Yaşlı Adam ve Deniz (İhtiyar Balıkçı)

Sade ve akıcı bir kitap.

Abartı çok olmasına rağmen akıcı bi kitap

hala aklıma geldikçe üzer beni yaşlı adamın hikayesi

"Bunu yüksek sesle söylememişti; çünkü iyi şeyler yüksek sesle söylenirse olmayıverirdi."

Biraz sıkıldım okurken

Zevkli hikayeler, takasa açık

Ernest Hemingway'in M.E.B 100 temel esri arasına girmiş olan romanı.
Roman Santiago adlı yaşlı bir balıkçının 84 gün denizden bir şey yakalıyamaması ve bunun sonunda olağan üstü bir kılç balığı yakalaması Üç gün boyunca bu balıkla teknede tek başına mücadelesi çerçevesinde sabrı, azmi, insanın yalnız kalınca kendi içindeki öteki benle sohbetini ve okyanusu kısacık masal tadında yazmış.Çok beğenerek okudum Manolin adlı küçük çocuğa resmen hayran kaldım.

"insanla doğanın savaşını destansı boyutlara ulaştıran dev bir baş yapıt.." gerçekten doğru..

Ben sanırsam bu kitabın kısaltılmışını okumuştum ve düşünün, yine de kitabın sonunda öyle bir ağlamıştım ki...

pek beğenmedim

"Yenilmedim aslında, belki biraz fazla açıldım, o kadar..."
İhtiyar balıkçı, 88 gün olta sallar ve eve eli boş döner,ama vazgeçmez: "Balık nasıl balık olmak için yaratılıyorsa sen de balıkçı olmak için yaratılmışsın" Aslında bu çocuk hikayesi gibi görünse de esasında hepimizin hikayesi,Aslında hepimiz için hayat böyledir: hepimiz "büyük balığı" ararız.

En sevdiğim kitaplardan biri. Benim gözümde Martı' dan çok daha ilham verici, en az Küçük Prens kadar da dolu ve üzerine konuşmaya değer bir kitaptır. Pek çoğu kişi kitabın sabır yönüne vurgu yapsa da benim umurumda olan kısım kitabın sonudur. Gerisi spoiler:

Kitabın sonunda yaşlı kahramanımız büyük balığı kıyıya getiremez ama yine de mutludur. Çünkü yaptığı eylemleri başkası için yapmaz, kendisi için yapar. Özetle başkası için yaşamaz yaşlı adam ve bu kitap bize bunu anlatır sabırdan ziyade; kendimiz için yaşamamız gerektiğini anlatır. Dahası bunu ders verir gibi yapmaz, o sadece yaşlı bir adamın hayata bakışını özetler size, gerisi sizin özgür iradenize, karakterinize kalmıştır.

başlarda hadi ama yakala şunu dedim ama sonradan bir hüzün kapladı içimi.

Tamamen sembolik bir kitap ama önce biraz konusuna değinirsek;

Santiago isimli bir balıkçı vardır. Yaşlı bir adamdır ve günlerdir balık avlamaya çıktığı halde hiç balık tutamaz.Yanındaki küçük yardımcının bile (yaşlı adamın talihsizliğinden) ailesi artık onunla çalışmasını istemez.

Tabi birgün tek başına denize açıldığında oltasına çok büyük bir balık gelir balıkla olan mücadelesini onu kaybetmemek için yaşadıklarını anlatır Hemingway.

Yalnız bu sadece bir balık yakalama ve denizci hikayesi değildir. Metafor anlatım tercih edilmiştir. Mesela;

Hemingway sıkı bir dindar olmasına rağmen hikayedeki denizcinin dini inançları kendisinin de itirafı ile azdır. İnatçı bir umut taşır balıkçı; ''Yenilmedim aslında belki biraz fazla açıldım o kadar.''
Yaşlı adamı İsa ile özdeşleştirenler de olmuştur. Ne de olsa bir yelken direğini sırtına alıp İsa'nın çarmıhı gibi sırtında taşımak,uyurken çarmıhtan indiriliş sonrası yatış pozisyonu almak gibi...
Bu arada yeni öğrendiğim üzere Santiago İspanyolca'da Aziz Yakup'a verilen isimdir ve çile çekişin sembolüdür.

Tabi benim gibi eline olta dahi almamış insanlara başta çok sıkıcı gelebilir hikaye ama bir süre sonra bunun bir balıkçı romanı olmadığını anladığınızda kitaba odaklanabilirsiniz.

Bu arada bu Kübalı balıkçı da gerçektir. 2004 yılında 104 yaşında ölmüş bir balıkçıdır.

Yıllar önce okuduğum mükemmel eser

Okuduğum ilk Hemingway kitabı. Hocalarımdan birine ödev olarak verip, beni Hemingway'le tanıştırdığı için teşekkür borçluyum. Öğretmen tavsiyesiyle okuyup cidden beğendiğim ilk kitaptır.

