Renkkörleri Adası

Anlattığı nörolojik hikayelerle olduğu kadar, insana, nörolojiye, hastalarına ve doğaya yaklaşım biçimiyle de farklı bir bilim adamı ve yazardır Oliver Sacks. Profesör Sacksı daha önceki kitaplarında amneziden otistik zekalılara, tuhaf tiklerden çeşitli felçlere ve tuhaf bellekli insanlara dek oldukça geniş nöroloji deneyimleri ile tanışmıştık.Renkkörleri Adası ile bu kez bizi dünyanın bir ucuna, Mikronezya bölgesine götürüyor Sacks. Ve bu adalardaki sıradışı yöresel hastalıkları -Pingelap ve Pohnpeide kalıtımsal renkkörlüğünü; Guam ve Rotada ilerleyen, ölümcül bir nörodejeneratif bozukluğu- anlatıyor. Sacksın diğer kitapları gibi Renkkörleri Adası da insana ve insan beynine sıcak bir yolculuk. TADIMLIKPohnpei - 1830larda, Darwin Beagle gemisiyle Galapago ve Tahiti adalarını dolaşırken, yeniyetme Melville Güney Denizlerine açılacağı günlerin düşünü kurarken, İrlandalı bir denizci, James OConnell, yüksek ve volkanik bir ada olan Pohnpeide mahsur kalmıştı. Adaya neden geldiği bilinmiyor - kaleme aldığı hatıralarından anlaşıldığı kadarıyla gemisi, Pleasant (Hoş) adası yakınlarındaki John Bull kayalıklarında kaza geçirmiş, daha sonra, pek akıl alacak şey değil ama, bir sandala binip Pleasant adasından Pohnpeiye dört günde gelmiş. OConnell adaya çıkar çıkmaz yamyamlarla karşılaştığını, arkadaşlarıyla birlikte hızlı bir İrlanda oyun havası oynayıp yerlilerin dikkatlerini dağıttıklarını ve akşam yemeği yerine geçmekten kurtulduklarını yazıyor. Maceralar burada bitmiyor: Pohnpeili bir genç kız vücuduna dövme yapıyor, bu kız şefin kızı çıkıyor, onunla evleniyor ve kendisi kabilenin şefi oluyor. Anlattıklarındaki abartı payı bir yana (denizciler palavrayı sever, bazı bilim adamları onları mitomaniyle suçlar), OConnellın bir özelliği de meraklı ve dikkatli bir gözlemci olmasıydı. Pohnpei, ya da yerlilerin diliyle Ponapeye (OConnellın hatıratında Bonabee olarak geçiyor) ayak basan ilk Avrupalıydı; Pohnpeideki âdetlerin ve ayinlerin ilk tanımını yapan, Pohnpei dilinin ilk sözlüğünü hazırlayan, bin yıl önceye, mitolojik keilahn aio (dünün öteki yanı)na uzanan muazzam bir uygarlığın kalıntıları olan Nan Madol harabelerini ilk kez gören oydu...

Anlattığı nörolojik hikayelerle olduğu kadar, insana, nörolojiye, hastalarına ve doğaya yaklaşım biçimiyle de farklı bir bilim adamı ve yazardır Oliver Sacks. Profesör Sacksı daha önceki kitaplarında amneziden otistik zekalılara, tuhaf tiklerden çeşitli felçlere ve tuhaf bellekli insanlara dek oldukça geniş nöroloji deneyimleri ile tanışmıştık.Renkkörleri Adası ile bu kez bizi dünyanın bir ucuna, Mikronezya bölgesine götürüyor Sacks. Ve bu adalardaki sıradışı yöresel hastalıkları -Pingelap ve Pohnpeide kalıtımsal renkkörlüğünü; Guam ve Rotada ilerleyen, ölümcül bir nörodejeneratif bozukluğu- anlatıyor. Sacksın diğer kitapları gibi Renkkörleri Adası da insana ve insan beynine sıcak bir yolculuk. TADIMLIKPohnpei - 1830larda, Darwin Beagle gemisiyle Galapago ve Tahiti adalarını dolaşırken, yeniyetme Melville Güney Denizlerine açılacağı günlerin düşünü kurarken, İrlandalı bir denizci, James OConnell, yüksek ve volkanik bir ada olan Pohnpeide mahsur kalmıştı. Adaya neden geldiği bilinmiyor - kaleme aldığı hatıralarından anlaşıldığı kadarıyla gemisi, Pleasant (Hoş) adası yakınlarındaki John Bull kayalıklarında kaza geçirmiş, daha sonra, pek akıl alacak şey değil ama, bir sandala binip Pleasant adasından Pohnpeiye dört günde gelmiş. OConnell adaya çıkar çıkmaz yamyamlarla karşılaştığını, arkadaşlarıyla birlikte hızlı bir İrlanda oyun havası oynayıp yerlilerin dikkatlerini dağıttıklarını ve akşam yemeği yerine geçmekten kurtulduklarını yazıyor. Maceralar burada bitmiyor: Pohnpeil... tümünü göster