Oturduk günbatımına karşıÜrperiyor masamızda sessizlikGöğsümüzden damlıyor sevginin teriKuşlar geçiyor başımızın üstündenHikâye bilindiği gibi değilNe topraktadır ölü, ne gökyüzündeÖlü, ikimizin yüzünde... ve kendi külünü yakıyor acı
Oturduk günbatımına karşıÜrperiyor masamızda sessizlikGöğsümüzden damlıyor sevginin teriKuşlar geçiyor başımızın üstündenHikâye bilindiği gibi değilNe topraktadır ölü, ne gökyüzündeÖlü, ikimizin yüzünde... ve kendi külünü yakıyor acı
246 sayfa