Kitaplardan En Sevdiğimiz Alıntılar

Çok büyük bir şeyi gözden kaçırmışsın. İnsanın kendinden başkasını düşünmesini, onların da beslenmesini dikkate almasını "yüksek" bir davranış olarak tanımlarken sayısız hayvanın çocuklarına, eşlerine karşı davranışını unutmuşsun. O kadar fedakar canlılar var ki insanlar onların yanında sönük kalır.
Dişi ahtapot, döllenmeden sonra bir oyuğa yerleşir ve yavruları doğana kadar beklerken kendisi de açlıktan ölür. Beslenmek için bir kere bile yuvayı terk etmez. Bu fedakarlığı bırakın insanı, hiçbir hayvanda göremezsiniz.

Bu örneğin dışında, "insanı hayvandan şey" diye bir şey yoktur. Evet, insanı diğer hayvanlardan ayıran en belirgin şey "zeka"sıdır. Bu zekayı diğer bazı özelliklerden üstün tutmak yanlıştır. Bugün rahatlıkla evlerimizde yaşamamızın sebebi bizden öncekilerin buluşlarıdır. Onları bir kenara bırakalım. Doğada bir insan tek başına ne kadar güçlüdür? Şüphesiz, bir ceylandan farkı olmayacaktır hatta ceylan kadar hızlı olamadığı için yırtıcılar için çok kolay lokma olacaktır. Nitekim hayvanat bahçelerinde bu tür yırtıcı hayvanların bakıcılarını rahatlıkla avlayabiliyorlar. Bu tür bir video izlerseniz insanın ne derece "üstün" olduğunu kavrayabilirsiniz.

Ve beklenen cevabı aldım, değiştirilmiş ayetler. Benim kafamın almadığı nokta tam bu işte. Tanrı'nın indirdiği kutsal kitabı muhafaza bile edemiyorken oturup varsayımlara göre dinin gerekçelerini yerine getirmek çok amaçsızca değil mi? Madem Kuran'ın değiştirilmesi gibi bir ihtimal var, doğrusunu kim bilecek ve bundan nasıl emin olacağız?

Bu şuna benziyor, Adnan Oktar'a bakıyorum oh din çok güzel kedicikler filan fıstık gelsenize...
Sonra dönüp ışid'e bakıyorum... ( yaptıklarından bahsedemiyorum )
Biri diğerine bunlar Müslüman değil Kur'an böyle emretmiyor diyor, diğeri ise asıl dinin bu olduğunu söyleyip diğerlerini kafir ilan ediyor ve savaş bayrağı açıyor. Burada kimin haklı olduğunu nasıl karar vereceksiniz ? Veremezsiniz çünkü ortada bir doğru yok sadece bir metnin yorumlanması var, bu da metni anlaşılır olmaktan uzaklaştırıyor.

Bu zamana kadar değiştirildi derseniz henüz müslümanlığın yayılmaya yeni başladığı zamanlarda bu insanların bu günkü gibi diğerlerini keserek kendi dinine mensup etmeye zorladıkları dönemleri hatırlatmak zorunda kalırım :/

Tolstoy İnançlı bir insan ve inancının gereğini yazmış. Aforoz edilme pahasına. Ayrıca sadece bundan değil dini yok saymanın nelere mal olacağını da bir güzel anlatıvermiş. Ateistlerin ahlak anlayışını da şöyle özetlemiş: "Dini akidelere dayanmayan seküler bir ahlakın emirleri, müzikten hiç anlamadığı halde orkestra şefi yapılmış birisinin, çalacakları parçayı çok iyi bilen müzisyenlerin karşısında ellerini sallamasından farkı yok. Olayın akışı ve daha önceki orkestra şeflerinin müzisyenlere öğretmiş olduğu şeyler dolayısıyla, müzik belki bir müddet devam edebilir; ama müzikten zere kadar anlamayan adamın ellerini, kollarını sallaması hiç bir işe yaramayacak ve sonunda müzisyenleri şaşırtıp orkestranın ahengini bozacaktır."
Belki ateistlerin ahlak diye savundukları şey "mutlu" dünya kurmacalarıdır. Kişi bazında bu mutlu dünya kurmacası ile zararsız olan bireysel ateistler kurumsallaştığında toplum şu anki cinnet halini almıştır. Ve kurduğu bu düzene ayak uyduramayan ateizm savunucuları maalesef başkasını değil belki ama, kendini çok rahat öldürebilmektedir.

Toplumdaki Kaosun sebebi üzerine yazdığım ironik cümleyi izaha mecbur bıraktınız beni. Dünya da nifak çıkaran hayvanlar değil, GÜYA düşünen, irdeleyen, araştıran insan! Ne tezat. Hiç bir düşünce, hiç bir irdeleme, hiç bir araştırma insanlığın faydasına çalışmadığı müddetçe insanı vasıf değildir. Sadece hayvansal bir içgüdüdür. Hobbes'un homo homini lupusu işte böyle dini öteleyen ahlakasız bir düşüncenin ürünüdür.

insan dediğimiz şeyi hayvandan ayıran şey nedir peki? ve onu hayvandan daha aşağılık yapan şey?

