Körlük
José Saramago, Aykut Derman (Çevirmen)
En Son Değerlendirmeler
Mutlaka okunması gereken bir kitap...
Çok sürükleyici,elinizden bırakamıyorsunuz.
Yazarın en iyi kitabı...
Aldığı ödülü hakeden nadir kitaplardan biri.Monolog tarzında yazılmış olmasına rağmen son derece sürükleyici.Uyarlanarak filmi de çekilmişti.Okumalısınız..
Tek kelimeyle sarsıcı bir roman. Yazım üslubunun da etkileyiciliğini arttırdığını düşünüyorum. İnsanın ilkelliğini "körlük" metaforuyla mis gibi anlatmış. Okunmalı...
Mükemmel bir kapitalizm eleştirisi ve yine aynı güzellikte bir aktarım. Okurken gözlerinizi kontrol edip duracaksınız.
Arka kapakta "liberal demokrasinin insanları sürüklediği sağlıksız ortam"ın olağanüstü bir şekilde işlendiğinden bahsediliyor. Bir de liberalizm nedir, liberal demokrasi nedir öğrenirsem, kitabı tam manasıyla anlarım herhalde.
Bunun haricinde evet, herkesin söylediği gibi müthiş bir toplum-sistem eleştirisi.
Bugüne kadar okuduğum hiç bir kitap tansiyonumu düşürmedi, midemi bulandırmadı ve boğulma hissini yaşatmadı.
Saramago'yu gerçekten seviyorum ,bir fikir üstünden muhteşem kitaplar yazmasına bayılıyorum. sadece 'bir gün herkes kör olsa neler olurdu' düşüncesinden çıkan dev eser , saramago insanları o kadar iyi tanıyor ki gerçekten bunlar yaşanırdı bu kadar iğrençleşir, bu kadar rezilleşirdik, dedim midem bulana bulana tiksinerek ve gördüğüm için şükrederek okudum. Ayrıca kitabın derin felsefik anlamları da vardı yazarın dediği gibi hepimiz kördük; gören körler mi , görmeyen körler mi? Belki de birimiz körleşti tüm insanlığa ve bu yavaş yavaş hepimize bulaştı hepimiz şu an birbirimize körüz ;birbirimizin acılarını, dertlerini, sıkıntılarını görmüyor; görmemeyi tercih ediyoruz . Saramago muhteşem yazar ,körlük muazzam bir kitap mutlaka okunmalı( bu arada bana ilk ölüm bir varmış bir yokmuşu oku o daha kolay okunuyor dediler fakat keşke körlük'ten başlasaymışım ölüm bir varmış bir yokmuş beni çok zorlamıştı ve bir süre saramago'dan uzak durmuştum oysa körlük o kadar akıcı ve kolay okunuyor ki herkese ilk körlükten başlamalarını tavsiye ederim)
Bakabiliyorsan; Gör
Görebiliyorsan; Fark et..
''Körlük'' nobel ödüllü yazar José Saramago'nun okuduğum ilk kitabı. Olağanüstü bir kurgusu var. Yazar alışılmadık bir üslupla yazmış. Virgül ve nokta dan başka noktalama işareti kullanmamış mesela konuşma çizgisi yok düz yazmış bu nedenle okurken biraz zorlandım ama kitabı çok sevdim. İlginç olanı da yazarın eserinde hiç isim kullanmaması. Kitaptaki karakterden ilk kör, doktorun karısı, şaşı çocuk, koyu renk gözlüklü genç kız, göz yaşı yalayan köpek vs şeklinde bahsediyor. Böyle betimlemelerle kişileri tanımlaması bence daha yi olmuş bu kimdi ya deyip başa dönmüyorsunuz daha akılda kalıcı olmuş.
