Neden bunca yerden yere vururlar şu kitabı hiç anlamıyorum. Adam kendi hissettiğini, kendi yaşadığını kendi bildiği dilde ve şekilde anlatmış. Harfiyat'ta da böyle yapmıştı, bu "şaşkınlığı" ! neye borçluyuz, anlamıyorum. Korkarım ipek ongun okuyarak büyümüş, pembe kurdelalı bilekte beyaz çoraplı gençliği (kız figürü temsili olarak verilmiştir, erkekleri de bir tuhaf çünkü) şeklen ne kadar serseri havalarında gezmeyi sevse de (kotlarımızda kumaş kalmayıncaya dek yırtalım akımı) iş biraz derinleştiğinde ve flu perdelerin arasından sızıp gerçek bir hale gelmeye başladığında "tiksinç"me duyguları zedeleniyor. Neyse ki edebiyat dünyasında bu yeni "biz beğenmezük" akımına çok da kulak asmayan, demirden sert topraktan sağlam bir nesil var ve yazarlarına sahip çıkıyorlar. meraklı not: sahi ipek ongun yazmıyor mu artık?

murakami okumanın bir zamanı var, buna eminim. Bir kere deneyip beni hiç içine almayan bu kitabı bir süre sonra büyük bir zevk ve neredeyse bir solukta okudum.

Çok büyük bir keyifle okudum, yazarın ilk okuduğum romanı ve diğer eserlerini çok merak ediyorum. son on sayfada bitmese keşke diye diye sayfaları güç bela çevirdim...:)

Özgür Bolat'ın her yaştan bireye, onları hiç sıkmadan ve bunaltmadan anlatmak istediklerini anlatabileceği bir dili var. Hem anlatımdaki bu yüksek kalite hem de çocuk gelişimini çok doğru bir perspektiften, yansız (anne babaların tarafını tutmadan) inceliyor ve yetişkinleri de bu gözlüğe davet ediyor olmasından ötürü bu kitabın çok ufuç açıcı olduğu düşüncesindeyim. Ben çok şey öğrenerek ve büyük bir keyifle okudum, sizlerin de okumanızı öneririm.

Galeano, gelmiş geçmiş en yetenekli anlatıcılardan biridir ve kitaptaki her öykü, okuyucu için keyifli bir yolculuktur. Galeano çok kısa bir hikâyeden bile bir fırtına yaratıyor. Okuduğum her hikâyede heyecan duyuyorum. Kitabı aynı keyifle, aynı heyecanla, tekrar tekrar okuyorsunuz...

Sadık Hidayet, anlattıklarıyla okuru hiç gitmek istemeyeceği karanlık yerlere götüren, tanışmak istemeyecekleri insanlrın önüne bir çul gibi seren, okuyucunun gözünün yaşına hiç bakmadan yazdığı incecik öyküleriyle bütün kara bulutları yağmura dönüştüren, kaygıların ve kuruntuların büyük anlatıcısı; yazdıkları öykü olmakla birlikte benim nazarımda bir öykücüden çok bir şair...

Ömür İklim Demir, çok usta bir kalem, müthiş iyi bir öykücü. Adının bunca az duyulmuş olması ve yazdığı şeylere ulaşmakta bunca güçlük çekmek ne hazin. keyifle, bazen için oldukça parçalanarak okudum, keyifle tavsiye ederim.