Kitaplardan En Sevdiğimiz Alıntılar

Bir bakıma senden bağımsız durumdayım, çünkü sana karşı bağımlılığım sınır tanımıyor. "Ya hep, ya hiç," fazlasıyla büyük bir söz benim için. Ya sen benimsin, o zaman her şey yolunda demektir, ya da kaybederim seni, benim olmaktan çıkarsın, o zaman iş kötüye varmakla kalmaz, her şey çıkıp gider elimden, o zaman ne kıskançlık kalır, ne hastalık, ne korku ne de başka bir şey. Dolayısıyla, bir insana bu kadar bel bağlamak hiç de hoş değil, onun içinde bir başkasına bu kadar güvenmenin temellerinin sağlamlığına ilişkin bir korku sinsice yuvarlanıyor insanın içine; ama seni kaybetmekten duyulan bir korku olmaktan çıkıyor bu, bir başkasına böylesine güven beslemeyi göze almaktan duyulan korkuya dönüşüyor. Dolayısıyla (ama bu da sanırım doğuştan böyledir) senin o sevimli yüzündeki ifadede öylesine bir tanrısallık yer alıyor ve seni kendini savunma gücüyle donatıyor.

Onun gibi yaşayan biri için hayat kölelikten başka şey değildir, onun gibi yaşayamayan biri içinse özgürlüktür.

Diyeceğim doğum günün için pek de iyi hazırlanmamış, her zamankinden de kötü bir uyku uymuştum, başım ateş içinde, gözlerimin feri sönmüş, şakaklarım zonkluyordu, öksürüyordum üstelik. Sanıyorum doğum günün için uzunca bir dileği senin orada öksürmeden söyleyemezdim. Neyse ki bir dilek gereksiz; yalnızca bir teşekkür bu dünyada olduğun için; daha baştan bu dünyaya bakıp (görüyorsun, benimde dünyayı öyle fazla bildiğim yok; ancak, senden farkım ben bunu saklamıyorum), daha baştan bu dünyaya bakıp senin içinde bulunabileceğini düşünemezdim doğrusu. Ve bu dünyada olduğun için sana teşekkür ediyorum (böyle mi olur teşekkür?) bir öpücükle istasyondaki gibi tıpkı. O vakit hoşlanmamıştım bundan (ama bugün nasılsa dik başlılığım üzerimde).

Bana bir yol kalkıp cumartesi gününde ne buluyorsun ki yüreğinde korkuyla onu "iyi" diye niteliyorsun sorusunu yöneltsen, bunu yanıtlamam güçlük doğurmaz: Seni sevdiğim için (seni de, budala, seni de kendi dibindeki minik bir çakıl parçasını denizin sevmesi gibi seviyorum, tıpkı onun gibi sevgimin seli örtüyor üzerini - ve gökler izin verirse senin yanında yine bir çakıl tanesiyim) bütün dünyayı sevgiyle kucaklıyorum, bu dünya içinde sol omzun da var, ama hayır, ilkin sağ omzun vardı, bu yüzden de içimden geldikçe (sen de bluzunu biraz kenara çekip almak lütfunu esirgemedin mi) bir öpücük konduruyorum üzerine... Dolayısıyla, çoktan ikimizin tek bir varlık oluşturduğumuzu söylemekte haklısın ve bundan hiç korku duymadığım gibi benim biricik mutluluğum bu, biricik gururum. Ve söz konusu mutluluğu asla ormanla sınırlamak niyetinde değilim.

Evet, büroda oturuyorum, önceki gibi yine kapalı hava, yarın da gelmez mektup; düş, senden aldığım son haberdir.

Bazen bana öyle geliyor ki, en iyisi seninle bir arada yaşamaktansa mırın kırın etmeden birlikte uzanıp yatmak ve ölümü beklemek. Ne olacaksa senin yanında olmalı.

Dün her gün her gün bana yazmamanı salık vermiştim, bugün de aynı görüşteyim. Böylesi ikimiz için de daha hayırlı olacak. Bugün sana yine aynı şeyi ancak daha bir ısrarla salık vereceğim - ama lütfen, Milena, sen yine benim sözümü dinleme, yaz bana her gün, çok kısa olsun isterse yazacağın mektup, bugünkülerden daha kısa, iki satırlık bir şey, tek bir satır hatta, olmazsa tek bir sözcük. Ancak, bu tek sözcükten de beni yoksun bırakırsan, ne korkunç acılar içinde kıvranırım artık.

Prag' da hava biraz kapalı, senden gelen bir mektup yok henüz, kalbim biraz üzgün, şimdiden bir mektubunun burada olması düşünülemez, ama sen gel kalbime anlat bunu.

Oysa ben bütün zamanımı, hatta bin kat fazlasını, bu kadarı da yetmez, dünyada ne çok zaman varsa hepsini senin için, seni düşünmek, sende nefes alıp vermek uğruna harcamaya bakıyorum.

Sonra, sen de beni tanımıyorsun, Milena, işte yineliyorum bunu. Olanlar benim için korkunç, dünyam çöküyor, dünyam yeniden kuruluyor; sen (bu sen benim) bu arada nasıl ayakta kalacaksın, ona bak. Dünyamın yıkılışından dolayı yakınmıyorum, zaten yıkılacaktı, yakınmam yeniden kurulacağı içindir, benim pek güçlü biri olmayışımdandır yakınmam, yeniden doğduğum, güneşin ışığını yeniden gördüğüm için yakınıyorum.