Kara Yürek (Lanet İşleyiciler 3)

http://kitaphayvaniningunlugu.blogspot.com/2012/08/kitap-yorumu-kara-yurek-holly-black.html

Kara Yürek, Lanet İşleyiciler serisinin son kitabı. Bu serinin yeri o kadar ayrıdır bende ki anlatamam. İlk kitap Beyaz Kedi'yi okuduğumda çok mu sevdiğime yoksa bir şeyleri garip mi bulduğuma karar verememiştim. Sonra ikinci kitap Kırmızı Eldiven'i okuduğumda kesinlikle Lanet İşleyiciler'e bayıldığımın farkında varmıştım. Şimdi seriyi bitirmenin mutluluğunu ve hüznünü aynı anda yaşıyorum. Bayağı benimsemişim.

Aslında Kara Yürek, dolayısıyla Lanet İşleyiciler için söylenecek çok şey var. Birkaç maddeye sığdırmak istersem:

1. En sevdiğim yanlarından biri, her karakterinin kötü olabilme ihtimali olması. Baş karakterden en yan karaktere kadar hepsi hayatında kötü şeyler yapmış. Pek çoğu yaptıklarından pişman değil fakat aralarında, Cassel gibi, iyi olmaya çalışanlar da var.

2. Cassel'e gelecek olursak... Cassel Sharpe, şimdiye kadar okuduğum en değişik roman karakterlerinden biri. Zeki ama kırılgan. Beyaz Kedi'de yaptıklarından habersiz, ailesi tarafından hor görülen bir delikanlıyken, tıpkı diğerleri gibi bir işleyici olduğunu öğrenmişti. Hem de ne işleyici. Yeryüzünde çok az bulunan bir Dönüşüm İşleyicisi Cassel. Kırmızı Eldiven'de ise yeteneği yüzünden herkes peşine düşmüştü. Şimdi, Kara Yürek'te Cassel'in daha bir çıkmaza girdiğine tanık oluyoruz. İyi bir insan olmak istiyor, evet, ama geçmişi bir türlü peşini bırakacak gibi durmuyor.

3. Lila. Ona hayran kalmamak elde değil. Bir mafya babasının kızı olan Lila çok yakın bir zaman önce babasının işlerini miras almak için çalışmalara başladı. Cassel ona sırılsıklam âşık ve hepimiz Lila'nın da işlemeyle olsun ya da olmasın Cassel'i sevdiğini artık biliyoruz. Elbette onlarınki tehlikeli bir aşk. Cassel'in deyimine göre hiç gerçek olamayacak kadar zorlu. Tüm bunlara rağmen Lila müthiş derecede güçlü bir kız. Zorluklarla baş etmesini çok iyi biliyor. Ancak yine de her kızın olduğu kadar duygusal. Peki, Lila'nın gücü Cassel'i aklından atmaya yeter mi? Cevabı Kara Yürek'te.

4. Serinin yan karakterleri de en az ana karakterler kadar derinler. Örneğin, Cassel'in ağabeyi Barron. Onu okumak çok eğlenceli. Okuyanların bileceği gibi kendisi bir Hafıza İşleyicisi. Geri tepmelerden en çok etkilenenlerden biri olsa da her daim neşesini koruyabiliyor. Yalnız bu kez, serinin son kitabında Barron'un farklı bir yönüyle de tanışıyoruz. Aynı şekilde Cassel'in annesi ve en yakın arkadaşı Sam ve daha nicesi de öyle. Hepsi kitapta öyle bir kurgulanmış ki, yapbozun parçaları gibi, biri olmazsa diğerlerinin manası kalmaz.

5. Lanet İşleyiciler'in orijinal kurgusu kocaman bir alkışı hak ediyor. Hem büyü hem de dolandırıcılığı bu kadar detaylı ve başarılı işleyen başka bir kitap yoktur herhalde.

6. Yazar Holly Black'in tarzı, tabii ki seriyi bu kadar sevmemdeki bir başka etken. İlk kitabı okuduğumda bol bol yadırgadığım kahraman bakış açısından ama şimdiki zaman kullanılarak yazılmış anlatım artık özleyeceğim bir biçim haline geldi.

