Alper Canıgüz'ün kendine has tarzı, absürt mizah anlayışı var.buna rağmen kitaplarında kullandığı dilin basitliği büyük bir eksiklikti.bu kitabında sonunda dilini edebi seviyeye taşımış.belki hala eksiklikleri ama önemli olan kedini geliştirmeye devam ediyor oluşu.
kitabı yorumlayacak olursam sadece bir olayın sonuç kısmının başka türlü kurgulanmış olmasını isterdim.bunun dışında daha ilk sayfadan bağlanıyorsunuz kitaba ve elinizden bırakmak istemiyorsunuz.
Kitabın sonunda öyle ters köşeye yatırıyor ki alper canıgüz,bittiğinde yarım saat kadar hareketsiz kaldım,sonra da tabii ağladım.
Eğlenceli ve akıcı bir kitaptı. Alper Canıgüz'ün kendine has uslubuna alışana kadar zaman geçse de çok güldüğüm aynı zamanda da duraksadığım bölümler oldu.
http://umutbabilon.blogspot.com/2013/06/alper-canguz-cehennem-cicegi.html
"tanrı gibi düşün, inanıyorsan var olup olmaması pek önemli değildir. ayrıca en büyük inkarcının da en inançlının da içinde bir nebze kuşku vardır. ve elbette ki, aşk da tanrı da ölümsüzdür."
Gerçekten harikaydı. Alper Kamu yine kendine hayran bıraktı. O kadar sevdim ki bir daha mı okusam diye düşündüm. İmza gününde daha okuyamamıştım kitabı. Keşke okusaydım da ayrıca teşekkür etseydim bu güzelim kitap için Alper Canıgüz'e. Kaleminin mürekkebi hiç bitmez, biz de okuruz umarım.
Dünyanın en küçük dedektifi, bu ikinci macerasında yine bir cinayetin ardındaki gerçeği öğrenmek için dehasının bütün inceliklerine başvuruyor. Sadece cinayeti çözmekle de kalmıyor, biz okuyuculara hayat, adalet, suç kavramları hakkında bildiklerimizi sorgulatıyor. Bu yüksek tempolu, felsefe soslu ve bolca düsündüren eseri herkese şiddetle tavsiye ediyorum.
Afili Filintalar'ın son dönemde yarattığı hayal kırıklığından sonra umutsuzluğu yıkan bir kitap olmuş. İçindeki "Karanfil Kız" hikayesive sonu ile Canıgüz'ün önceki kitaplarından daha çok beğendim.
Fazla söze gerek yok, Alper Canıgüz - Alper Kamu - Albert Camus üç silahşörler gibiler :)
Biraz gülerim düşüncesiyle aldığım bir kitaptı. Ancak tebessüm ettiğimden bile emin değilim. Hafif bir eğlenceli tarafı var. Karakterin tezatlığından kaynaklanan ilginçlikler var.
Sıkılmadan, ama çok da eğlenmeden okunabilir.
Başka biri yazsaydı gideri olurdu fakat Alper Canıgüz'ü düşündüğümüz vakit kitap hayal kırıklığı oluyor. Bu kaliteli yazardan daha iyi şeyler çıkacaktır.
yazarınn kendisini Tüyap ta tanıyıp itici bulsamda kitabını beğendim akıcı hoş bir romandı
alper canıgüz'le tatlı rüyalar ile tanıştım. şahsına münhasır tarzına bayıldım. dayanamayıp kitabı satın aldım, bir daha okudum:)
sonra oğullar ve rencide ruhlar.
hemen üstüne (gizli ajans'ı atlayıp) cehennem çiçeği alper kamu.
okudukça sevdim, kitaplarında başarısını giderek artırmış gibi geldi bana;)
Müthiş bir devam romanı, Oğullar ve Rencide Ruhlar'dan sonra hayal kırıklığı yaşar mıyım dedim ama üstüne koyarak devam etmiş Canıgüz.
NEfis bir Alper Kamu macerası daha !
" Yetişkinlerin çoğunun benimle tanıştıktan hemen sonra içine düştüğü tefekkür haline bürünmüştü. Anlamaya çalışıyordu. Çok gelişmiş bir çocuk mu, az gelişmiş bir cüce mi yoksa sadece kabus muydum? "
Böyle bir velet işte :)
Kesinlikle okunması gereken türden bir kitap. Polisiye ve absürdlüğün harmanladığı ender kitaplardan.
Kafam karıştı Vikitap!
Neyi ne zaman okuduğumu unuttum sayenizde...
Çok sarsıcı idi sonu... Alper Kamu ah evladım diyorum ne yaptın sen!
Alper Canıgüz gec kesfettigim ama tanimaktan memnuniyet duydugum bir yazar oldu.gunumuzde dunyaca unlu bircok bestseller yazarlarin vasatliginin yaninda ulkemizin bu denli kalemi guzel yazarlar cikarmasi gercekten gurur verici son olarak tum bunlarin isiginda kitabi cok begendimi de belirtmeliyim.
"-Sana eğlenceli bir masal anlatayım öyleyse.
-Hayır. Hüzünlü bir hikaye anlat bana.
-Hüzünlü mü? Niye ki?
-Babacığım. Sen de biliyorsun, vakit mutlu hikayeler için çok geç..." http://benherneysemo.blogspot.com.tr/2014/04/cehennem-cicegi-alper-canguz-alper-kamu.html
Kitabı neredeyse bir oturuşta bitirdim.
Öncel olarak iki ana konu olması oldukça iyiydi. Biri beyinlerimize diğeri kalbimize saldırdı. Adalet ve Mehmet'in ölümü. Adalet dışındaki konu nereden tutsan insanı sinir eden cinstendi. Alper Kamu aile üyelerini kıskaca alarak bunu çözdü. Afili Filintalar'ın Menteş'i gibi bir jeneriklik söz kaygısı yoktu. Ondandır kitap akıp gitti. M.M.'nin de editör olmasına rağmen gözden kaçan fazlaca hata bulunmaktaydı. Bir kıyas söz konusu olacaksa Ruhi Mücerret bittiğinde kendimi Maraton Muharebesi'nden çıkmış bir asker gibi hissetmekteydi. Cehennem Çiçeği bittiğinde kitabı düşüncemde alkışladım ve defalarca okunacak kitaplar rafına ekledim.
Kitabın isminin nereden geldiği kitapta geçmese bile kitap diliyle konuşacak olursak: *bkz Oğullar ve Rencide Ruhlar.
Canıgüz dokuz sene gibi bir süre daha yaşatma bize. Üç sene sonra tekrar gelsin Kamu. Fakat hep insanın en olgun olduğu o yaşta, çağda kalsın.
Tek seferde biten bir kitaptı. Kurgusu da çok eğlenceli. Alper Canıgüz'ün yazacağı her şeyi dört gözle beklerim artık.