Kesinlikle çok sıkıldım devam edemiyorum hayatimda yarim biraktigim 2. kitap oldu.. resmen enerjimi somurdu bu kitap
Hakan Günday'ın daha önce okuduğum romanlarını beğenmiş biri olarak bu kitabı büyük bir beklentiyle okumaya başladım.
Galiba beklentim çok büyüktü. O yüzden ilk yüz sayfasında şöyle bir durakladım. Bu diğer romanlarına benzemeyen kitaba biraz ara verdikten sonra devam etmeye karar verdim.
Ama yok arkadaşım. Sürüne sürüne, inleye inleye, acı çeke çek bitirdim bu kitabı. OLMAMIŞ !
Sanki Hakan Günday denemeler yazdığı ajandasını eline almış ve ondan uydurma bir hikaye çıkarmış gibi. Üstelik aynı şeyleri yazıp durması da bazen paragrafları atlamama sebep oldu.
Kinyas ve Kayra'nın karakterler arasından hiç bir farklılıkları yok. Tek yumurta ikizinden bile daha ikiz iki insan. Keşke farklı karakterlerde iki psikopat olsalardı mutlaka daha zevkli olurdu. Bu yüzden bölümler arasında kimin Kinyas kimin Kayra olduğunu karıştırıp durdum. Ve elli bir süre sonra buna aldırmadım, çünkü okuduğum zaten iki farklı karakter değildi.
''Az'' ve ''Daha'' romanlarını çok sevmeme rağmen herkesin ayılıp bayıldığı bu romanı sevmedim. Sanırım okurken havamda değildim.
Ama siz bana bakmayın. Çünkü bu romanı sevmeyen ender gıcık insanlardan biriyim. Ve kusura bakmayın, ''herkesin sevdiği bu romandan ben bir halt anlamadım'' demek zorundayım
İyi ki bu roman ile Hakan Günday okumaya başlamadım. Yoksa hiç bir kitabını okumazdım Hakancım Gündaycım :(
Kitabın dili güzeldi, başlarda içine çekecek gibiydi hatta ama bu kadar bunalım, bu kadar nihilizm, bu kadar ego vs fazla geldi bana. Sırf yarım bırakmamak için devam ettim ve gerçekten okurken ziyadesiyle bunaldım.
yarım bıraktıklarımdan...sevemedim, sayılı kitapları yeter diyerek bırakmışımdır, belki ilerde tekrar elime alıp denerim....ama herkesin bulduğu neyse bana hitap etmedi....
Klasik Hakan Günday romanı diyebilirim. Vurucu , budur dedirten cümleler olsa da 300 sayfa da anlatılabilecek konu neden bu kadar uzatılmış bilinmez. Sıkıldığım anlar oldukça fazlaydı.
Bu kitap, hakkinda cooook konusulup tartisilacak bir kitap. Hakan Gunday inanilmaz bir genc yazar... Bence bu yazardan hic okumamis olanlar, kesinlikle once bu kitabi ile baslamalilar..Ozellikle felsefe ile cok ilgilendigim icin okumak cok zevk verdi bana...Evlerinden, hayatlarindan kacmis iki erkek.... Biri zihnini digeri bedenini oldurme hayalinde...fazla anlatmak istemiyorum, sadece hayata dair, insana dair, erkege dair, Afrika ya dair, ozgurluge dair, aileye ve aska dair ve akliniza gelmeyecek bir cok seye dair bambaska bir bakis acisi okumak isterseniz, mutlaka okuyun derim....
bugüne kadar okuduğum en etkiyeleyici,yıkıcı ve marjinal kitaplardan....beynine sağlık hakan günday....çok ama çok beğendim.
sigara içmenin cezasının 100 lira olduğu yerde görevliye 600 tl verdikten sonra ikinci sigarayı yarısında söndürüp geri kalan dördünü içmemenin karizması var bu kitapta, ergen havaları...
iki nihilistin bu tarz bir hikayesini anlatmak için fazla uzun.
konu itibariyle basit, yavan sevemedim.
not: söylemeden geçemedim hakan günday kelimelerle oynamak konusunda gerçekten iyidir, ''düşüncelerine susturucu takmış insanlar....''
kitabın ilk kısımları biraz sıksa da ağır gelse de okumayı bırakmayın yoksa benm gibi değerini 5 ay sonra anlarsınız...Herkesin okuması gerken bir kitap ve yazar..Sıradışı
medeni dünya insanı dedikleri şey, sadece utanç verici rekabetlerin sonucu kazanılmış başarılarıyla övünen ve sonrasında adına insanlık dediği yapmacık iyilikleriyle bir modern var olma çabasıdır.Bunun farkına varan insanlar da haklı olarak yakıp yıkmak isteyebilir her şeyi... bu kitapta da bütün bu düzene aykırı hareket etmenin meşruluğunda bahsediyor.Kendince haklı bir kitap ve güzel bir kitap.
Kitabı almadan önce aklımda Kinyas ve Kayra karakterleri çok farklı bir şekilde canlanmıştı. Okumaya başladıktan sonra gerçekten şaşırdım ama olumlu anlamda. İlerlerken bazı sayfalarda seviniyorsunuz bazı sayfalarında hüzünleniyorsunuz. Hatta bir yerinde ağlama ihtimaliniz bile var. Beni de uzun zamandan beri ağlatan roman olmamıştı ama bunda gözyaşlarım süzüldü gitti. Kitap gerçekten çok samimi. Hakan Günday ın dilini ve üslubunu çok begendim. Muhakkak diğer kitaplarını da okuyacağım.
harika bir kitaptı.sonlara doğru hiç tahmin etmediğim şeyler oldu.bence hakan günday gerçekten başarılı bir yazar.
Hakan Günday'ın ilk okuduğum eseri olan Az'dan sonra, yoğun bir istek ve merakla başladığım Kinyas ve Kayra eseri bana biraz depresif geldi. Açıkçası yer yer her insanın içine düştüğü buhran ve yanılsamalar üzerine odaklanılmış ve daha da ileri gidilerek bu düşsel bozuklukları temel alan hayatları gerçeğe taşımıştır. Bu da elbette okuyucuya fazla karanlık (siyah) ve fazla ürkütücü (kırmızı) gelebilir.