Kumsalda

Nükleer felaket sonrası, insanlığın kaçınılmaz yok oluşunu, "dünyanın dibi"nde oldukları için en son yaşayacak olan Avustralyalıların son aylarını çok sıradan, gündelik hayatın dertleri üzerinden etkileyici bir şekilde anlatmış bize yazar. Kesin ölümlerine bir kaç ay kalmışken, bir sonraki yıl için planlar yapan, haber alamadıkları için tam emin olamasalar da büyük ihtimalle ölmüş yakınları için halen yaşıyorlarmış gibi konuşan insanların psikolojisi okurken etkiliyor sizi. Ve Yeryüzünde insanlığın yok oluşu gibi bir durumu zihninizin hayal edemediğini, etmek istemediğini fark ediyorsunuz içten içe. Bilimkurguda farklı bir üslup görmek isteyenlerin okuması gereken bir roman.

3.Dünya Savaşının ardından sonlarını bekleyen bir grup insanın,hayatla son kez yüzleşmelerini anlatan post-apokaliptik bir dram.
Kuzey yarımkürede hayat bitmiş ve radyoaktif bulut Avusturalya'ya doğru ilerlemekte. Burada bulunan Amerikan denizaltısı kaptanı, Avusuralyalı istihbarat subayı ve bir bilim insanı ile onların çevrelerindeki insanların ailelerinin son günlerini son saatlerini anlatmış yazar.
Kitap o kadar etkileyici ki ben halen etkisinden kurtulamadım. Sanki şu an ben de onlarla beraber dünyada ki son saatlerimi bekliyor gibiyim.
Önümüzde ki günler bizlere ne getirir bilmesekte böyle bir sonla karşılaşmak insan yaşamının dünya üzerinden silinmesi çok mümkün. Bu yüzden kitap bu kadar etkileyici.
Umalım ki savaşlar olmasın yoksa sonumuz bu yazılanlardan hiçte farklı olmayacak...

İthaki bilimkurgu serisi içinde açık ara en beğendiğim kitap oldu. Sebebi bile tam bilinemeyen bir savaşın sonucunda radyasyonun güney yarımküreye yayılırken insanların son ana kadar gelecek yıllarını planlaması, günlük rutinlerine devam etmesi ve ölümü birlikte kucaklayacak olması sebebiyle mutlu olan çift bile bize ne kadar dokunaklı ve hüzünlü bir hikaye olduğunu göstermekte. Kesinlikle okunmalı diyorum. Tek kelimeyle olağanüstüydü.