Aziz Bey Hadisesi
Ayfer Tunç
En Son Değerlendirmeler
Bu kitaptan unutamadığım bir hikaye "Kar Yolcusu" hikayesi. Bu hikaye bana bir şeyi farkettirmişti: Normalde iyi insanlar olarak anılıyor olsak bile, asıl çıkarlarımız başkalarınınkiyle çakıştığında görmeliyiz kendimizi.
Cok kasvetli dramatik, bazi insanlar dramla besleniyor ama kesinlikle bana göre degil. iyi olan hic bir sey yok , tin tin da tin tin;Aziz beyin inadi ,calgisi cok cekilmez geldi bana acikca. Guzel olan sadece orda verdigi ders babasina icerlerken ayni babasi gibi olmasi.Sevdigim bir yazar bundan daha iyisini yazabilirdi bence. Belki turk okurlari bu sekilde drami seviyor diye kasvetli bir anlatimla yazdi. Kesinlikle bana göre degil.epey bir turk yazarlarina ara vermem gerek bence.
notos dergisinin 100 temel eser listesinde gorup okudugum bir kitapti. hikayeler gercekten ilgincti. birkac kitap birlikte okudugumdan yavas ilerledim.
hep huzunle biten oykulerin damakta biraktigi tad buruk ama guzeldi.
çok beğenerek bir solukta okudum, ayfer tunç kitapları beni her zaman psikolojik olarak çok etkiler yine öyle oldu aziz bey, yaşadıkları pişmanlıkları, affetmediği babasına dönüşmesi, karısına dair vicdan azabı, unutamadığı aşkı, şöhretin verdiği kibir, burnu büyüklük, gurur... beni çok etkileyen bir karakterdi aziz bey, ayfer tunç iyi ki bizim yazarımız oldu dediğim, türkçe yazdığı için, bizi böyle güzel yansıttığı için gurur duyduğum yazarlardan hep yazman dileğiyle ayfer tunç
Yaptığı müziğe saygı duyan, başkalarının da saygı duymasını bekleyen, onun içki masalarına meze olmasını istemeyen bir insan.Gençliğinde babasıyla tartışıp sevdiği kızın peşinden Beyrut'a kadar gidip burada hayal kırıklığına uğrayan, binbir güçlükle ülkesine geri dönen ve tekrar hayal kırıklığına uğrayan bir tanburinin hikayesi..
Ayfer Tunç kalemini konuşturmuş. 6 öyküden oluşan bu kitabın her hikayesi insanı hüzünlendirmeye yetse de Aziz Bey bir başka. İçimi acıtan, aklımdan çıkaramadığım ve yaptığı hatalara rağmen kendisine kızamadığım bir karakter. İyi bir sona kavuşmasını istediğim bir "amca." Fakat öykünün daha başında ölüm haberi veriliyor bize. Daha sonra ise hayat öyküsünü ve hayata gözlerini nasıl bir hayal kırıklığı içinde kapadığını öğreniyoruz. Aziz Bey benim için mezarına gidip dua etmek istediğim, mezarına çiçek bırakmak istediğim bir karakter oldu. O kadar gerçek ki! Bir yandan kendisini tanıdığıma memnun olurken bir yandan da "Keşke bilmeseydim, mutlu mutlu yaşıyordum ne güzel!" diyorum. Üzdü beni Aziz Bey, çok üzdü!
Kadın Hikayeleri Yüzünden adlı öyküde roman kahramanına hiç ama hiç acımadım. Üstelik kızdım. Aziz Bey'i yaptığı hatalara karşın çok sevmeme ona bir türlü kızamama rağmen bu hikayede adını bilmediğimiz karakterin karısına oynadığı oyunu sünepeliğine verdim ve karısına hazırladığı sona kızdım. Önemsenmek isteyen bir yaralı karakterin önemsemediği bir kadın var burada.
