"Bizim istediğimiz evren tarafından fark edilmek, evrenin başımıza gelenleri, her birimize birer birey olarak neler olduğunu umursamasıydı." "Birilerinin Peter Van Houten'i olma fırsatım nerede hani?" "Organize olabilsek ve hayattaki her insana belli sayıda ölü insan ayırsak tüm ölenleri hatırlayabilecek yeterince insan olur muydu?"

Bu kitap benim için Tanrıça serisindeki diğer kitaplardan bir adım daha öndeydi, biraz daha farklıydı. Sevgi, güven, fedakarlık ve her zamanki gibi aşk vardı. Nefret, korku, kıskançlık ve bencillik vardı. Ama Asterius'un aşkı her şeyden kuvvetliydi. Mikado'nun yerinde olsam aynı tercihi yapardım. Mikado ve Asterius'un aşkından istiyorum. Kesinlikle bu dünyaya ait olmayan bir aşk.