Post Mortem

Yirminci yüzyılın az sayıdaki karanlık, nihilist düşünür-yazarlarından Albert Caraco külliyatı, Kaosun Kutsal Kitabının ardından Post Mortemle devam ediyor.Caraconun en anlaşılır metni olsa da, Eserin bütünlüğüne dahil: Son derece yalın, ama aynı ölçüde incelikli, alengirli, daima muhteşem, daima katlanılmaz. Caraconun paradokslardan aldığı haz bu kısa ve otobiyografik metnin her yanından fışkırıyor. Müteveffa Sayın Annenin ardından yazılan bu metin sevgi ile nefretin incelikli oyunlarının sergilendiği ender eserlerden biri. Nefretini açıkça ifade eden Caraco, nevropatça tiksindiği yaşamının kaynağı olan, doğuran, hadım eden bu Sayın Anne figürü karşısında sevgisini de gözler önüne serer.Bu hayal kırıklığına uğramış hümanistin, bu insanlık holocausteu tellalının gözünden, tek lütfa değer varlığa, Sayın Anneye yazılmış bu kara-lama, Caraconun soğuk nesnelliğiyle gizlemeye çalıştığı ama bütün ketlenmelerinin ve yaratısının belki de temellerinde bulunan bir kırılganlığın, acının, en güzel, en lirik ifadelerindendir.Bu yas anlatısı, aynı zamanda, Ezeli Dişi üzerine, her varlığın içindeki tensel ve tinsel dişi üzerine de bir tefekkürdür.Her sayfada tek paragraflık yazı tarzıyla, Caraco, tekrar tekrar okumaya, düşünmeye ve belki de boşlukları, kâğıdın, yaşamın boşluklarını doldurmaya ya da bu boşluklara bakabilme cesaretine sahip olmaya davet ediyor bizi...

Yirminci yüzyılın az sayıdaki karanlık, nihilist düşünür-yazarlarından Albert Caraco külliyatı, Kaosun Kutsal Kitabının ardından Post Mortemle devam ediyor.Caraconun en anlaşılır metni olsa da, Eserin bütünlüğüne dahil: Son derece yalın, ama aynı ölçüde incelikli, alengirli, daima muhteşem, daima katlanılmaz. Caraconun paradokslardan aldığı haz bu kısa ve otobiyografik metnin her yanından fışkırıyor. Müteveffa Sayın Annenin ardından yazılan bu metin sevgi ile nefretin incelikli oyunlarının sergilendiği ender eserlerden biri. Nefretini açıkça ifade eden Caraco, nevropatça tiksindiği yaşamının kaynağı olan, doğuran, hadım eden bu Sayın Anne figürü karşısında sevgisini de gözler önüne serer.Bu hayal kırıklığına uğramış hümanistin, bu insanlık holocausteu tellalının gözünden, tek lütfa değer varlığa, Sayın Anneye yazılmış bu kara-lama, Caraconun soğuk nesnelliğiyle gizlemeye çalıştığı ama bütün ketlenmelerinin ve yaratısının belki de temellerinde bulunan bir kırılganlığın, acının, en güzel, en lirik ifadelerindendir.Bu yas anlatısı, aynı zamanda, Ezeli Dişi üzerine, her varlığın içindeki tensel ve tinsel dişi üzerine de bir tefekkürdür.Her sayfada tek paragraflık yazı tarzıyla, Caraco, tekrar tekrar okumaya, düşünmeye ve belki de boşlukları, kâğıdın, yaşamın boşluklarını doldurmaya ya da bu boşluklara bakabilme cesaretine sahip olmaya davet ediyor bizi...