Değirmen

İyi sayılı kısa kısa hikayeler

Sanırım sabahattin alinin en güzel öykülerinin olduğu kitap bu. Güzeldi.

hadi sev sevebilirsen bu öyküyü okuduktan sonra :)

Parça hikayelerden oluşmuş bir kitap, anlam ve mana içeren bir Sabahattin Ali klasiği.

seviyorum bu adamı...

yalnızca değirmen öyküsü insanın içinde olduğuna inandığı sevgiyi sorgulayabiliyor. adaşım, seninki de sevgi mi yani ? diyor.

sabahattin ali bu ilk yazdığı öykülerini diğer yazdıklarına nispeten daha kötü buluyor ancak "...bir kere okuyucu önüne sermiş olduğum taraflarımı sonradan örtbas etmeye hakkım olmadığı kanaatindeyim..." notunu düşerek gizlemek yerine yayınlamayı tercih ediyor.

ben birinci kısımdaki öyküleri daha çok sevdim; diğer kısımlardaki "bir gemici hikayesi", "bir siyah fanila için" öyküleri de çok güzeldi. ancak diğer öykülere de kötü diyemem; hepsi derdi olan, bir şeyler anlatan hikayelerdi, okuyunuz derim.

Kitabın birinci kısmındaki bütün öyküleri beğendim, hatta etkilerinden hala kurtulabilmiş değilim. Fakat durum ikinci kısıma gelince değişiyor; çünkü bu bölümdeki tüm öyküleri beğendiğimi söyleyemem. Üçüncü kısımda da yalnızca 'bir cinayetin sebebi' ve 'bir siyah fanila için' isimli öykülerini çok sevdim. Kısaca, gönlü taşlaşmış insanların devasından ziyade yumuşak bir dokunuştur bu kitap, kalbinize. Okuyunuz.

Yazar kendi de belirttiği gibi öyküleri pek de iyi sayılmaz çünkü ilk çalışmalarıymış. Sabahattin Ali olana kadar katettiği yolu görmek isterseniz okuyun derim.

Hepsini okumadım aslında ama, anasayfada görünce yazayım dedim.

Sabahattin Ali Değirmen kitabıyla alakalı ön sözünde bu yapıtı yermiş,kendini eleştirmiştir. Bana kalırsa kitap diğer yapıtlarına oranla düşük ama niteliksiz asla değil.

Yorumsuz bırakıyorum coğu Sabahattin Ali kitabini. cünkü yorum yapamıyorum..

"iyiyi kötüden ayırmak külfetini okuyucuya bıraktığım için özür dilerim" üst düzey bir duyarlık.

kırlangıçlar, bir gemici hikâyesi, kanal ve bir siyah fanila için, favorilerim.

Sabahattin Ali'nin ilk dönem eserlerini incelemek adına faydalı bir eser.

İçerisinde hüzünlü öyküler barındıran güzel bir kitap...

Sevgililer gününe saatler kala okudum Sabahattin Ali'nin "Değirmen"ini. İlkgençlik yıllarında yazdığı on altı öykünün yer aldığı kitapta; Değirmen, Kurtarılamayan Şaheser, Viyolensel, Kanal ve
Bir cinayetin Sebebi çok beğendiğim öykülerdi.

Gerçek "dostluk"u da, gerçek sevgiyi de kitapların satır aralarında olduğuna inanan ben; "Değirmen"in tam içinde buldum. "Özel gün" samimiyetsizliği, "yaşamanın" yerini "gösteriye" bıraktığı, ölçülenin de gösteriyle karşılaştırıldığı günümüz dünyasında, öykü gerçekliğini hâlâ koruyor.

