Ölü Ruhlar Ormanı

Şu adam nasıl yazıyor anlamıyorum..mükemmel..

Bu kitap için Kötülüğün Üçlemesinin (Siyah Kan- Şeytan Yemini ve bu) son kitabı denildiği için bir Siyah Kan güzelliği bekleyerek başladım ne yalan söyliyeyim bu güzelliği buldum mu malesef hayır.

Diğer kitaplarına göre çok kötü bir roman olmuş. Sonu da diğer romanlarına göre kötü ve aceleci bitti. Pek beğenmedim nerede o Kızıl nehirler, leyleklerin uçuşu, taş meclisi, kurtlar imparatorluğu yani hiç merak heyecan yok kitapta.

Açıkçası beni diğer romanlarına göre çok tatmin etmese de Grange yazdıysa okunmaya değer bir kitap diyebilirim.

Şaşırtıcı olmamakla beraber çok kısa bir sonu vardı.

Daha iyi kitaplarını okumuştuk :)

Grange'ın son kitapları bazı yerlerindeki gerilimleri haricinde, bana daha belgeselimsi, didaktik bir tat vermeye başladı. Ama bundan şikayetçi değilim, zira Koloni'den sonra bu kitaptan da hoşuma giden şeyler öğrendim. Porque te vas şarkısı (ki Jeanette'in yorumunu çok beğendim), Arjantin yakın tarihinin bizimkisi ile çokça benzeşmesi, Cumartesi Anneleri'ne bir nevi öncülük teşkil eden Mayıs Meydanı Anneleri ilk aklıma gelen örnekler.

Bundan başka, Grange -bana göre- ilk kitabından beri ısrar ettiği bir hatayı tekrarlamış ve kitabın sonuç bölmünü yine kısacık tutmuş. Özellikle Ölü Ruhlar Ormanı'nın temposu sonlara doğru bir hayli düştüğünden, bu hatanın diğer kitaplara nazaran daha çok sırıttığını düşünüyorum.

Sonuç olarak fikrim, bir 'Grange'severin kitabı sıkılmadan -tamam, çok sıkılmadan- okuyabileceği ve pişman olmayacağı yönünde. Grange'a başlamak için kesinlikle doğru kitap değil ama diğer kitaplarını okuyanlara bunu da tavsiye ederim.

Katil ormanda veya orman katilin içinde…
Genç ve yalnız bir kadın olan Yargıç Jeanne Korowa, tesadüfen şahit olduğu bir psikiyatri seansı sayesinde Paris’te işlenen tüyler ürpertici seri cinayetlerin failini keşfetmiştir. Ama elinde hiçbir kanıt yoktur ve katilin peşine tek başına düşmek zorundadır.

Böylece Guatemala, Nikaragua ve Arjantin’de soluk soluğa ve kanlı bir takip başlar.

Araya boyle kitaplar sikistirilmali bence...soyle gerilim, biraz horror ! , ama kaliteli horror...Bu Grange nin okudugum 4. romani..Grange"de guzel olan, tasvirlerinin cok canli ve detayli olmasi nedeni ile sanki bir horror filmi seyrediyor gibi olmaniz...ayrica, kitabin sonuna kadar gizemini iyi bir sekilde koruyor...diyorum ya, araya bu tarz kitaplari cesni olarak eklemeyi seviyorum ben:)

Gerçek anlamda bir kitabı okurken nefes kesilmesi neymiş bu kitapta öğrendim. Sonlara doğru öyle bir yere geldim ki aynı iki sayfası iki üç kere okudum ve bir sonraki sayfayı çevirebilmek için ciddi anlamda cesaret toplamam gerekti. Kitabın gidişatına göre bir son olacağını beklemiyordum ama yazarın böyle beklemediğim bir yerden vuracağı da hiç aklıma gelmemişti. Tüm kitaplarını en kısa zamanda temin edip, en kısa zamanda okuyacağım. Kitap bittiğinde yazara ciddi anlamda bir hayranlık beslemeye başladım. Bu kadar şok edici bir son hiç ama hiç beklemiyordum.
İlk başlarda biraz sıkılmıştım. Ara ara da ülkelerin günümüz ve geçmişteki politik durumları ile ilgili verdiği bilgileri gereksiz görüp, okurken sayfaların ilerlemediğini hissettiysem de kitabı yarıladıktan sonra sonunun nasıl geldiğini anlamadım.
Yalnız ciddi anlamda midesi sağlam olmayanlar veya korku, gerilim okumayı sevmeyenler kesinlikle okumasın. Bu kitap onları fazlasıyla aşar.

Bu adam bir daha roman yazmamalı dediğim kitap. Sıradışı son yaratma uğruna hikayeninde içine etmiş. Alınıp okunması gereksiz. Neyse ki " Sisle Gelen Yolcu " ile eski Grange geri dönmüş.

''Kaderimizin kısa bir özeti.
Sevmek. Umut etmek. Doğurmak. Çürümek.''

459 Sh 3Blm 86 Ksm dan oluşan tipik bir Grange gerilim-polisiye romanı.
Ana karakter sorgu yargıcı Jeanne Korowa psikolog Aantonie çevresinde Paris- Nikaragua- Arjantin üçgeninde geçen sürükleyici bir romandı. Severek okudum...

Kitabin ortalarinda katili tahmin etmis olsam bile sonunda boylesi birsey beklemiyordum. Adamin hayal gucu cok acayip her seferinde yok artik dedirtiyor bana. Final kismini da azicik daha uzun tutsaydi diye dusundum ama sonra daha ne kadar uzatabilirdi ki dedim. Herseyi ogrendik , olaylarin hep icindeydik bir nevi.

Bu tarz öğretici bilgiler romanları seviyorum. Yazar da yer yer bilgilendirici yola başvurmuş, aksiyon-gerilim fena değil ama kitabın sonu o kadar oldu bittiye gelmiş ki öncesinde yapılmış olan çalışmayı hiçe saymış. Ayrıca, çokça ana karakter tesadüfi karşılaşmalar ve cevaplara ulaşması da yok artık dedirtiyor. Her şeye rağmen hoşuma gitti ve sıkılmadan okunabilir.