Elifin Öküzü ya da Sürprizler Kitabı

– Latince kalem torbası anlamına gelen kalamar ile bizim Arapçadan aldığımız kalem aynı kökten iki sözcük.– İtalyanca berber saç değil sakal traş eden kişinin adı, barbunya ise aslında sakallı demek.– Put Buddhanın Eski Türklerdeki adı, pagoda ise Budist tapınaklarına verilen putkede adının Portekizcesinden Batı dillerine giren bir sözcük.– Boğaça ateşte pişmiş hamurişi anlamına gelen Latince focaciadan, fuel ise yakacak odun anlamında focaliadan geliyor. Birincisi İtalyanca, ikincisi Eski Fransızcadan İngilizce yoluyla Türkçeleşmiş.– Bukalemun ile pantolonda Eski Yunanca aslan sözcüğü saklı.– Farsça beygir yük tutan, kevgir köpük tutan peşkir ise ön tutan anlamına gelen bileşik isimler.– İrtica sözcüğü (ve tartışması) Türkçeye 1909da girmiş. Fransızca écoléden esintiler taşıyan okul ise Dil Devrimi bünyesinde 1934te yaratılmış.(...)Kullandığımız sözcüklerin inanılmaz bir tarihi var.Türk dilinin bilinen geçmişi 1300 yıllık. Oysa bugün kullandığımız bazı kelimelerin kökeni daha binlerce yıl öncesine dayanıyor.Üvendire ve evlek gibi iki kadim Anadolu sözcüğüne 2800 yıl önce yaşamış olan Homerosun destanlarında rastlıyoruz. Aferin deyimi Zerdüşt dininin 3000 yıllık kutsal metinlerinde seni kutsuyorum anlamıyla karşımıza çıkıyor...Kimilerinin Amerikan icadı zannettiği seks, bizi Romanın henüz imparatorluk bile olmadığı bir devrin haremlik–selamlık düzenine geri götürüyor.3000 yıl önce Fenikelilerin kendi alfabelerinin ilk harfine verdikleri elif adı ise 21. yüzyıl Türkiyesinde popüler bir kadın adı olarak yaşamaya devam ediyor...Sevan Nişanyanın bu şaşırtıcı kitabı 1000i aşkın Türkçe sözcüğün inanılmaz tarihini, esprili ve kolay okunur bir dille anlatıyor, her gün kullandığımız sözcüklerin aralarındaki umulmadık köken ilişkilerini göz önüne seriyor. ELİFİN ÖKÜZÜ, geniş bir tarih kültürüne ve titiz bir araştırmaya dayandığı halde okuması keyifli, tüy kadar hafif bir kitap. Dili ve sözcükleri sevenler için ideal bir armağan...

– Latince kalem torbası anlamına gelen kalamar ile bizim Arapçadan aldığımız kalem aynı kökten iki sözcük.– İtalyanca berber saç değil sakal traş eden kişinin adı, barbunya ise aslında sakallı demek.– Put Buddhanın Eski Türklerdeki adı, pagoda ise Budist tapınaklarına verilen putkede adının Portekizcesinden Batı dillerine giren bir sözcük.– Boğaça ateşte pişmiş hamurişi anlamına gelen Latince focaciadan, fuel ise yakacak odun anlamında focaliadan geliyor. Birincisi İtalyanca, ikincisi Eski Fransızcadan İngilizce yoluyla Türkçeleşmiş.– Bukalemun ile pantolonda Eski Yunanca aslan sözcüğü saklı.– Farsça beygir yük tutan, kevgir köpük tutan peşkir ise ön tutan anlamına gelen bileşik isimler.– İrtica sözcüğü (ve tartışması) Türkçeye 1909da girmiş. Fransızca écoléden esintiler taşıyan okul ise Dil Devrimi bünyesinde 1934te yaratılmış.(...)Kullandığımız sözcüklerin inanılmaz bir tarihi var.Türk dilinin bilinen geçmişi 1300 yıllık. Oysa bugün kullandığımız bazı kelimelerin kökeni daha binlerce yıl öncesine dayanıyor.Üvendire ve evlek gibi iki kadim Anadolu sözcüğüne 2800 yıl önce yaşamış olan Homerosun destanlarında rastlıyoruz. Aferin deyimi Zerdüşt dininin 3000 yıllık kutsal metinlerinde seni kutsuyorum anlamıyla karşımıza çıkıyor...Kimilerinin Amerikan icadı zannettiği seks, bizi Romanın henüz imparatorluk bile olmadığı bir devrin haremlik–selamlık düzenine geri götürüyor.3000 yıl önce Fenikelilerin kendi alfabelerinin ilk harfine verdikleri elif adı ise 21. yüzyıl Türkiyesinde po... tümünü göster