------(spoiler)-----
Kitap bir adamın trafikte kırmız ışıkta beklerken ''kör oldum'' diye bağırmasıyla başılıyor. Ama bu körlük bildiğimiz gibi her tarafı kapkaranlık görmek gibi değil ''beyaz felaket'' diye adlandırdıkları beyaz körlük. Aynı zaman da da bulaşıcı. Kör olanlar başkalarına da bulaştırmasın diye bir akıl hastanesinde karantina altında alınıyorlar. Birbirlerine yardım etmesi ve destek olması gereken körler - açlığın da etkisiyle - zamanla vahşileşiyorlar, insanlıktan çıkıyorlar. Güçlü olanlar askerler tarafından verilen yemeklere el koyuyor, zayıf olanlara para ve kadın karşılığında veriyorlar. Maalesefki zayıf olanlar da buna boyun eğiyor. Ama körlerin arasında gören tek bir kadın var. Körlere umut kırıntısı olan bu kadın tek başına bir çok zorluğa göğüs geriyor. Bir grup köre dayanışma ve direniş örneği sergiliyor. Sadece kilisedeki heykel ve resimlerdeki insanların gözlerinin beyaz bant ve boya ile kapatılma olayını anlayamadım.
Kitabın sonundaki ''Bence biz kör olmadık, biz zaten kördük, Gören körler mi, Gördüğü halde göremeyen körler'' diyoloğu kitabı çok iyi özetliyor. Mutlaka okuyun tavsiye ederim.
Şahane bir distopya romanı. Virgüllerle ayrılmış diyaloglar insanı bazen yorsa da konu öyle sürükleyici ki bir çırpıda okuyorsunuz.
İlk başlarda biraz sıkıcı gelmişti ama sonra öyle bir içine aldı ki sanki ben de yaşadım.Etkileyici ve farklı bir kitap.
İnsanoğlunun etrafında yaşanan kötülüklere alışıp kanıksamasını olaylara körleşmesini, bir roman havasında okuyanın gözüne sokan Jose Saramago'nun nobeline en büyük katkısı olan kitap .
Bir çırpıda bitirdiğim, uzun süre etkisinden kurtulamayacağıma inandığım kitap...
Yalnızca körlük değil, kitapta anlatılan diğer olgular (pislik, korku, çaresizlik, açlık...) da öylesine başarılı tasvir edilmiş ki okurda kolaylıkla yaşanmışlık duygusu uyandırıyor.
Bunun dışında kitap yazardan beklemediğim kadar sürükleyiciydi.Jose Saramago'nun okuduğum ilk kitabı Umut Tarlaları ne kadar tekdüzeyse bu kitap aksine merak uyandırıcı, sürükleyici.
Sonunun daha yaratıcı olabileceğini düşünsem de kitap boyunca doktorun karısının kör olmama sebebinin açıklanmayıp, okura bırakılmış olması ve kitabın sonlarına doğru anlatılan kilise beni hayli etkileyen bölümler.
Kısaca Açlık, Veba, 1984, Fahrenheit 451 vb. gibi okunması, okutulması gereken; filminin de olmasını dilediğim güzel kitap.
bitmesin diye yavaş yavaş ve sindire sindire okudum bu kitabı. toplum ve ahlak kurallarının rahat bir yaşam sürdürdüğünüzde geçerli olabileceğini anlatıyor. onca felaketten sonra bile insanın asla vazgeçemediği şeylerin yemek yeme, dışkılama ve cinsellik gerekliliği olduğunu çarpıcı bir şekilde anlıyorsunuz. körlüğün anlatıldığı kitap görme duyumuza fazlasıyla hitap etmesi bakımından beni etkiledi. kitaptaki hiçbir kişinin ismi ile anılmaması da yine görme duyumuza hitap eden bir ayrıntı bana kalırsa. insanların isimleriyle değil de betimlemelerle anlatılması içeriği bakımından anlamlı geldi bana. yazarın okuyucuyu muhattap alıp bazı yerlerde bizlerle konuşması da tanzimat dönemi kitaplarımızı hatırlattı.
o kadar etkilendim ki körlüğün nasıl bir şey olduğunu merak ettim, evimde de olsa bu deneyimi yaşayacak bir günlüğüne kör olacağım. en azından şimdilik!
yazarın noktalama işaretlerini kurallara uygun bir şekilde kullanmaması dikkatimi uyanık tutmayı sağladı. bazen bir cümleyi birkaç kere okumak zorunda kaldım. yeni keşfettiğim Jose Saramago'nun hayranı oldum diyebilirim. sanırım filmi de varmış kitabın. okurken mutlaka yapılmalı diye düşünmüştüm zaten. onu da izleyeceğim aynı tadı vermeyeceğine emin olsam da.
sözün özü: mutlaka okunmasını tavsiye ederim. tavsiyelere uydum ve pişman olmadım.
