Kendime Düşünceler

Etikette İslam felsefesi diyorsa da alakası yok. Bir çok kuşak tarafından bütün zamanların en büyük yapıtlarından biri sayılmış felsefi bir baş yapıt. Erdemlilik, bilgelik, fanilik, ussallık, güzel ahlak, insanın doğası ve gerçeklik üzerine stoacı bir bakış... Aurelius düşüncelerinde, mükemmel insanın tanımını yapıyor.

Başucu

Muhteşem bir kitap. Oda Kitap yayınlarından çıkan Marcus Aurelius'un Kendime Düşünceleri'ni Ceyda Eskin'in çevirisi ile okudum, çeviri kötüydü bir tek. Çoğu maddede söylenen şeyler açıkça anlaşılabilecekken kötü çevrilen cümle sebebiyle soru işaretlerine kurban gitti. Olsun, tekrar ve doğru düzgün bir çeviri ile yeniden ve yeniden okunmaya aday, müthiş kitap.

Bir imparator ve filozof olarak Stoacı olma uğruna kendini felsefeye adamış olarak gören Marcus, ölümün herkesin her türlü kötülükten alıkoyacağını öngörüyor. Hayatın geçiciliğini ve öfkelenmenin vereceği zararlarından korunmanın yolu ölümü hatırlamaktan başka çarenin olmadığı görüşünde. Aslında ölümden bu kadar sıkça bahsedilmesinden dolayı Marxus'un takıntılı bir şekilde korktuğu düşüncesi yerleşti bende. Kendinin kontrolünde hayatın geiçiciliğini; ölümle sonuçlanıp atomlarına ayrılıp yok olacağından bahseden bir kişinin yazdığı her kitapta (12 bölümden oluşuyor) bahsetmesi bende kendini ikna etme gibi çabası olduğunu düşündürüyor.