Factotum

Kitapla aynı adı taşıyan filmi de var. Kitap, hiç değiştirilmeden olduğu gibi -elbette bazı yerleri kesilerek- filme uyarlanmış. Matt Dillon harika bir Bukowski performansı sergiliyor. Bukowski' nin kendisi de bu kadar olurdu yani en fazla. Benim asıl ilgimi çeken ise Lili Taylor oldu. Kitabı okurken kafamda tasarladığım Jan' in aynısını gördüm ekranda. filmin değerlendirmesine filan girmeye gerek yok. öyle çok övülecek bir film yok elbette ortada ama Bukowski' yi sevenler mutlaka izlemeli diyebilirim.
Kitap Bukowski kitabı işte. Yiyor, içiyor, işlerden kovuluyor. Yiyor derken sadece yemek değil ama hatun da yiyor bol miktarda. Hatta Bukowski' nin en çok hatun götürdüğü kitap bu olabilir. Yine de en sevdiğim Bukowski kitabı diyemem. Bir kere gereksiz uzun, ama tabii Bukowski' nin o özgün üslubu ve Avi Pardo' nun muazzam çevirisiyle bir şekilde okutuyor kendisini kitap. Avi Pardo demişken; bir kitabı orjinal dilinden okuduysanız bile yine de varsa Ahmet Cemal çevirisini de okuyun gibi bir şey okumuştum bir yerlerde. Şimdi ben Avi Pardo için diyorum bunu. Bukowski' yi orjinal dilinden okusanız dahi yine de bir de Avi Pardo' dan okuyun.
Okuduğum ilk Bukowski kitabı olsa da en sevdiğim Bukowski kitapları arasında ilk 3' e giremez. Gel gelelim bu kitabın kötü olduğu anlamına gelmiyor. Ne beklediğinizle alakalı bir durum bu. Tek karakter üzerinden ilerleyen, o karakterin içtiği kahveleri, biraları, şarapları, puroları ve yediği hatunları anlatan kitapları hep sevmişimdir. Ama diğer Bukowski kitaplarını okuduktan sonra gördüm ki bu adamın nasıl bir yazar olduğunu anlamak için ve bu adamın kitaplarından keyif almak için bu kitap gerekmediği kadar uzun. Öykülerinden oluşan kitapları ya da Kaptan Yemeğe Çıktı Ve Tayfalar Gemiyi Ele Geçirdi isimli veda busesi kafi gelir kendisini okumanın keyfine varmak için. Son olarak; güzel içiyor lan adam.

Bir ınsan bu kadar çok vurdumduymazken nasıl simdi dünya çapında bir yazar olmuş diye düşünüyordum: Bu kitap ile anladım ki Onun tek hayali zaten yazar olmaktı ve hangi işte çalışırsa çalışsın yazarım ben diyordu... Her türlü pisliği gördü, yaşadı ve yazdı. Hepimizin iğrenerek baktığı bir yaşayışı varmış, umarım hala öyle yaşamıyordur. :)

Bitmesin diye elimden attığım nadir kitaplardandır. Bukowski. Hayatını harcamış adam. Ne için? Değmiş mi? Değmiş. Kendi hayatı için olmasa da, okurları için, değmiş. Serserilik dünyada en çok sana yakışır! Heyt!

klasik bukowski işte...
hep kaybeden, hep ayyaş, hep esaslı.

Bukowski'nin en sevdiğim ktiabına bile sadece 6 puan verebiliyorumş. Ama düşündüğüm zaman bu kitap bile bana kendini hatırlatamıyor.

gerçekten merak ediyorum roman tarzında mı acaba ? yoksa kısa kısa köşe yazıları gibi mi ?

Kitap su gibi aktı, gitti... Ancak ne hikayeyi ne de roman kahramanını hiç sevmedim. Ayyaş, vurdumduymaz, gamsız, beş para etmez, işi gücü içmek, sıçmak ve sevişmek (aslında sevişmek değil ya neyse!) olan beş para etmeyecek, yüzüne bile bakmayacağım bir tip. Bana göre boş ve gereksiz kitap...

dünyanın gereksiz ve pornogrofik kitaplarından bir tane daha.

Sanırım öyle bir hayatı beğenen insanlar bu kitabı hoş karşılıyor. Ama benim pek ilgimi çekmiyor. Devamlı olarak kendini alkole vermesi , gereksiz dünya kadar detay vermesi ve olayların hep aynı çizgide devam edip öylece bitmesi sıkıcı yapıyor kitabı. Yada en doğrusu okur olarak doğru bir aday değilim yazar için :)

okudukça okuyası geliyor insanın. sevimli bir kitap. güldüğüm ve iğrendiğim yerler oldu; çok çok sevdim.