Fransız yazar Honoré de Balzac (1799-1850), edebiyat dünyasının kendisinden, tarihçi, psikolog ve mükemmel bir gözlemci diye söz ettiği en büyük isimlerinden biridir. XIX. Yüzyıl edebiyatında Romantizmin hüküm sürdüğü bir dönemde gerçekçilik akımının öncüsü olan Balzac, modern romanın da babası sayılır. Romanlarında kendi zamanının dünyasını romantizmden büsbütün soyutlanamasa bile büyük bir gerçekçilikle yansıttı. Fransanın çeşitli bölgelerinden ve her toplumsal tabakadan kişilere yer verdiği eserlerinde tarihsel ve toplumsal koşulların damgasını taşıyan sayısız tipler aracılığıyla insanın yükselme tutkusu ve para kazanma hırsı gibi insani eğilimlerini işledi. Öldüğünde, ardında 85i tamamlanmış, 50si taslak halinde 135 eser bıraktı.Vadideki Zambak platonik aşkların en güzel anlatılışıdır.Yazarın hayatıyla sıkı sıkıya bağlı olan roman Balzacın olgunluk çağının önemli eserlerinden biridir.
Fransız yazar Honoré de Balzac (1799-1850), edebiyat dünyasının kendisinden, tarihçi, psikolog ve mükemmel bir gözlemci diye söz ettiği en büyük isimlerinden biridir. XIX. Yüzyıl edebiyatında Romantizmin hüküm sürdüğü bir dönemde gerçekçilik akımının öncüsü olan Balzac, modern romanın da babası sayılır. Romanlarında kendi zamanının dünyasını romantizmden büsbütün soyutlanamasa bile büyük bir gerçekçilikle yansıttı. Fransanın çeşitli bölgelerinden ve her toplumsal tabakadan kişilere yer verdiği eserlerinde tarihsel ve toplumsal koşulların damgasını taşıyan sayısız tipler aracılığıyla insanın yükselme tutkusu ve para kazanma hırsı gibi insani eğilimlerini işledi. Öldüğünde, ardında 85i tamamlanmış, 50si taslak halinde 135 eser bıraktı.Vadideki Zambak platonik aşkların en güzel anlatılışıdır.Yazarın hayatıyla sıkı sıkıya bağlı olan roman Balzacın olgunluk çağının önemli eserlerinden biridir.
İlk okuduğumda 18 yaşındaydım oflaya puflaya tam kafama oturmayan bir kitaptı.Yıllar sonra okuduğumda beni öyle bir etkiledi ki inanamadım.Kitap şarap gibiydi sanki yıllandıkça güzeleşmişti ama yıllanan sadece benim yaşım olmuştu ve bazı duyguları hissetmeden hayatta bazı şeyleri görmeden vadideki zambakı anlayamazsınız .edebiyat hocam klasikleri hayatta en az 3 defa okumamız gerektiğini söylerdi.1. gençlik yıllarında.2. orta yaşlarda 3. ise yaşlılıkta neden böyle söylediğini ancak kitabı tekrar okuyunca anladım.
Romandaki esas oğlanın düşüncelerini uzun uzun anlattığı bölümlerde (sanırım kitabın orta kısımlarında geçiyordu) sıkıldığım için aklım başka şeylere kaydığından okumakta ve hatta yer yer anlamakta çok zorlandım diyebilirim. Fakat ilerleyen sayfalarda roman beni kendine bağladı adeta. Romanın kalanını elimden bırakamadım ve soluksuz okudum. Kitabın en duygusal bölümlerinde (ki okumayanlar olabilir düşüncesi ile sürprizi kaçmasın diye açıklamıyorum) ağladığımı da itiraf etmeliyim. Romanı bitirdiğimde ise iyi ki okumuşum dedim.
realizmin öncüsü olarak kabul edilen bu yönüyle de tasviri abartılmış olsa da kitabın okuma akustiğine alışınca sürükleyici değil diyenlere sabredilmesi gerektiğinin hatırlatılması gerektiği roman.
okurken saçlarımı yoldum resmen, niye bu kadar çok seviliyor anlamadım..
Edebi ağdalı uzun uzun betimlemeler tatmak isteyenler için vazgeçilmez bir klasik olabilir.. Başlarda biraz sıkıcı ilerliyor, ancak bunda çevirinin etkisinin de olduğunu düşünüyorum. Başka bir baskıda daha kolay ilerlediğine şahit oldum :) Roman yarıdan sonra daha katlanılır bir hal alıyor ve sonlara doğru iyi ki okumuşum dedirtmeye başlıyor. Ağır bir anlatım ancak klasik okumayı sevenler için elbette ki es geçilmemeli :)
Büyük iz bırakır hayatınızda. Henriette olursunuz birden,canınız yanar.
tasvirleri yer yer yoruyor insanı. fakat kesinlikle değer.