Dünya neden bu halde? Tamam insanın doğasında var fitne, fesat, fücur.Ancak din insanın bu sapık yönünü törpülemek üzere insanı yaratan tarafından, gönderilir. Dinden uzaklaşmak yada dine batıl etiketi yapıştırmak insanı, dünya da yönsüz bırakmak manasına gelmez mi?
"Her din, hayatın anlamı sorusuna bir cevaptır. Ve dinin cevabı, hayatın anlamı izahını bazen önceleyen, bazende izleyen belli bir ahlaki gerekliliği içerir. .....
Hayatın anlamı şahsi mutlulukta yatar, öylesyse eline geçen her türlü fırsatı kullan".(sy 85) ; işte kurumsallaşmış ateizmden kastım. 19. yüzyıl ile birlikte , pozitivzmin gelişmesi ve ilerlemesi ile birlikte dünya dini batıl saydı. Bunda çokda haksız sayılmazdı, zira Tolstoy'da bunu defaaten tekrar etmiş. Kilise tıpkı şu anda İslamı kullanarak dünyevi arzularını, sapkınlıklarını, dine yamamaya çalışan bi takım sözde "müslümanlar" gibi sapıtmıştı. ancak bunu düzeltmenin yolu atezimi, tanrı tanımazlığı bir bayrak yapıp altına toplanmak değil, dini bu hurafe, sapkınlık, ve subjektif bakışlardan arındırmaktı. olmadı. sonuç şuan ki içinde yaşadığımız ortam. elbette dünya dönem dönem bu darboğazlardan geçer. düşen hiç bir nesne dibe değmeden yükselişe geçemez.
kaç kitap yazdınız bilmiyorum ama 200 ün üzerinde kitabı olan, sadece yaşadığı dönemi değil yüz yıl sonrasını etkileyen bir deha için cahil , sıfatını kullanmanızda bende aynı oranda bir tebessüm yarattı.

Ayrıca Nietzshce nin hakkını teslim ettiği bölümlerde yok değil. ki teslim etmediği noktalarda kendisine katılmıyorum. Nietzsche yi anlamak lazım.

İnsanın doğasında fitne fesat fücur veya bilimum bu takım arapça kelimeler bulunmak zorunda değil. Sorunda burada başlıyor zaten. Eğer insanın doğasında ahlaksızlık var ve din bunu engellediği için olmak zorunda derseniz, kendimi sizinle aynı ahlak seviyesine koyamam. Temel olarak insan, insan olduğu için kötülüklerden uzak durmalıdır, herhangi bir din, bir adam yada ne bileyim uçan iguanalar dediği için değil. Yani siz sırf inancınız yüzünden birini öldürmüyor yada hırsızlık yapmıyorsanız, açıkça söylüyorum ciddi anlamdan kendinizi sorgulamanız lazım. Ne var ki bu yüzden kötülük yapmadığınızı hiç mi hiç düşünmüyorum.

Ayrıca bir insanın kim olduğundan öte ağzından çıkanlar önemlidir benim için. Tolstoy bu konuda müthiş bir dar kafalılık sergilemiş ve kitabı okurken hayretler içinde kalmamı sağlamıştır. Dikkat ederseniz diğer eserlerinden söz açmadım çünkü Tolstoy'un sanatçı kişiliği ile dine bakış açısı arasında hiçbir bağlantı yok. Zira Tolstoy'u din hakkındaki düşüncelerini zırva olarak görüp tüm eserlerine aynı suçlamayı yapmam bugün Fazıl Say gibi dünyada belkide övüneceğimiz yaşayan nadir Türklerden birini sırf bir paylaşımı yüzünden yerin dibine sokmakla aynı kapıya çıkar, ki böyle bir algı yarattığımı hiç sanmıyorum.

Sanırım tam olarak anlamadınız, sizin için tekrarlayayım. Bu kitaptaki düşünceler günümüzün kör cahil yobazları ile aynı kafadadır. Ateistleri teröristlerle aynı kefeye koyan, her durumda anlayış yerine yadırgayan, sanki sevapmış gibi her durumda yaftalayan insanlardan farklı şeyler söylemiyor Tolstoy. Açıkçası dünya tarihine büyük bir etkide bulunmuş bir yazarın katılmadığı bir düşünce biçimine cahilce atıp tutması çok amaçsızca geldi. Kitap boyu nedir derdi bunun diye düşündüm ama bir anlam veremedim. Çıkıp biri Din Nedir? diye bir kitap yazıp Müslümanlığa ''kadınları köleleştiriyorlar, hacı hoca adamların hepsi sapık, islamın tek yaptığı kadınların orasını burasını kapatıp çöp poşeti haline getirmek'' diye sallasa hoşunuza gider mi ? Gitmez pekâlâ. Ya da en azından kendi düşünceleri yerine bunları bir takım temellere oturtmak ve insanlara mantık çerçevesinde açıklamak zorunda kalır. Tolstoy bunu yapmamış, onlar böyledir şöyle yaparlar şöyle düşünürler demiş ve bırakmış. Be mübarek madem bu kadar iyi biliyorsun tanımadığın insanların neler düşündüğünü nasıl hissettiğini, peygamberliğini ilan etseymişsinde bizde tapsaymışız diyesim geliyor. Umarım açıklayabilmişimdir.

