Angela'nın Külleri

Yıllar önce başlamış ve nedense yarım bırakmıştım..
Bu kitap nasıl anlatılır ki? Ağlatacak bir yaşam hikayesi ve ufacık bir çocuğun merakı,yaşamı kabullenişinin sempatik anlatımı...Kısaca MÜKEMMEL !!

Katolikliğin ağır baskıları,din adamlarının istismarları,çok çocukla gelen daha da artan yoksullaşma,İrlandalıların geçmişe öykünmeleri,içkiye,İrlanda'ya ve -nasılsa?- çocuklarına düşkün bir baba çaresiz anne ,muhtaçların bile birbirlerinin ayaklarına kurşun sıkmaları...

Evin alt katını su bastığı için üst kat daha sıcak diye orayı İtalya olarak tanımlamaları,kardeşlerin birbirine olan düşkünlükleri neler yok ki ?

Her bir detay çok kadar iç acıtıcı ki ama anlatımda o kadar masum ve naif ki gözleriniz şişene kadar ağlayarak okunacak satırlar aslında bir olgunluk bir kabulleniş olarak sizi sarsıyor.

Tek bir yerde ağladım Frank'in 14 yaşına girdiği gün ''On dört yaşına basmış koskoca bir erkeğin ağladığını kimse görsün istemiyorum'' demesi yılların birikimi ve taştığına dair en vurucu anıydı..

Kitabın anlatımı o kadar ilginç ki.. Ağlanılacak yerlerde tebessüm ettirebiliyor sizlere. En can alıcı noktası gerçek oluşu sanırım anlatılanların. Hayatım boyunca unutamayacağım bir kitap.

Okudugum kitaplar icerisinde beni en cok etkileyen kitaplardan birisi. Öylesine sicak, öylesine insanin icini acitan, öylesine samimi bir kitap ki...Hüzün ve gülümsemeyi öylesine güzel yedirmis ki yazar satirlarina, keske diyorsunuz, bir sürü, bir sürü baska kitabi daha olsa McCourt'un...

Bu kitabı mutlaka okumalısınız..

Yoksulluğu,sefaleti kısacası trajediyi ince,mizahi,akıcı ve duygu sömürüsü yapmadan samimi bir uslüpla anlatan insanın taa içine dokunan bir kitap...
Yaşamın zorluklarından sıkılıp bunalan, zevk almayan insanoğluna küçük şeylerin getirdiği mutluluğun önemini hatırlatan nadide eserlerden.

Irlanda da yoksul ve nemli bir hayat.. Lise zamanlarımı acılar içindeki o aile için üzülerek geçirmeme neden olan kitap.. Çok iyi tasvir edilmişti diye düşünüyorum, etkisi derinden olmuştu...

Güzel bir kitap ama yine de Ah İrlandalılar Ahhhh neden bu kadar bencilsiniz demekten alamıyor insan kendisini..

Açlığın, yoksulluğun, sefaletin tam göbeğindeyken bile kütüphaneden düzenli olarak kitap alıp okuması..Sabahları çay ve reçelli ekmek ritüelleri yıllar önce okuduğum bu kitaplarda ilk aklıma düşenler oldu..

Okuduğum en güzel kitaplardan biri

Muhteşem!!!!!