"anneler çocuklarınızı iyi yetiştirin sonra sapık, manyak, düşüncesiz, bencil falan oluyorlar" minvalinde bir bölüm bulunduran zaman kaybı bir roman.
konusu, girişi, gelişmesi, sonucu belli olmayan bir deneme diyebiliyorum ancak. ayrıca "engelli" yerine "özürlü" kelimesinin kullanılması da rahatsızlık verici.
Hakkında yazılanları okuyup az biraz fikir edinmiş olmama rağmen; böyle hızlı anlatımlı, böyle mizah ve sıkıntıyı harmanlamış bir kitap beklemiyordum. Yazılarını apartman panosuna asarak okutan bir kadının hikâyesi. Toplumun alışılmış, kabullenilmiş lekelerine elinin çamaşır suyuyla dalıyor. Başarılı, ikincisi ne zaman gelir diye bekletir cinsten bir ilk roman.
Ev Anası, benim orta yaşı geçmiş bir ananın ağzından yazıldığını düşündüğüm bir kitaptı. Fakat öyle değilmiş. Diyaloglar yer yer gerçeklikten koptu gibi geldi bana. Nur' un 8 Mart'la ilgili yazdığı yazı enfesti. Kitapta en beğendiğim kısım o oldu. Ev Anası kısa zamanda biten, yer yer güldüren, doğru tespitlere parmak basan bir kitaptı benim için.