Soğuk Geçen Bir Kış adlı öyküde Semavi Bey ile tanışıyoruz. Semavi Bey, babasının annesini hiç sevmemesi sebebiyle annesiz yaşamaya mecbur bırakılmış, annesini tarafından küçük yaşta terk edilmiş bir insan. Dolayısıyla hayatına giren kadını çok seveceğine yemin ediyor ve bizi acıklı bir sona daha hazırlıyor.
Kar Yolcusu isimli öykü, Eşber'in hikayesi. Eşber ve Fidan.
Mikail'in Kalbi Durdu adlı öykü, Semiramis'e aşık Mikail'in, Semiramis'in aşık olduğu fakat Semiramis'e aşık olmayan adama karşı hissettiklerinin Semiramis'in aşık olduğu adam tarafından anlatıldığı bir öykü.
Son olarak Kırmızı Azap hikayesi bir yazarın yazmaya çalıştığı hikaye kahramanlarından birinin ağzından anlatılıyor. Epey ilginç bir konu. Kitabın en ilginç konusu olmasına rağmen en sığ kalan öyküsü diyebilirim.
Harikulade bir eser Aziz Bey Hadisesi. Dili çok net ve naif Ayfer Tunç'un. Hikayelerin hepsini yarası olan yalnız olan adamlar ve arka planda kalan kadınlar oluşturuyor. Ne adamlar ne kadınlar mutlu olabiliyor.
Okuyunuz.
benim için öykü denilince aklıma gelen ilk kitaptır.okunmamın üzerinden uzun seneler geçmesine rağmen nerdeyse bütün öyküleri hatırlıyorum.
Ana karakterin çok iyi işlendiği bir öykü. Olay örgüsü olarak çok ilginç bir şey sunmaması eksi yönü.
Geyik yaptığımı düşünebilirsiniz ama yapmıyorum. Bu kitaba adını veren ilk öyküdeki ana karakterin hikayesi, öve öve bitirilemeyen Kürk Mantolu Madonna' daki o sünepe adamın hikayesini ezer geçer. Tamam dil olarak Kürk Mantolu Madonna muazzam bir eserdir ancak sadece dil olarak öyledir. Anlatılan hikayenin hiçbir numarası yoktur. Keşke o üslupla böyle bir hikaye anlatılsaymış, o zaman ben de hayatımda okuduğum en iyi kitaplardan biri derdim Kürk Mantolu Madonna için. Muhterem Aziz Bey' in muhteşem hikayesini, o sünepe Raif Efendi' den bahsederek baltalamak istemiyorum. Ben bu kadar güzel bir kitap beklemiyordum, artık hediye edene duyduğum büyük sevgi ve saygıdan mıdır bilmiyorum ama çok beğendim kitabı. Her hikaye çok güzel ama özellikle kitaba adını veren bu bahsettiğim ilk hikaye muhteşem. Keşke öykü yerine roman olsaymış o karakter ve onun yaşadıkları. O Raif isimli sünepe bir hatuna vurulup kalmışken ve üstelik o hatunu da götürememişken(götürmüş de olabilir şimdi tam hatırlamıyorum), Aziz Bey gençliğinde tozu dumana katıyor.
Aziz Bey' in, o hızlı zamanlarını geride bırakıp da yalnız bir adama dönüşümünü çok daha uzun uzun, çok daha sindire sindire okuma imkanını verseydi keşke Ayfer Tunç. Okulda tarih derslerinde de yaptılar bana bunu mesela. Hatta ekşide ya da başka bir sözlükte başlık bile açıldı bununla ilgili. Osmanlı Devleti' nin yükseliş dönemi tarih hocalarımız tarafından -utanmasalar Hücum Marşı eşliğinde anlatırlar- büyük bir coşkuyla anlatılırken duraklama ve gerileme devri ''evde kitaptan okursunuz'' cümleleriyle geçiştirilip oldu bittiye getirilirdi. Ayfer Tunç da oldu bittiye getirmiş Aziz Bey' in hadisesini. Yani öykü olunca bana öyle gibi geldi. Oysaki kendisinden öğrenilecek çok şeyim vardı daha eminim.