Yazamadığım belki de bir sürü şey var. Uzun lafın kısası ise, bir sonraki sayfayı tahmin etmenin zor olduğu ve incelikle işlenmiş bu seri okunmayı hak ediyor.

Kara Yürek, Lanet İşleyiciler'in üçüncü ve son kitabı, Cassel'in seçimlerinin final raundu. Eğer doğru seçimi yapmazsa bir başkasının oyuncağı olacağı kesin. Ama ya doğru sandığı seçim de aynı anlama geliyorsa? Lanet İşleyiciler'in dünyasında dolandırıcılık olmazsa olmaz. Ve kabul etmese de Cassel doğuştan dolandırıcı. Cassel'in efsane vurgunu gerçekten efsanevi oluyor. Böylece Lanet İşleyiciler, akılda kalıcı bir finalle sonlanıyor.

Seni özleyeceğim, Cassel Sharpe!

http://gokkusagindakisonrenk.blogspot.com/2012/09/kitap-yorumu-kara-yurek.html

Efsane Vurgun!

Ah Holly bitecek seri miydi bu diye kaç kere geçirdim içimden anlatamam. Beyaz Kedi, ilk kitabını okuduğumda başta bayağı yadırgamıştım yazım tarzını. Ama cümleleri gerçekten çok güzel. Bazen öyle bir şey yazıyor ki, aa hiç böyle düşünmemiştim diyorsunuz.

Şöyle ki Cassel Sharpe bir dolandırıcı, yalancı. Bizi ona çeken yanı da bu, iyi biri sayılmaz. Geçmişinde yaptığı ve suçluluk duyduğu şeyler var, masum bir kahraman değil. Hatta kahraman bile değil. Bencil biri, zeki ama kırılgan. Doğru yolu seçip hayatını düzene sokmaya çalışıyor. Mafyanın kölesi olmamak için federallerle çalışabilir ama bir sorun var, federallerla çalışmak da aynı anlama gelecekse? Kitabın ortasına kadar bir rahatlık vardı içimde. Genelde karakterlerin sonu iyi biter bir şekilde mutlu olurlar, olaylar çözülür diyordum. Herhangi bir kitaptan genellikle bunu bekleriz değil mi? Sonra fark ettim ki herhangi bir kitap değil bu. Öyle olayların çözülüp gitmesini bekleyemiyorsunuz. Tersine olaylar çözülmüyor, her seçimde bir şekilde tersine dönüyor. Mutlu son bekleyeceğiniz bir kitap değil ama kötü de bitmiyor sonu. Gerçek hayatta da böyle değil midir zaten?

Cassel'in aşık olduğu kız Lila. Çocukluğundan beri mafya lideri olmak için yetiştirilmiş. Çok güçlü bir karakter, soğuk kanlı ama bir o kadar da duygusal. Cassel'i sevdiğini biliyoruz artık. Tüm kitap boyunca artık konuşun ve kendinize gelin! diye isyan etmedim de değil. Aynı şekilde abisi Barron, çok eğlenceli bir karakter. Cassel'in deyimiyle "pislik". Ama bu kitapta onun başka bir yönünü de gördüğümüz için kitabın sonunda ona üzülmedim değil. Tek içime sinmeyen olay o oldu.

Lanet işleyiciler, Holly Black'in yarattığı dünya çok ilgi çekici. Fantastik dünyayı gerçek dünyayla öyle birleştirmiş ki ayırt edemiyorsunuz. Ayrıca dolandırıcılığı çok güzel işlemiş, acaba kendisi de dolandırıcı mı diye düşünmeden edemedim :D Kitap hakkında yazılacak çok şey var, okuyunca daha iyi anlayacağınız şeyler. Cassel Sharpe'ın efsane vurgunu aklınızdan çıkmayacak.

serinin çok güzel bittiğini düşünüyorum.yazarın değişik bir son yapıcam diye hikayeyi mahvetmemesi çok iyi olmuş.sonu hem inandırıcı hem de beklediğimden daha iyiydi.gerçekten özleyeceğim bir seri :)