30 Nisan 2018 günü, elimde dahi olmayan kitabını okumadan filmini izlemeyi düşünmüştüm ve hiç beklemediğim kadar etkilenmiştim ki; bana hüngür hüngür ağlayarak bir yazı yazdırdı ve sonraki günlerime de umut oldu. Yazmak istediğimi daha çok hissettirip anlattı. Hikaye beni çok yaraladı. Ama filmden ötürü ne olacağını bildiğimden sebep, kitabı okurken başlarda aşırı heyecanlı idim, sonlara geldikçe garip bir bilmişlikle okudum. Ben daha fazla kitapta olan filme aktarılmamıştır diye hevesliydim ama kitapta kalan çok az bir kısmı varmış meğer. Ama tüm bunlara rağmen, son mektupta yine ağladım. Tutamadım kendimi, sesim titredi yüksek sesle okurken. Bu hikaye beni, filmiyle de kitabıyla da sarstı etkiledi. :) Beklenmeyen anlarda, beklenmedik hikayeler karşımıza çıkarmış beğer. Beklemediğim tepkilerimle karşılaştım istemeden…