"Temel olarak insan insan olduğu için kötülüklerden uzak durmalıdır."

Peki neden duramıyor?

Cevabı çok açık değil mi ? Çünkü insan değiller. Hatta hayvan bile değil diyebileceğim düzinelerce insan nefes alıyor yeryüzünde. Neredeyse hayvanların bile yapmayacağı şeyleri yapan insanlar var resmen.

Skovorodnikof , insanı hayvandan ayıran şey bizzat sizsiniz. Bu kadar ( hiç birine katılmıyorum o ayrı mesele) fikir paylaşımında bulunmuşsunuz. Emeğinize sağlık.

Dinleri ayrı ayrı ele almadan hepsinin özüne baktığımızda hiç birinin özünde inanmayanı öldürmek gibi bir durum olmadığını görürüz. Kasdettiğiniz İslamdaki, cihat kavramı ise bu dinini yaymak maksadı ile Müslümanlığı ilk dönemlerinde orduların karşılaşması sureti ile ki buda dönemin savaş biçimidir, sonrasında Peygamber Efendimizin bir hadisi şerifinde de belirittiği üzere, Büyük cihad bitti şimdi sıra küçük cihadda, diyerek işaret ettiği nefsaniyet terbiyesidir ki, burda da fiziksel bir öldürme söz konusu değildir.

Malumunuz Tolstoy'un din ahlak kavramı üzerinden bu tartışmayı sürdürüyoruz ve bu pencereden baktığımızda Tolstoy Din kavramının ,yine özünde var olan,bir nevi zar görevi gördüğünü ifade ediyor. Yani ona göre Din ,bireyin hesap verme korkusu ile nefsani dürtülerini dizginlemesi. Kısacası herhangi bir din karşılaştırması yok. Ve din inanan insanlar için gelenek olamaz. Bu dini bağnazlaştırır.
Bugün din gibi tinsel kavramlara, ta ilk mesajlarımda bahsettiğim, kurumlaşmış ateist, hümanist, pozitivist filozofların gözünden bakmak zorunda bırakıldığımız için çıkıyor hep bu tartışmalar. Ahhh feylosoflar!
Ve yine bu feylosoflar geleneklere hapsedilmiş bir kilise hristiyanlığı için koparmışlardır bu yaygarayı. Gerçek sosyalist olan herkes bilir ki Müslümanlık bir devrimdir. Hz Muhammed ise bir devrimci. O feylosfların 19.yy da yaptığı şeyi Hz Muhammed ta yedinci yüzyılda yapmıştır.
Sonrasında bahsettiğiniz her şey, sizin Müslümanlığı algılayışınız ile ortaya sürdüğünüz fikirlerdir ki inanmadığım ve sizinde benim söyleyeceklerime inanmayacağınızı düşündüğüm şeyler üzerine kelime girdabı yaratmanın manası yok.

Furkan Akyelken insanların hayvanların bile yapamayacağı şeyleri yaptığını belirtmiş. Siz ise insanın hayvandan ayrılamayacağını söylüyorsunuz. Toplumdaki bu kaosun sebebi hayvanlar değil düşünen, irdeleyen, araştıran insandır. farkettiyseniz bu saydığım ( daha pek çok vasıf) vasıfların tamamı güzel. O halde insanlık neden bu kaosun içinde sürükleniyor? Furkan arkadaşımız insanın hayvandan aşağı şeyler yaptığını söylerken size katılmamış ki böyle bir seviye belirlemesinde bulunmuş. Eve insanı bu seviyeden aşağı düşüren onun içine düştüğü ahlaksızlık vasıfları olabilir mi? Madem ahlak her insanda bulunan bir tıynet ise neden bazıları bu tıynetten nasibini almamıştır. Diyeceksiniz ki o halde tüm dindarlar güzel ahlak sahibi ise, dibimizde kan döken ve bu işi islam adına yaptığını söyleyen caniler neyin nesidir?
Burada dinin özü devreye girer. Hiç bir din (ki hepsi Allah'tan gelmiştir) bu tür vahşeti kabul etmez. Tarih boyunca kavimlere gönderilen peygamerlerin geliş sebeplerine bakalım. Hepsi var olan kaosu, bu kaostan doğan ahlaksızları Allah adına bertaraf etmek üzere gönderilmişlerdir. İnsanlık zamanla bu yoldan saparak, bildiklerini unutarak, sapkınlaşmış,cellat vazifesi görmeye başlamıştır.


Kitap tavsiyesi için teşekkürler.