Gönülçelen (Warenne Dynasty, #1)

Ezberim bozuldu resmen. Okuduğum diğer tarihi-aşk kurgusuna sahip kitaplar bu kadar sert bir mizaçla yazılmamıştı. Çok etkilendiğim bir roman oldu. Gerçekle iç içe olması daha da etkiledi. Dönemin acımasızlığı, insanların acımasızlığı ve Ceidre’nın başına gelenler beni çok üzdü. Öyle ki en sevdiğim kadın karakterler arasına girdi. O başkaldıran tavırları ama insanlara karşı olan merhameti, aşkına rağmen yoluna olan o bağlılığı, güzelliğe ve kusuruyla beni kendine hayran bıraktı. Zekice verdiği karşılıklar, dışlanmış olsa bile takındığı tavırlar..
Ve Rolfe!
Bu adam beni sinir etti. Özellikle şu satırları okurken film koptu “Daha önce durum farklıydı onu herhangi bir köylü kadın sanmıştı ve tecavüze yeltenmişti. Oysa şimdi baldızı olacaktı bu Rolfe’un mizacına uygun değildi.” Ah ne kadar da iyi niyetli tecavüz mizacına uygun ama bu durum uygun değil ve tabi soylular insan, köylüler değil! Bu yaklaşımından ve sıra gelen birçok olaydan sonra Rolfe kendinden soğuttu. Düşünce ve davranışlarıyla okurken beni yıprattı resmen. Dengem bozuldu. Kaba, hatalarını ve sonuçlarını bilse de sürekli tekrarlayan- ki mazoşist olduğundan şüphelenmedim değil. - sinir bozucu biri. Ama sıra dışılığı az ilgimi çekmedi değil haksızlık etmeyeyim 
Kitapta tek sıkıldığım nokta, sürekli Ceidre’nın başına bir şey gelmesiydi. Bir şey oluyor hemen kıza yükleniyorlar. Bu ikiden fazla olunca da azcık sıktı. Ve üvey kardeşi Alice! Tanrım o nasıl bir kadındı öyle. Ondan bahsederek kelimelerimi ziyan etmek istemiyorum.
Yazar karakterlerin içindeki çelişkiyi çok iyi yansıtmış. Okurken bende gel git yaşadım. Ve Rolfe gibi bir karakter olmasına rağmen kitabın kendini bu kadar sevdirip okutmasına şaşırdım.
Yazarı ilk kez okuyorum ve ilk fırsatta başka bir kitabını elime alacağım. Bence okumalısınız 