İdam mahkûmlarını, daha sonra öldürebilmek için ölümü beklerken canlı tutuyorlar. Mahkûmları, zamanı geldiğinde yargılayabilmek için, intihar etmesinler diye gözetim altında tutuyorlar. Hiç anlamlı değil. Birini ölüme mahkûm etmek doğal ama insanların bunu kendilerinin yapması değil, öyle mi? Size ne düşündüğümü söyleyeyim: Kendinizi öldürmeye çalıştığınızda insanlar sinirleniyorlar; çünkü bu, onların sizin hayatınızı birazcık bile kontrol edebilmesini engelliyor.
İdam mahkûmlarını, daha sonra öldürebilmek için ölümü beklerken canlı tutuyorlar. Mahkûmları, zamanı geldiğinde yargılayabilmek için, intihar etmesinler diye gözetim altında tutuyorlar. Hiç anlamlı değil. Birini ölüme mahkûm etmek doğal ama insanların bunu kendilerinin yapması değil, öyle mi? Size ne düşündüğümü söyleyeyim: Kendinizi öldürmeye çalıştığınızda insanlar sinirleniyorlar; çünkü bu, onların sizin hayatınızı birazcık bile kontrol edebilmesini engelliyor.
http://ebediyenedebiyat.blogspot.com/2013/02/intihar-notlarm-michael-thomas-ford.html
Kurgusu zayıf kalsa da severek bir çırpıda okuduğum bir kitap oldu.Gençlere okutalım kendimiz okuyalım.
Hayatın gerçeklerini bu kadar net bir biçimde yüzüme vurmasını beklemiyordum kitabın. Kahramanın kendi benliğini arama sürecini, duygularıyla olan savaşını ve sonunda kendini buluşunu adım adım işlemiş yazar. Empatinin hayatın her alanında yapılması gerektiğini kesinlikle unutmamız gerek.
256 sayfa
ON8 tarafından yayınlandı