"Güzelliği, doğruluğu ve cesareti aramalısın. Sadece bir tanesi asla yetmez. Üçüncüsü olmadan ilk ikisi yeterli olmaz. Bilmen gerekeni kendi içinde ara ve öğren. Karanlığın en çok sakladığı şeyi bul. Işığın gölgeleri, aşkın acıyı yenilgiye uğrattığı yerlerde ara onu. Onun orada söylediği şarkıdan gümüş gözyaşları akıyor, çünkü o şarkı ruhtan kaynaklanmakta. İleriye ve arkaya bak, güzelliğin nerede yeşerdiğini ve tanrıçanın nerede şarkı söylediğini gör. Orada korku ve keder olabilir, ama doğru bir yürek ikisini de yener. Aradığını bulduğun zaman, aşk büyüyü bozacak ve yürek anahtarı yaratıp ışığa çıkaracaktır."

Ademelması kalkıp indi. "Ve sen de Gece Sarayı Yüce Leydisi'nin?" "Ha şunu bileydin." Kanım dondu. Arkamda yayvan yayvan konuşan bu ses... Beni saran, uyandıran bu koku. Arkamı döndüm. Oturma odasının kemerli girişine sırtını vererek kollarını kavuşturan, kanatları ortalıkta görünmeyen, tertemiz siyah ceketi ve siyah pantolonuyla Rhysand. Ve o menekşe gözler benimkilerle buluştuğunda, yüzündeki tanıdık yarım gülümseme kaybolup giderken... Yüzüm buruştu. Dudaklarımdan küçük, çatlak bir ses döküldü. Rhys hemen yerinden fırladı ama bacaklarım çoktan pes etmişti. Dizlerimin üstüne çökerken neyse ki antredeki kilim darbenin bir kısmını emdi. Geçen onca ay içime otururken ellerimi yüzüme kapattım. Rhys, dizleri dizlerimde, önüme çöktü. Nazikçe, ellerimi yüzümden çekti. Nazikçe, yanaklarımı ellerinin arasına alıp gözyaşlarımı sildi. Başımı kaldırıp karşımdaki muhteşem gözlerdeki neşeye, ilgiye, sevgiye bakarken, etrafımızda bizi izleyenlerin olması umurumda bile değildi. "Aşkım," diye mırıldanıp beni öperken Rhys'in de umurunda olduğu söylenemezdi.

"Anne babanı gençken kaybettin, mo nighean donn ve dünyada yurtsuz bir şekilde dolanıp durdun. Frank'i sevdin..." Bir an dudaklarını birbirine bastırdı ama sanırım bunu bilerek yapmamıştı. "Ve tabii ki Brianna ve Roger Mac'i ve çocukları da sevdin... Ama Sassenach- senin kalbinin gerçek yurdu benim ve bunu biliyorum." Ellerimi dudaklarına götürdü ve avuç içlerimi öptü, önce birini sonra diğerini - parmaklarıma değen nefesi ılıktı ve kirli sakalı yumuşaktı. "Başkalarını sevdim ve birçok insanı seviyorum, Sassenach ama kalbimin tümüne yalnızca sen sahipsin, tamamı senin ellerinde," dedi usulca. "Ve bunu biliyorsun."