Saramago kitabında harika bir sistem eleştirisi yapmış. Aniden ortaya çıkan körlük salgınıyla, insanoğlunun ne noktaya geldiğini, medeniyet ve ahlak denen kavramların ufak bir darbeyle nasıl yerle bir olabileceğini, insanların hayvani güdülerinin ve çıkarların hangi durumda olunursa olunsun ortaya çıktığını güzel bir şekilde anlatmış. Kitapta isimlerin, ünvanların, toplumdaki statünün ne kadar önemsiz olduğunu, bir hastalıkla dahi yerle bir olacağını en acı şekliyle okurlarının yüzüne vurmuş. Çok güzel ve zamanın ötesinde bir kitap olduğunu düşünüyorum. Okumanızı tavsiye ederim.
Bilinmeyen bir ülkenin bilinmeyen bir başkentinde kaotik bir olayla başlıyor her şey. Trafikte aniden kör olan bir adam, ona güya yardımcı olmak isteyip arabasını çalan hırsız, karısı, gittiği göz doktoru, eczacı...kısacası karşılaştığı herkesi kör olmuş halde buluyor kısa bir süre içerisinde. Tıbben bir açıklaması ya da sebebi bulunmayan bu sis perdesi ilerleyen günlerde bütün ülkeyi sarıyor. Anlam veremedikleri bu durum karşısında hükumet yetkilileri "beyaz felaket" adını verdikleri bu salgını kontrol altına almak için eski bir akıl hastanesinde karantina odaları oluşturacaktır.
Olası felaket senaryolarında insanoğlunun tabiatı gereği vereceği refleksleri ustaca gözlemleyip kurgulamış J.Saramago. Oldukça başarılı bir distopya örneği. Unutmadan geçmeyelim. Kitabın bir de aynı isimde çekilmiş filmi var. Kitabı kadar olmasa da filmini de beğeneceğinizi düşünüyorum
Romanda insanlar arasında nedeni belli olmayan bir körlüğün yayılması ile başlayan sarsıcı olaylar zinciri anlatılıyor. Karakterler isimlerinden ziyade meslekleri, fiziksel özellikleri, yaşları veya diğer karakteristik özellikleri ile anılıyor. Karakterlerin diyalogları birbirine karışmış şekilde yer alıyor ve bu da kitabın okunmasını biraz güçleştiriyor. Editor/çevirmen tarafından kitabın orijinal metnine sadık kalındığı ifade ediliyor ama metinde oynama yapılmaksızın en azından diyaloglar biraz daha derlenebilir ve okuyucunun işi kolaylaştırılabilirdi diye düşünüyorum.
Görmeyen insanların dünyasında görenlerin çok daha fazla acı çektiği benim romandan kendimce aldığım mesajlardan ilki.
Bir diğeri de, yaşama güdüsünün erdemli ve ahlaklı davranma kaygısını gölgelemesi halinde insanoğlunun ne kadar ilkelleşebileceği ve saldırganlaşabileceği (Standford Hapishanesi Deneyinde olduğu gibi).
Bu noktada okur olarak sık sık "ben olsaydım şunu yapardım/ şunu yapmazdım" derken buluveriyor kendini... Yazar da arada kendi değerlendirmelerini olayların akışı arasına serpiştiriveriyor.
Sonuç olarak sürükleyici, etkileyici, sarsıcı bir roman... Roman, güçlü bir oyuncu kadrosuyla sinemaya da uyarlanmış ancak gene de kitabın verdiği lezzeti filmden tamamıyla alabilmek çok zor.
Aynı yazarın "Görmek" adlı kitabını da şimdiden merak etmeye başladım ama sanırım önce bu romanın (Körlük) şokunu biraz üzerimden atmam gerekecek...
KÖRLÜK: Kitlesel halinde yayılan körlük vakalarının bireyi,toplumu nasıl bir canavara dönüştürdüğüne şahit oluyorsunuz. Teknoloji ve modern dünya körlükle birlikte ilkel bir yaşama dönüşüyor. Akıcı, etkileyici ve çok farklı bir kitap. Henüz okuma fırsatı bulamayanlara şiddetle tavsiye ederim.
Konusu her ne kadar ilgi çekici başlasa da sonradan ilgimi kaybettim ve kitabı ne yazık ki yarıda bıraktım. Eğer bir gün tekrar okumaya karar verirsem notumu güncelleyeceğim.