Şifa külliyatı İbn Sînânın kendisinden önceki meşşai felsefe okulunun geleneklerini dikkate alarak yazdığı bir eserdir. Bu nedenle Porfiryus tarafından Aristotelesin Kategoriler kitabına giriş olarak yazılan ve o¬ndan sonra gelenek haline gelen İsagoji yazımını devam ettirmiştir. İsagoji Yunancada Giriş anlamına gelir ve Arapçaya yine aynı anlama gelen Medhal kelimesiyle çevrilmiştir. Porfiryus, Aristotelesin başta Topika (Cedel) ve Metafizik olmak üzere çeşitli eserlerinde yaptığı açıklamalardan hareketle cins, tür, fasıl, hâssa ve genel arazdan ibaret beş tümeli incelemiş ve böylece beş tümelin müstakil olarak incelendiği bir metin oluşturmuştur. Porfiryustan sonra beş tümelin müstakil bir kitapta incelenmesi gelenek haline gelmiş ve Porfiryusun metni üzerine çeşitli şerhler yazılmıştır.İbn Sînâ da Şifa külliyatına ve mantık ilimlerine başlangıç niteliği taşıyan Mantığa Giriş isimli bu eseri söz konusu İsagoji geleneğini dikkate alarak yazmıştır. Her ne kadar İbn Sînâdan önce Farabi müstakil bir Medhal metni yazmışsa da bu eser çok kısa ve özettir. Porfiryus ve Farabinin İsagoji metinleriyle karşılaştırıldığında İbn Sînânın bu eserinin ayırıcı özelliği olarak, o¬nun hem hacim hem de içerik bakımından daha kapsamlı oluşu gösterilebilir.
Şifa külliyatı İbn Sînânın kendisinden önceki meşşai felsefe okulunun geleneklerini dikkate alarak yazdığı bir eserdir. Bu nedenle Porfiryus tarafından Aristotelesin Kategoriler kitabına giriş olarak yazılan ve o¬ndan sonra gelenek haline gelen İsagoji yazımını devam ettirmiştir. İsagoji Yunancada Giriş anlamına gelir ve Arapçaya yine aynı anlama gelen Medhal kelimesiyle çevrilmiştir. Porfiryus, Aristotelesin başta Topika (Cedel) ve Metafizik olmak üzere çeşitli eserlerinde yaptığı açıklamalardan hareketle cins, tür, fasıl, hâssa ve genel arazdan ibaret beş tümeli incelemiş ve böylece beş tümelin müstakil olarak incelendiği bir metin oluşturmuştur. Porfiryustan sonra beş tümelin müstakil bir kitapta incelenmesi gelenek haline gelmiş ve Porfiryusun metni üzerine çeşitli şerhler yazılmıştır.İbn Sînâ da Şifa külliyatına ve mantık ilimlerine başlangıç niteliği taşıyan Mantığa Giriş isimli bu eseri söz konusu İsagoji geleneğini dikkate alarak yazmıştır. Her ne kadar İbn Sînâdan önce Farabi müstakil bir Medhal metni yazmışsa da bu eser çok kısa ve özettir. Porfiryus ve Farabinin İsagoji metinleriyle karşılaştırıldığında İbn Sînânın bu eserinin ayırıcı özelliği olarak, o¬nun hem hacim hem de içerik bakımından daha kapsamlı oluşu gösterilebilir.