Aklından Bir Sayı Tut (Dave Gurney, #1)

İngilizceden Türkçeye çevirilerde sıklıkla yapılan bir hata var: Üçüncü tekil şahsın kimliğini belirtmek.

İngilizce, "eril" ve "dişil" olarak ayıran bir dil olduğundan, üçüncü şahıslara yönelik cümleler "she" ve "he" ile başlar. Bu da cümlede eyleme yönelik hareketi erkeğin mi dişinin mi gerçekleştirdiğinin bilgisini verir.

Oysa bizim çevirmenlerimizin aklıevvel bir kesimi nedense bu hayati ayrıntıyı görmezden gelerek oluşturur Türkçe metni. O zaman da aşağıda alıntıladığım garabet çıkar ortaya:

"Neredeydin?" dedi yataktaki yaşlı kadın. "Tuvaletimi yapmam gerekiyordu ama yanımda kimseyi göremedim."

Genç adam onun hırçın ses tonuna karşılık, ayakucunda duruyor ve sakin bir şekilde gülümsüyordu.

(KADIN*) Kelimelerin ne anlama geldiğini unutmuş gibi, belli belirsiz bir sesle, "Tuvaletimi yapmam gerekiyordu," diye tekrarladı.(...)

*Parantez içindeki özne bana ait.

Bundan sonrası cinsiyetsiz cümlelerle bu şekilde sürüp gidiyor. Ve bir süre sonra iş iyice içinden çıkılmaz bir hal alıyor. O eylemi kim yaptı, bu cümleyi kim sarf etti vesaire?

Örneklediğim yerde üçüncü paragraf, parantez içinde de gösterdiğim gibi özneyi işaret etmeliydi. Böylece karşılıklı eylemlerin sürdüğü, çift taraflı hareketin hakim olduğu kurgu salçaya dönmezdi. Ne yazık ki yukarıya alıntladığım girişle başlayan kitap, baştan sona aynı hayati hatayı sürdürüyor ve (af edersiniz) okuma keyfinin de içine ediyor.

Kitap iyi kurguya sahip. Merak uyandırıcı. Ama Türkçenin genel kurallarından bihaber bir çevirmenin elinden çıkması edebi tadı alıp götürmüş.

Temposu yavaş,kurgusu güzel bir kitap ama ben dilini beğenmedim.Kendimi kitabın dışında kalmış gibi hissettim.Çeviriden kaynaklı olsa gerek.

Abartıldığı kadar iyi olmadığını düşünüyorum, şimdiye kadar bir çok polisiye okudum, bir çoğu bundan daha iyiydi. Bazı yerlerinde sıkıldığımı bile söyleyebilirim. Yine de iyi vakit geçirmek için okunabilir. Sn.Aşkın Güngör'ün dediği gibi çeviriden kaynaklanan bir çok hata var. İnsan onları farkedince daha da kopuyor kitaptan. Yazarın diğer kitaplarını okumayı düşünmüyorum.

şuan okuyorum ve bitirmek için kendimi zorluyorum... nedense ilerlemiyor...

Abartıldığı kadar bir kitap değil. Bir dedektif romanı olarak iyi sayılabilir ama kesinlikle bir Grange değil.

Benim gözümde olay örgüsü tahmin edilebilir basitlikte,ortaları sırf dolu gözüksün diye doldurulmuş,klasik-çok satar bu mantığıyla yazılmış bir kitap.Gerçi öyle de olmuş.İkinci,üçüncü kitaplarını okumayı düşünmem.

Bir yazarın ilk romanı olması açısından başarılı sayılabilir.Ama bu kadar satan ve okunan roman bu muymuş? demekten kendimi alamadım.Güzel başladı ortasında yarım bırakmayı düşündüm sonu biraz hareketliydi.Klasik bir seri katil hikayesi.Hatta kitaba ismini veren olay olmasa aşırı derecede sıradan bir hikaye denebilir.

Sherlockvari bir zeka ve Agatha Cristievari bir cinayet. Kısacası, muhteşem!

güzel kurgulanmış fakat kitap sonunda bahçe sandalyesi gibi bir çok şeyden bahsetmeyen kitap.
yine de zevk alarak sıkılmadan okumuştum.

Çok zekice kurgulanmış..Keyif alarak okudum..