Başkasının Karısı

dostoyevski'den beklenmeyecek kadar yavan bir hikaye. olay akışı o kadar ağır, diyaloglar o kadar abartılı ki kısacık olan kitabı yarım bırakmak istiyorsunuz.

Kıskanç bir kocanın çılgın hareketleri olarak mı nitelemeli yoksa psikopat bir insanın ruh haline yansıyan uç hareketler olarak mı emin olamadım. Lakin öyle güzel bir portre çizmiş ki Dostoyevski , yatak odası muhabbetine düştüğü anda hikayeyi keyifle ve hatta sırıtarak okudum. Zaten o muhabbet için bu kitap okunmalıdır da bence.

Yatak odası muhabbeti dediğimde belaltı veya dizaltı gibi bir durumu düşünmeyin. Bildiğiniz bir bayanın eşi ile sohbet ettiği yatak odasında iki adamın hata ve yanlışlıkla girdiği yatak altı muhabbeti :) sanırım herkesin aklında kalabilecek yegane sahnedir.

Çok ahım şahım bir öykü olmamakla birlikte sırf yazarımıza saygıdan ötürü okunabilir. Aksi taktirde kütüphanenizde bulunmasının yararlı bir tarafı mevcut değildir.
Kitabın 3/1'lik kısmından oluşan Dürüst Hırsız öyküsü ise pek ilgimi çekemedi.