bir defaya mahsustu o üzülme. ya da üzül; çünkü bir defaya mahsustur üzülmen. sonsuz bir döngü yok bu hayatta. evet o seni terk etti ve şanslısın ki ölümlüsün. ve daha da şanslısın ki bir daha hayata gelmeyeceksin. zira böyle bir döngü içerisinde bir daha hayata gelecek olsaydın aynı üzüntüyü tekrar yaşaman gerekecekti. şimdi bir kez daha düşün ölümlü olmanın insanı neden bu kadar hafif yaptığını. düşündün mü? o halde artık yaşamanın zamanı!