"Siz sevemezsiniz adaşım, siz, şehirde yaşayanlar ve köyde yaşayanlar; siz, birisine itaat eden ve birisine emredenler; siz, birisinden korkan ve birisini tehdit edenler... Siz sevemezsiniz. Sevmeyi yalnız bizler biliriz... Bizler: batı rüzgârı kadar serbest dolaşan ve kendimizden başka Allah tanımayan biz Çingeneler...Dinle adaşım, sana bir çingenenin aşkını anlatayım..."

http://dilarabook.blogspot.com.tr/2017/10/degirmen-sabahattin-ali-kitap-yorumu.html

İşte adaşım, sana seven bir Çingene'nin hikayesi.

Çiçeklerin açtığı mevsimde, senin kollarına yaslanan ve çiçekler kadar güzel kokan bir vücutla uzak su kenarlarında oturmak ve öpüşmek, yoruluncaya kadar öpüşmek hoş şeydir...

Seni gördüğü zaman zalimce başını çeviren mağrur bir dilberin kapısı önünde ve ay ışığı altında sabaha kadar dolaşmak, bunu candan arkadaşlara ağlayarak anlatmak, söz aramızda, gene hoş şeydir.

Fakat sevgili bir vücutta bulunmayan bir şeyi kendisinde taşımaya tahammül etmeyerek onu koparıp atabilmek, işte adaşım, yalnız bu sevmektir.

•••

Sabahattin Ali'nin toplam on altı öyküsünden oluşan Değirmen'i elime alıp bitirmem bir oldu. Her biri kısalıkları ile tam tersi olarak ayrı bir maceraydılar benim için.

Ve evet, aynı zamanda nihayet Sabahattin Ali'nin kalemi ile tanışabiliyorum. Düşündüğümden çok daha akıcı ve anlaşılabilirdi. Kişisel düşünceleri ve dönemin havası iç içe girmişti. Özellikle ilk sayfada karşılaştığım, kitaba adını veren Değirmen'i ayrı bir sevdim.

Hayat hikayesinden ve yaşadıklarından anladığım kadarıyla kendisi dönem hükümetini, hükümet adamlarını pek sevmeyen birisi bunu da öykülerine yansıtmış. Yani romanda geçen sanırsam tüm, bir şekilde güç sahibi olanlar kötü, uçkurusundan başka bir şey düşünmeyen kişilerdi.

Yazar ön sözünde bu eseri için çocukluk dönemim, amatörlüğüm ve buna benzer terimler kullanmış. Kendisinin demek istediği şekilde amatörce ya da fazla havada olan bu eserini bir çırpıda okuduysam kalan eserlerini nasıl hevesle okuyup bitireceğim benim için ayrı merak konusu.

Kısa öykülerin her birinin sonuna geldiğinizde içinize bazen koca bir taş oturabilir, bazende vay be ben ne okudum diyebilirsiniz benim gibi muhtemelen.

Kısacası benim gibi geç kalmayın, Sabahattin Ali ve diğer dönem yazarlarımıza en yakın fırsatı bulduğunuzda başlayın.

Kitabı beğenemedim. Özellikle bazı öyküler çok basitti. Belki de yazardan beklentimin fazla olmasına bağlıdır bu durum.

Yazarın Önsözü kısmına, eserlerinden bazılarını çocuk denecek yaşta yazdığını ve bu nedenle aralarında yazmış olmaktan utanacağı kadar kötüleri olduğu notunu düşmüş Sabahattin Ali. ve sonuna eklemiş ' iyiyi kötüden ayırmak külfetini okuyucuya bıraktığım için özür dilerim.' Bu yazıyı ilginç buldum doğrusu. Özeleştirisi, samimiyeti etkileyiciydi.
Kitaptaki öyküler ise birbirinden ilginç. Beni en çok etkileyeni kitapla aynı adı taşıyan 'Değirmen' oldu. Her ne kadar kısa kısa öykülerden oluşsa ve bunlardan bazıları masalsı olsa da (Birdenbire Sönen Kandilin Hikayesi, Kurtarılamayan Şaheser gibi) bütünüyle bakıldığında akıcılığını kaybetmeyen bir kitap 'Değirmen'.