Beni Bulun

Bütün hücrelerim ızdırapla yandı

Yaşama tutunmak için verilen çaba. ..edebi bir yan aramak haksızlık olur. Kimse yaşamanın böyle şeyler. ..

Kahroldum. Kitabi bitirdikten sonra internetteki makaleleri de okumanizi tavsiye ederim.

bir insan bu kadar şey yaşadıktan sonra nasıl hayatta kalabiliyor.. ya da bir insan o kadar şeyi nasıl yaşayabiliyor.. dayanabiliyor.. ölemiyor... aklım almadı.. almaycak da.. dünyanın her yerinde her türlü insanın (ki insan demek bile çok) yaşadığına bir örnek..
yaşanmasaydı keşke... yüreğim paramparça oldu..

İnsan bu kitabı bitirdiğinde ağız dolusu küfür etmek istiyor. Hatta daha da fazlasını.

buraya ne yazarsam boş kadının o kadar şey yaşaması ve bunu bir kitap haline getirebilmesi büyük başarı

Yaşanmış,gerçek bir hayat hikayesi.Konusunu okuyunca almak istememiştim.Kiler indiriminde elime alınca içimden bir ses almalısın deyince aldım.Okunacak kitaplarım olmasına rağmen elime alır almaz merakla ilk 100 sayfayı bir çırpıda okudum.Sonrası okumakta zorlandığım bölümlerdi.Umudun öyküsü okumalıyım diye devam ettim.Yaşadığımız sıkıntıları nasıl büyüttüğümüzü,özgürlüğümüzün farkında olmadığımızı hissettiren,hayatımızın kıymetimizi bilmemizi etkileyici bir şekilde,akıcı bir anlatımla sunan, mutlaka okumalısnıız dediğim romanlardan biri.

Bu kadında ki inançtan istiyorum

Her satırında insanın tüylerini ürperten, bir psikopatın gerçekleştirdiği, tecavüzün ve işkencenin baş aktör olduğu, insan ruhunda derin yaralar açan gerçek bir hikaye :(

Aslına bakarsanız, Michelle'in kaçırılmadan önceki hayatı da gerçekten berbatmış, rezil bir ailesi var,okudukça bazı insanların kısırlaştırılması gerek diye düşünmeden edemedim, çocuk yaşta ailesi ve akrabalarıyla, pislik ve sefalet içerisinde yaşadığı o evde başına gelen tecavüz ve tacizler akıl alır gibi değil, üstelik ailenin bunlardan haberi yok, gerçi olsa da ne kadar umurlarında olur orası da muamma, zira o pislik yuvasında normal bir hayat süren zihniyetlerden bahsediyoruz.

Bir süre sonra Michelle yaşadıklarına dayanamayarak evden kaçıyor, o kaçış sürecinde yaşadıkları ve babasına yakalanarak o ev denen mezbeleye geri dönmek zorunda kalması çok acıydı, yalnız bazen Michelle'e kızdığım zamanlar oldu, yani ilk tecavüz vakasında yaşı on falandı,o zaman bunu söylemekten korkmasını anlarım ama eve geri döndükten sonra akraba denen o pisliğin tecavüzleri on yedi yaşına kadar devam etti, peki o yaşlarda neden sustu anlamadım, bana biraz basiretsiz bir kız gibi geldi kusura bakmasın...

Ayrıca kaçırılma vakasının yaşandığı olay anına gelirsek, bu olay anında Michelle beni yine sinirlendirdi,sırf arkadaşının babası diye, daha önce görmediğin, tanımadığın bir adamın peşinden evine gidip, bir köpek yavrusu masalıyla üst katlara kadar çıkmakta neyin nesi, üstelik o zaman 21 yaşındasın ve o yaşa kadar başına gelmeyen felaket kalmamış, senin gibi birisinin bir yabancının evine gitmesini bırak, her saniye gölgesini bile kontrol etmesi lazımdı, başına ne geldiyse saflığından geldi sanırım..

Ne kadar kızsam ve üzülsem de hiç bir şey o iğrenç evde yaşanan olayları değiştirmeyecek, 11 yıl boyunca o kadınların yaşadıkları tecavüzlerin, fiziksel ve psikolojik işkencelerin bıraktığı izler silinmeyecek, umarım bundan sonra onlar için her şey yolunda gider :(

Kitaba puan vermeyi düşünmüyordum ama kaydetmiyor bu şekilde. Edebi eser değil ki... Gerçek hayat hikayesi. 11 yıl hapis, işkence, tecavüz... Nasıl dayanılır... Allah'ım bizi bu hastalıklı zihniyetlerle karşılaştırmasın, hatta yok etsin böylelerini. Kadının azmine ve umuduna hayran kalmamak elde değil.