Anadolu Garajı

Deliviranlı Arif, Ankara'ya üçüncü gelişinde buzağıyı kurtardı. Oğlundan. Seyran Bağları'nın kondularına çıkan yolun yokuşunda çok yoruldu ama, sonunda oh dedi. «Kendi belimden inme öz oğlum bu kadar uğraştırırsa, eller insana ne yapmaz? Gene de kurtardık malı, oh!...»
Ama oğlu kararıyordu. Gelini kararıyordu.
«Kararmayın ulaan!» dedi. «Ben ettiği iyiliği yüze vurmayı sevenlerden değilim! Bakın, size bu buzağıyı anasıyla ben verdim. Beş ay sağınıp ineği sattınız. İyi ki bunu satmadınız. Erkek mal oğlum! Götüreyim köye öküz olsun! Öküz olsun, sizin olsun! Burda dursa ne olacak? Hasta olup öksüre öksüre ölecek. Ölmesin diye keseceksiniz, etini konu komşuya satacaksınız. Götüreyim, bir yiğit öküz yapayım da görün. Canınız çekerse bana danışmadan gelin, helâl olsun! Hem burda bakamazsınız buna siz! Düşünsene, kendin kalkıp basımevine gideceksin. Gelin kalacak başında. Ne yiyecek bu hayvan? Hani çayır çimen? Hani yem su? Şehir yerinin gecekondusu, köy yerinin damlarına benzemez oğlum! Akıllı oğlum!...»

Deliviranlı Arif, Ankara'ya üçüncü gelişinde buzağıyı kurtardı. Oğlundan. Seyran Bağları'nın kondularına çıkan yolun yokuşunda çok yoruldu ama, sonunda oh dedi. «Kendi belimden inme öz oğlum bu kadar uğraştırırsa, eller insana ne yapmaz? Gene de kurtardık malı, oh!...»
Ama oğlu kararıyordu. Gelini kararıyordu.
«Kararmayın ulaan!» dedi. «Ben ettiği iyiliği yüze vurmayı sevenlerden değilim! Bakın, size bu buzağıyı anasıyla ben verdim. Beş ay sağınıp ineği sattınız. İyi ki bunu satmadınız. Erkek mal oğlum! Götüreyim köye öküz olsun! Öküz olsun, sizin olsun! Burda dursa ne olacak? Hasta olup öksüre öksüre ölecek. Ölmesin diye keseceksiniz, etini konu komşuya satacaksınız. Götüreyim, bir yiğit öküz yapayım da görün. Canınız çekerse bana danışmadan gelin, helâl olsun! Hem burda bakamazsınız buna siz! Düşünsene, kendin kalkıp basımevine gideceksin. Gelin kalacak başında. Ne yiyecek bu hayvan? Hani çayır çimen? Hani yem su? Şehir yerinin gecekondusu, köy yerinin damlarına benzemez oğlum! Akıllı oğlum!...»