Bazen öyle bir cümleye rastlarız ki kitapta, o tek cümleden koca bir roman yazılabilir... Bu grup, işte o sözler için...
Dip Not: Her kitap için ya da her yazar için bir konu açıp, o kitaptan veya yazardan alıntıları ekleyebilirz. Bol konulu, bol alıntılı, boooollll paylaşımlı bir grup olması dileğimle :)
Bir teklif ve bir kabul... Kısa münakaşasız ve hesapsız! Bundan daha güzel bir ayrılık olamazdı.
Bu yaşıma kadar mevcudiyetinden bile haberim olmayan bir insanın vücudu birdenbire benim için nasıl bir ihtiyaç olabilirdi? Fakat hep böyle değil midir? Birçok şeylere ihtiyacımızı ancak onları görüp tanıdıktan sonra keşfetmez miyiz?
şimdi ben gidiyorum fakat ne zaman çağırırsan gelirim... dedi.
Evvela ne demek istediğini anlamadım... O da bi an durdu ve ilave etti:
'Nereye çağırırsan gelirim!'
''Dün akşamki halinizi unutmayacağım!'' dedi. ''Bütün gece aklıma geldikçe güldüm...Namusunu müdafaa etmek isteyen masum bir genç kız gibi çırpınıyordunuz.Halbuki Frau van Tiedemann'dan kurtulmak pek kolay değildir.''
Bir kadının bize her şeyini verdiğini sandığımız anda onun hakikatte bize hiçbir şey vermiş olmadığını görmek bize en yakın olduğunu sandığımız sırada bizden bütün mesafelerin ötesindeymiş kadar uzak olduğunu kabule mecbur olmak acı bir şey.
''Demek beni kıskanmıyorsunuz ha?'' dedi. ''Beni sahiden bu kadar çok mu seviyorsun?''
Başkasına merhamet etmek, ondan daha kuvvetli olduğumuzu zannetmektir ki, ne kendimiz bu kadar büyük, ne de başkalarını bizden daha zavallı görmeye hakkımız yoktur.
..Fakat başka türlü yapabilmem için başka türlü bir insan olmam lazımdı.
Dünyanın en basit, en zavallı, hatta en ahmak adamı bile, insanı hayretten hayrete düşürecek ne müthiş ve karışık bir ruha maliktir.
Niçin bunu anlamaktan bu kadar kaçıyor ve insan dedikleri mahluku anlaşılması ve hakkında hüküm verilmesi en kolay şeylerden biri zannediyoruz? Niçin ilk defa gördüğümüz bir peynirin evsafı hakkında söz söylemekten kaçtığımız halde ilk rast geldiğimiz insan hakkında son kararımızı verip gönül rahatlığıyla öteye geçiveriyoruz.