Benim Oğlum Bir Eroinman
Evelyne Buchmann
Benim Oğlum Bir Eroinmanda oğlu uyuşturucu bağımlısı olan bir annenin dramına tanık oluyoruz. Evelyne Buchmann, on beş yıl boyunca uyuşturucu kullanan oğlunun, kendisine ve çevresindekilere yaşattığı cehennem azabını tüm samimiyetiyle dile getiriyor. Bir anne olarak oğlunu uyuşturucunun elinden kurtarmak için verdiği mücadeleyi ve hayal kırıklıklarıyla geçen yıllarını anlatıyor. Aktardığı gerçekler, toplumun uyuşturucu bağımlısı gençlerin ailelerine karşı beslediği önyargıları sarsacak kadar çarpıcı. Eroinmanlara, zavallı kurbanlar olarak acımak yetmiyor ve onlara bu zehirleri sağlamayı kolaylaştırmakla hiçbir eroinman kendi bağımlılığından kurtulamıyor. Uyuşturucuyla mücadelede ağırlık noktası daha çok önleyici ve bağımlılığa karşı mücadeleci tedbirler üzerinde yoğunlaştırılmalıdır.
Benim Oğlum Bir Eroinmanda oğlu uyuşturucu bağımlısı olan bir annenin dramına tanık oluyoruz. Evelyne Buchmann, on beş yıl boyunca uyuşturucu kullanan oğlunun, kendisine ve çevresindekilere yaşattığı cehennem azabını tüm samimiyetiyle dile getiriyor. Bir anne olarak oğlunu uyuşturucunun elinden kurtarmak için verdiği mücadeleyi ve hayal kırıklıklarıyla geçen yıllarını anlatıyor. Aktardığı gerçekler, toplumun uyuşturucu bağımlısı gençlerin ailelerine karşı beslediği önyargıları sarsacak kadar çarpıcı. Eroinmanlara, zavallı kurbanlar olarak acımak yetmiyor ve onlara bu zehirleri sağlamayı kolaylaştırmakla hiçbir eroinman kendi bağımlılığından kurtulamıyor. Uyuşturucuyla mücadelede ağırlık noktası daha çok önleyici ve bağımlılığa karşı mücadeleci tedbirler üzerinde yoğunlaştırılmalıdır.
Değerlendirmeler
Her sayfasında acaba daha söylemediği , içinde biriken neler var dedim. İyiydi.
Kitap yarım bırakmak adetim değildir. Sevmesem bile okumaya çalışır, sırf yazarın verdiği emekten dolayı bitiririm. Bu kitap bir annenin ağzından oğluna mektup yazılırmış gibi yazıldı. Anne kendi çocukluğundan, annesi ve ailesiyle iletişiminden, oğlunu nasıl dünyaya getirip, ne zorluklar çektiğinden bahsederek anlatmaya başladı. Kitabın üçte birlik bir kısmını bu bölüm oluşturuyor zaten. Ancak o kadar uzatmış, okuyanı o kadar tekrarlayan olaylarla boğmuş ki okumak benim için işkenceydi. Kitabın yarısını geçtikten sonra içimde büyüyen sıkıntı artık kendi kendime, "Neden bu kitabı okumaya devam ediyorsun?" diye sormama neden oldu ve bıraktım. O kadar çok hata üstüne hata yapmış ve kendini haklı görmüş ki... Evet, çektiği sıkıntılar kolay değil farkındayım. Kimsenin hayatını da yaşamadan eleştirmek istemiyorum ama o anlatmış ve bende diyorum ki bu anlatı olmamış. Empati kurduramadan, sadece iç sıkıntısı duyacağınız şekilde yazmış. Kendi çocukluğundan anlatmaya başlaması iyi bir fikirdi ama bunu avantaj yerine dezavantaja çevirmiş. Kısacası ben bu kitabı yarım bıraktım ve kesinlikle sevmedim.
Baskı Bilgileri
Karton Cilt, 228 sayfa
1999 tarihinde, ARİON YAYINLAR tarafından yayınlandı
Benzer Kitaplar
Şu An Okuyanlar
Okumuşlar
Okumak İsteyenler
|