19. yüzyılda Osmanlı İmparatorluğunda modernleşme sürecini, siyasi, toplumsal ve kültürel değişiklikleri ele alan İlber Ortaylının başyapıtı gözden geçirilmiş baskısıyla Timaşta. Sırpça, Yunanca ve Macarcaya çevrilen, Ukraynca çevirisi devam eden kitap son dönem Osmanlı modernleşme tarihini ele alıyor...Osmanlı modernleşmesi otokratik bir modernleşmesidir, iç ve dış gelişmeler, hayatının son kırk yılında imparatorluğu bu otokratik modernleşmeden anayasal bir monarşiye kadar sürükledi, imparatorluk genç Cumhuriyete parlamento, siyasal parti kadroları, basın gibi siyasal kurumları miras bıraktı. Cumhuriyetin tabipleri, fen adamları hukukçu, tarihçi ve filologları son devrin Osmanlı aydın kadrolarından çıktı. Cumhuriyet ilk anda eğitim sistemini, üniversiteyi, yönetim örgütünü, mali sistemini imparatorluktan miras aldı. Cumhuriyet devrimcileri bir ortaçağ toplumuyla değil, son asrını modernleşme sancıları ile geçiren imparatorluğun kalıntısı bir toplumla yola çıktılar. Cumhuriyetin radikalizmini kamçılayan öğelerden biri de yeterince radikal olamayan Osmanlı modernleşmesidir.Bugünkü Türkiyenin siyasal-sosyal kurumlarındaki sağlamlık ve zaafın bilinmesi, son devir Osmanlı modernleşme tarihini iyi anlamakla mümkündür. 19. yüzyıl bütün Osmanlı camiasının en hareketli, en sancılı, yorucu, uzun bir asrıdır; geleceği hazırlayan en önemli olaylar ve kurumlar bu asrın tarihini oluşturur.
19. yüzyılda Osmanlı İmparatorluğunda modernleşme sürecini, siyasi, toplumsal ve kültürel değişiklikleri ele alan İlber Ortaylının başyapıtı gözden geçirilmiş baskısıyla Timaşta. Sırpça, Yunanca ve Macarcaya çevrilen, Ukraynca çevirisi devam eden kitap son dönem Osmanlı modernleşme tarihini ele alıyor...Osmanlı modernleşmesi otokratik bir modernleşmesidir, iç ve dış gelişmeler, hayatının son kırk yılında imparatorluğu bu otokratik modernleşmeden anayasal bir monarşiye kadar sürükledi, imparatorluk genç Cumhuriyete parlamento, siyasal parti kadroları, basın gibi siyasal kurumları miras bıraktı. Cumhuriyetin tabipleri, fen adamları hukukçu, tarihçi ve filologları son devrin Osmanlı aydın kadrolarından çıktı. Cumhuriyet ilk anda eğitim sistemini, üniversiteyi, yönetim örgütünü, mali sistemini imparatorluktan miras aldı. Cumhuriyet devrimcileri bir ortaçağ toplumuyla değil, son asrını modernleşme sancıları ile geçiren imparatorluğun kalıntısı bir toplumla yola çıktılar. Cumhuriyetin radikalizmini kamçılayan öğelerden biri de yeterince radikal olamayan Osmanlı modernleşmesidir.Bugünkü Türkiyenin siyasal-sosyal kurumlarındaki sağlamlık ve zaafın bilinmesi, son devir Osmanlı modernleşme tarihini iyi anlamakla mümkündür. 19. yüzyıl bütün Osmanlı camiasının en hareketli, en sancılı, yorucu, uzun bir asrıdır; geleceği hazırlayan en önemli olaylar ve kurumlar bu asrın tarihini oluşturur.
Kitap 19. yy Osmanlı Devleti'nin eğitim, hukuk vs.. alanlarındaki gelişmeleri anlatıyor. Gerçekten ilginizi çekiyorsa okuyun yoksa biraz sıkıcı gelebilir ama merak eden için doyurucu bir kitap.
Kitap esas olarak Osmanlı/Türk modernleşmesine odaklanıyor ve modernleşmenin ilk nüvelerini tartışıyor, aynı zamanda pek çok farklı tarihi ve sosyal olayları da bu tartışma arasında eriterek sunuyor.
İlber Ortaylı Hoca'yı neden bu kadar abartıyorlar bilmiyorum, derdim eskiden ama şimdi gayet iyi anlıyorum. Yazarken size konuyu tüm yönleriyle açıyor ve bunu tarafsız bir şekilde gerçekleştiriyor. Sözde tarihçiler gibi gardiyan da olmuyor mahkum da. Aklı selim yorumlar ile de sizi tamamen yalnız bırakmıyor.
Bu kitapta da Osmanlı'nın, meşhur imparatorluğumuzun ağır aksak dönemini, birçok yeni kavrama (parlamentarizm, anayasacılık, iktisadi ve toplumsal gelişme) sürüklenerek giden 19.yy'ı işliyor.
Osmanlı Tanzimat döneminin bir devrimden ziyade reform hareketleri bütünü olduğunu bunun da sırrına memur aydınların kadem bastığını belirtiyor İlber Hoca. Bunu yaparken de örnekleri, karşı örneklerini ve bazı halleriyle de örneksizliğini vurguluyor. Geri ile ilerinin savaşını özetliyor.
Son olarak kitap bilgi dolu olduğu için biraz ağır ilerledim bitmesi uzun sürdü.
312 sayfa