neden yüceltildiğini anlayamadığım yeraltı edebiyatı severlerin başucu eserlerinden biri. kötü değil ama efsane de değil bence. alıntı da yapayım tam olsun: " - Bir dua. Neden olmasın, tek bir dua: duygusal nedenlerden ötürü. Tanrım, artık bir ateist olduğum için beni bağışla, ama Nietzsche'yi okudun mu? Ne kitap! Ulu Tanrım, sana karşı dürüst olacağım. Bir teklifte bulunacağım sana. Benden büyük bir yazar yarat kiliseye döneyim. Ve lütfen Tanrım, bir ricam daha olacak: annemi mutlu kıl, ihtiyar o kadar önemli değil, onun şarabı var ve sıhhati yerinde, ama annem her şeye kaygılanır. Amin."

"ilgi duymuyordum.hiçbir şeye ilgi duymuyordum. nasıl kaçabileceğime dair hiç fikrim yoktu. diğerleri yaşamdan tat alıyorlardı hiç olmazsa. benim anlamdığım bir şeyi anlamışlardı sanki. ben de bir eksiklik vardı belki de. onlardan uzak olmak istiyordum. gidecek yerim yoktu ama. intahar?tanrım çaba gerektiriyordu. beş yıl uyumak istiyordum ama izin vermezlerdi."

“yaşamım boyunca içimi kemirttiniz. evlerinizle. okullarınızla. iş yerlerinizle. özel ya da resmi kuruluşlarınızla içimi kemirttiniz. ölmek istedim, dirilttiniz. yazı yazmak istedim, aç kalırsın, dediniz. aç kalmayı dendim, serum verdiniz. delirdim, kafama elektrik verdiniz.”

beklediğim dolgunlukta bir anlatmı yok malesef. yine de okunabilir. "faşizmin ilkelerinde modern fiziğin ilkeleriyle korkunç bir benzerlik vardı" "insanlarda iyimserlik arttıkça daha dar kafalı daha bencil olduklarını görüyorum." (1. kitap)

bir kitap-okur belgeseli gibi.