İncil'deki İkinci İsa

Jose Saramago'nun dine eleştirisel ve mizahi olarak yaklaştığı kitaplarında birisi.
İsa'nın yaşamına 388 Sh lık kısa bir gezinti.Saramago dini kitaplarda yazılanlarla kurguyu harika harmanlamış.Ben en çok gölde Tanrı, Şeytan ve İsa arasında geçen tartışmayı tuttum.Ama şunuda söylemeyim kitabın genelini keyfle okurken acaba biraz aşırıya kaçmamışmı diye düşünmektende kendimi alamadım.

Okuduğum en farklı kitaplardan biriydi. İnsana hayatı sorgulatan, bilinenin ve bizlere öğretilenlerin üzerindeki kutsallık örtüsünü kaldıran harika bir eser. Özellikle tanrı, şeytan ve İsa'nın diyaloglarının geçtiği bir bölüm var ki insanı tekrar tekrar düşündürtüyor. İnançlar konusunda hassasiyeti olanları kızdıracak türden bir kitap. Okumanızı ve hayatı sorgulamanızı öneriyorum.

Favori yazarlarimdan Jose Saramago'nun icerigi nedeniyle yaşadığı ulke olan Portekiz'den kovulmasina yol açan, ciddi sikintilar gormesine neden olan eseri. Ateist olduğunu aciklamis olmasina ragmen dinden afaroz edilmesi dahi teklif edilmiş,Katoliklerin cok ciddi tepkisini çekmiştir.

Gelelim kitaba; her zamanki gibi mukemmel bir akicilik, sürekliliği olan, insani sikmayan bir eser. Butun eserlerinde oldugu gibi uzun ve virgullerle ayrilan cumlelerden ibaret. Kesinlikle tum kitaplarinda oldugu gibi cumle yapısı kitabi bence okuma noktasinda daha etkin kılıyor.

Gelelim içeriğe; Isa'nin yasamini konu alıyor kitap. Yazar , kendi deyimiyle incil niteliginde bir eser ortaya koyuyor. Dogumundan itibaren ,mucizeleriyle, verdiği mesajlarla,etrafında topladığı kitle ile Isa'nin yahudi kralı oldugunu iddia etmesiyle son bulan omrunu kaleme almis. Eserde cok ciddi sekilde Tanrı 'ya elestiriler getirmis. Isa'nin da bizim gibi bir insan olduğu, Yusuf ile Meryem'in birlikteliginden doğduğunu, Tanrı 'nin oglu oldugu iddiasini alaya aldigini görebiliyoruz. Aslinda kitap bastan sona bildigimiz dini hikayelere elestiri getirmis, alaya almis. Tipki diger kitaplarinda oldugu gibi, dini konulardaki hakimiyetini ortaya koymuş, ironiyi sonuna kadar kullanmistir. Isa'nin babasinin günahının bedelini odemeye mecbur hissetmesi, kendi ölümünü kendisinin belirlemesi ( carmiha gerilme ) de dikkat ceken noktalardan.

Diger unsurlara gelirsek;tanrinin ve seytanin kisilestirilmesi, bir insan gibi konusturulmasi dikkate deger noktalar. Tanrınin sirf kendi hegemonyasini genisletmek icin Isa'yi bir arac olarak kullandigi iddiasi da yazar tarafindan hikayelestirilmis. Isa'nin olumu uzerinden dinin yayılacağı,kendisine inanan sayisinin artacagini dusunerek tabiri caizse Tanrı Isa'yi kukla olarak kullanmistir.

Tanrı 'nin Isa'nin ölümünden sonra ona inananlarin da akibetlerini nasil olduğunu ( olumlerini ) açıkladığı bolumler, gölün ortasinda tanrı, seytan ve Isa'nin gerceklestirdigi diyalog da yine kitap icinde kendisini fazlasiyla on plana cikan unsurlardan. Inanan birini rahatsiz edecek nitelikte olsa da kurgusal olarak harika bir eser.

Okuyunca, yazarın kendi ülkesinde neden yasaklı olduğunu anlamak zor olmuyor.