Sil Baştan

Bu kitabı hiç beğenmedim. Aslında romanın yazarına karşı bir eleştirim yok. Ben en çok yayıncılara ve eleştirmenlere kızıyorum. Yayıncıların, kitapları satabilmek için, eleştirmenlerin veya yazarların kitaplarla ilgili "muhteşem, olağanüstü" gibi klişeleşmiş zırvalıklarını kaynak olarak kullanıp bizi kandırmalarına acayip sinir oluyorum.

Yazarın, aman şöyle heyecanlı bir macera yazayım, kitabın satırlarını şöyle endamlı felsefe lafları ile süsleyeyim diye bir derdi yok zaten. Öylesine yazmış, takılmış kafasına göre. Vakit geçirmek –belki de para kazanmak- için öylesine yazmış bence. Kitap, alt mekanları ve olguları ile tamamen Amerikan yerel kültürünü yansıtıyor. Konu biraz evrensel olsa da kurgunun evrensel bir içeriği yok.

Kitabın iki temel odak noktası var :
1. Kırk yaşında –züğürt- bir insan ölse ve tekrar dirilip on sekiz yaşına geri dönse ve hayatı tekrar yaşama şansına sahip olsa, insan fıtratı en çok iki şeyi doğal olarak isteyecektir. Birincisi "cinsellik"; yazar, kitabın pek çok yerinde eğrelti derecesine varan ve rahatsızlık verecek şekilde cinsellik unsurlarını habire tekrarlaması da zaten bu yüzden. İkincisi işe "servet"; hayatını tekrar yaşama şansına sahip olan biri herhalde ilk düşüneceği şey zengin olmak ve bunun sağlayacağı zevk ve sefadır. Yazar, karakteri habire öldürüp, ona hayatı sil baştan tekrar, tekrar ve tekrar yaşatarak, bu olguyu sorgulatıyor.

2. Ünlü "Sorgulanmayan hayat yaşamaya değmez." sözüne karşı da yazar, "Doğru, ama çok yakından incelenmiş bir hayat da intihara değilse bile deliliğe yol açar." diyerek vermek isteği mesajı da vermenin gönül rahatlığıyla noktayı koymuş ve sanki kitabı yazmayı bitirmeden hadi eyvallah demiş!