Şehirler ve Sokaklar

Değerli mimarlık tarihçisi Spiro Kostof bu kitaptaki Majesteleri Kazma makalesinde şöyle diyor: ... Geçmişin büyük ya da küçük yapılarının kaybına aldırmamak, anlık ihtiyaçlarımızı ve zevklerimizi aşan bir toplum bilincine sahip olmamak demektir. Bu kaybı hissetmek, kaybetmeye direnmek, kaderimizi yüksek tasarımların eline kendi irademiz yokmuşçasına bıraktığımız zamanları anımsamak ve aynı şeyin bir kez daha olmasına izin vermeyi reddetmek demektir. Öldürmek iyileştirmek değildir. Yıkmak, sevgiyi beslemenin asla akıllıca bir yolu değildir. Bu düşünceyi paylaşan mimarlık tarihçileri, herhangi bir sokağın kendine özgü niteliklerinin, bir kentin biçimini oluşturan toplumsal, siyasal, teknik ve sanatsal güçlerin karmaşık bir bileşimi olduğu düşüncesinden de yola çıkarak dokuz ayrı şehrin sokaklarını inceliyor: 19. yüzyıl Atinasının yeni bulvarları, antikçağ Romasının sokaklarında dolaşan zafer alayları, Cuzcoda İnka ritüellerine sahne olan Hawkaypata meydanı; Rönesans Romasında askeri nedenlerle tasarlanan Piazza di Pontedeki üç çatal oluşturan sokaklar; 19. yüzyıl New Orleansında, kentin geleneksel dinlenme yeri olması gereken suyla çevrili mekâna yapılan set; MÖ 2. yüzyıl Efesinin benzersiz topografyasında emperyal bir ortam yaratan ana cadde; İstanbulda Oryantalist zihniyetle yeniden inşa edilen Soğukçeşme Sokağı; Moskovada sosyalist gerçekçi düşünceyle yeniden düzenlenen Gorki Sokağı; Trablusgarpta Kale Meydanını Mussolininin faşist propaganda amacıyla yeniden tasarlatışı... Her makale, kent sürecine ilgi duyanların zevkle okuyacakları birer serüven.

Değerli mimarlık tarihçisi Spiro Kostof bu kitaptaki Majesteleri Kazma makalesinde şöyle diyor: ... Geçmişin büyük ya da küçük yapılarının kaybına aldırmamak, anlık ihtiyaçlarımızı ve zevklerimizi aşan bir toplum bilincine sahip olmamak demektir. Bu kaybı hissetmek, kaybetmeye direnmek, kaderimizi yüksek tasarımların eline kendi irademiz yokmuşçasına bıraktığımız zamanları anımsamak ve aynı şeyin bir kez daha olmasına izin vermeyi reddetmek demektir. Öldürmek iyileştirmek değildir. Yıkmak, sevgiyi beslemenin asla akıllıca bir yolu değildir. Bu düşünceyi paylaşan mimarlık tarihçileri, herhangi bir sokağın kendine özgü niteliklerinin, bir kentin biçimini oluşturan toplumsal, siyasal, teknik ve sanatsal güçlerin karmaşık bir bileşimi olduğu düşüncesinden de yola çıkarak dokuz ayrı şehrin sokaklarını inceliyor: 19. yüzyıl Atinasının yeni bulvarları, antikçağ Romasının sokaklarında dolaşan zafer alayları, Cuzcoda İnka ritüellerine sahne olan Hawkaypata meydanı; Rönesans Romasında askeri nedenlerle tasarlanan Piazza di Pontedeki üç çatal oluşturan sokaklar; 19. yüzyıl New Orleansında, kentin geleneksel dinlenme yeri olması gereken suyla çevrili mekâna yapılan set; MÖ 2. yüzyıl Efesinin benzersiz topografyasında emperyal bir ortam yaratan ana cadde; İstanbulda Oryantalist zihniyetle yeniden inşa edilen Soğukçeşme Sokağı; Moskovada sosyalist gerçekçi düşünceyle yeniden düzenlenen Gorki Sokağı; Trablusgarpta Kale Meydanını Mussolininin faşist propaganda amacıyla yeniden tasarlatışı...... tümünü göster