Şiir gençlik yıllarımda üzerine titrediğim şeydi; bugünse şiirin üzerine titrenilecek bir şey olduğunu kavrayabilmek için ayrıca bazı titizlikler gerektiğini anlıyorum. Bu anlayış içinde Türkiyedeki şiir okuyucusunun, eski bir tanışım olan şiir okuyucusunun karşısına şiir üzerine bir metinle çıkabilme yürekliliğini buldum.
Şiir gençlik yıllarımda üzerine titrediğim şeydi; bugünse şiirin üzerine titrenilecek bir şey olduğunu kavrayabilmek için ayrıca bazı titizlikler gerektiğini anlıyorum. Bu anlayış içinde Türkiyedeki şiir okuyucusunun, eski bir tanışım olan şiir okuyucusunun karşısına şiir üzerine bir metinle çıkabilme yürekliliğini buldum.
ismet özel'in şiirlerini okurken ufkunuzu 2 katına çıkaracak gerçekten harikulade bir kitap
Tek bir seferde değil de baş ucuna koyup ara ara açıp okunmalı bence, kitabın asıl değerini anlamak ve bilgisini özümsemek için. İsmet Özel'in kaleminden çıkmış bir şeyin kötü olamayacağı düşüncem her gün sağlamlaşıyor.
Kitabın ismine bakınca bir şiiri nasıl okumam gerektiğini öğrenebileceğimi zannederek başladım. Oysa sadece yazarın şiir hakkında yazdığı felsefemsi bir denemesi çıktı karşıma. Dil insanlarla iletişim haline geçmek amacıyla kullanılmalıdır ama burada sanki yazarın bakın ben ne biçim bir şairim demeye getirmiş. Yabancısı olduğumuz kelimeleri (ethos,pathos gibi) hiç bir açıklama ihtiyaç görmeksizin kulanmışta kullanmış. Bakın ben bunları biliyorum ama siz bilmiyorsunuz gibi enesini tatmin etmeye kadar gitmiş. Bir kitap tarzında hiç sevmediğim durumlar bunlar. Şu dili herkesin anlayabileceği kelimeler ile bezeseniz olmaz mı? Yabancısı olduğumuz kelimeleri açıklasanız veya Türkçesine karşılık elen kelimelerden seçseniz de sizi anlamaya çalışsak. Sizin zeki olduğunuzu kavrayacak mıyız bunları yapmazsanız yoksa? Boşuna zaman kaybı bence.
157 sayfa