Fantoine ile Agapa Arasında

Robert Pinget modern dünya edebiyatının şen Nihilisti: Yeni Romancıların en uçarısı, Beckettin has dostu, dehşetengiz Sorgulama romanı ile ortalığı birbirine katan özgün bir masal babası. Fantoine ile Agapa Arasındayı oluşturan kıpkısa öyküler, yanyana dizilerek gerçek, gerçekdışı, saçmasapan bir hayat panoraması çıkarıyor ortaya. Kendi tiryakilerini hemen yaratacak bir yazar, Pinget. TADIMLIKVİSHNU İNTİKAM ALIYOR Fantoine papazı bir amatördür. Kendini Tanrıya adamış sayılmaz. Canı sıkılır. Tiyatro dergilerine abonedir. Moda yazarlara göz gezdirir. O seçkin bağlardan çöplenir. Okumuş adam diye bilinir ama kör cahilin tekidir. Fantoineın çan kulesi dokuzuncu yüzyıldan kalma. Çok havalı. Ne yazık ki gece gezinir. Okuması yok. Şu kilise senin bu köy benim çevreyi dolanır durur. Zamanla huyuna alışılır. Fantoine sakinlerinin hali yürekler acısıdır. İçerler. Çalışırlar. İçerler. Çocukları saralı, karıları hep gebedir. Fantoineın postacısı matrak heriftir. Kahveye girince bir vermut söyler. Patron sorar: Limon dilimiyle? O cevap verir: Sifon hareketiyle. Hep aynı şey. Bitirince, Gözlerinizden öperim, yakında görüşmek üzere der ve çıkar. Mektup ağzı. Fantoine timsahları saman doludur. İnekleri çamdan. Samanlıklar mırıldanır. Öğlenleri, bir sokaktan bir sokağa haykırışır, tavukları boğar, danaları boğazlarlar. Ama Fantoine papazı sıkılıyor yine de. Neyse ki, Agapa-la-Villeden birisi onunla ilgileniyor da Kamboçya üzerine bir kitap gönderiyor ona. Papaz okumaya dalıyor. Sıkılmıyor artık. Khmerce öğrenmeye başlıyor. Bân, Lâa, Ké mien, Yûo, Kandîet, Pisâ bây, Pisâ krâyâ diyor. Khmer mitolojisini öğrenmeye başlıyor. Vishnu, Lakshmana, Râma, Raksava Viradha, Sîta, Hanumân, diyor. Khmer sanatını öğrenmeye başlıyor. Angkor Vat, Bayon, Néak Pean, Nâga, Nang Sbêk, Râm-Vong, Râm Khbach, Sayam diyor. Fantoineın çan kulesi gece dolaşmıyor artık. Papazın sayıklamalarını dinliyor. Fantoine sakinleri ilginçleşmeye başlıyor: kraliyet dansçılarını taklit ediyorlar. Fantoine ormanına Yak iblisleri, Mrinh Kangveal cinleri, Banra ağaçları doluşuyor. Çeltik tarlaları ülkeyi kaplıyor. Mekong, çakılları, taşları önüne katmış sürüklüyor. Günah işlenmiştir artık. İşte o sırada Fantoine papazı kutsama sözünü şaşırıyor ve şöyle diyor: Hic est enim corpus Yack... Devasa bir iblis papazın dağıttığı mayasız ekmekten fırladı, papazı yuttu ve Kiliseyi un ufak etti. Ve ebedi Vişnu buna gülümsemek lûtfunda bulunuyor...

Robert Pinget modern dünya edebiyatının şen Nihilisti: Yeni Romancıların en uçarısı, Beckettin has dostu, dehşetengiz Sorgulama romanı ile ortalığı birbirine katan özgün bir masal babası. Fantoine ile Agapa Arasındayı oluşturan kıpkısa öyküler, yanyana dizilerek gerçek, gerçekdışı, saçmasapan bir hayat panoraması çıkarıyor ortaya. Kendi tiryakilerini hemen yaratacak bir yazar, Pinget. TADIMLIKVİSHNU İNTİKAM ALIYOR Fantoine papazı bir amatördür. Kendini Tanrıya adamış sayılmaz. Canı sıkılır. Tiyatro dergilerine abonedir. Moda yazarlara göz gezdirir. O seçkin bağlardan çöplenir. Okumuş adam diye bilinir ama kör cahilin tekidir. Fantoineın çan kulesi dokuzuncu yüzyıldan kalma. Çok havalı. Ne yazık ki gece gezinir. Okuması yok. Şu kilise senin bu köy benim çevreyi dolanır durur. Zamanla huyuna alışılır. Fantoine sakinlerinin hali yürekler acısıdır. İçerler. Çalışırlar. İçerler. Çocukları saralı, karıları hep gebedir. Fantoineın postacısı matrak heriftir. Kahveye girince bir vermut söyler. Patron sorar: Limon dilimiyle? O cevap verir: Sifon hareketiyle. Hep aynı şey. Bitirince, Gözlerinizden öperim, yakında görüşmek üzere der ve çıkar. Mektup ağzı. Fantoine timsahları saman doludur. İnekleri çamdan. Samanlıklar mırıldanır. Öğlenleri, bir sokaktan bir sokağa haykırışır, tavukları boğar, danaları boğazlarlar. Ama Fantoine papazı sıkılıyor yine de. Neyse ki, Agapa-la-Villeden birisi onunla ilgileniyor da Kamboçya üzerine bir kitap gönderiyor ona. Papaz okumaya dalıyor. Sıkılmıyor... tümünü göster