Hemingway metinlerinin yalınlığı edebi açıdan değil de hikayenin temel noktası bakımından ilkel bir vaziyet haliyle güdülerin değerlendirilmesi ve metne yansıtılması diyebilirim. Ancak ben bu çizgideki anlayışı kusurlu bulmasam da eksik bir şeyler olduğunu düşünüyorum. Neticede yaşlı balıkçı pek çok kez kendince söylenerek çocuğa seslendi çünkü aletleri vardı ancak yalnızdı. Hatta o araçlara destek olarak işlek zihninide katıyor ve av ile avcının rekabetinde kazanan taraf olduğunu düşünüyordu . Ancak doğa insandan; hele tek başına olan güçlüdür vurgusu göze çarpıyor. Fakat insan doğası, doğanın tüm ''canavarlarından" daha acımasız bir gizemin temsilcisi olmasını da belirtmem gerekiyor bu kitapla birlikte.

kitabı okurken bende yaşlı adam gibi hissettim o kadar emek verdi yazık o kadar acı çekti adam tam şansı dönmüşken üstüne bu kadar talihszlik yaşaması üzülmesi beni de çok üzdü.ama mutlaka okunması gereken bir şaheser bence herkes kendinden birşeyler bulacaktır yaşlı adamın denizle olan savaşında...

çok guzel bir eser .

İhtiyar denizci uzun zamandır süren şansızlığını kırma umuduyla dünyası olan okyanusun sularına açılır. Uzun arayışı sonrasında hayal ettiği dev balık oltasına takılır ve okyanusun , gulf streamin akıntısında kılıç balığı ile amansız mücadelesi başlar. Azim , kararlılık ve yılların birikimi ile gelen mücadele... Yaşlı denizci bu mücadeleden galip gelmek için her şeyini ortaya koymuştur... Sonrasını varın siz görün.

Son derece sade ve bir o kadar da kuvvetli bir anlatım.. İki saatte kitabı bitirdim. Film tadında bir kitap.. Bir Hemingway klasiği..

Deniz , gerçekten isteyene rızkını verir..

yazarın sade anlatımı enfesti.
sanırım denizden ve balıkçılıktan anlayanlar çok daha büyük zevk alacaktır.
bilgi yayınlarından okuyacaklar için tavsiye; tadınızın kaçmaması için ön sözü okumadan başlayın kitaba :)

Balıkçı ve balık birer sembol aslında bu noktada. İnsanı anlatırken, iç hesaplaşmaları, gururu anlatırken arka planda kullanılan metaforlar. Bu açıdan büyük resme baktığımızda olağanüstü etkileyici anlar hissediyorsunuz okurken.

Şu nasıl etkileyici bir cümledir: "Yenilmedim aslında, belki biraz fazla açıldım, o kadar..."

Keyifle okudugum bir kitap oldu kendisi

biraz sıkıcı yanları vardı ama sürükleyiciydi

Yaşlı bir balıkçının açık denizde dev bir kılıç balığıyla olan heyecanlı mücadelesi anlatılıyor. Kitap kısacık 130 sayfa ve yalın, sade anlatımıyla sizi etkisi altına alıyor.
Aslında yaşamımın güzel bir dönemine denk geldi bu kitap. Çünkü ben de kpss sürecinde çoğu zaman kendimi boşa kürek çekiyormuşum gibi hissediyorum ama bu kitapta mücadele ruhunu, direnmeyi, pes etmemeyi çok güzel anlatmış yazar. Ve tabii yalnızlığı da...

Anlatım tarzı çok güzeldi. Balıklarla ve yalnızlıkla mücadele eden benmişim gibi hissettim okurken. Klasiklerden diye gözünüz korkmasın sade anlatımı var. Bir de kitapta balıkçının yanında çok tatlı küçük bir çocuk vardı insana resmen yaşama sevinci ve umut aşılayan. Keşke herkesin hayatında olsa böyle bir çocuk ya da o çocuk biz olsak..

Huzur ve umut verici bir kitaptı. Deniz aşığı biriyseniz kesinlikle okumalısınız. Zaten denizleri kim sevmez ki...

Bir solukta okunuyor Ernest Hemingway'in "Yaşlı Adam ve Deniz"i...

İhtiyar bir balıkçının , oltasına yakalanan bir kılıç balığını zaptetmeye çalışırken pekçok engele karşı verdiği amansız mücadeleyi anlatmış Ernest Hemingway bu eserinde.

Yaşlı adamın şahsında sanki tipik bir yaşam mücadelesini de okuyoruz adeta. İnsanoğlunun yaşam serüveninde; bazı hedeflere yönelmişken, hesapta olan ya da olmayan engellerle de karşılaşılabileceğinin tipik bir hikayesi.
Belki de kendi hayat mücadelesini anlatmış yazar; saf, yalın, duru biçimde.

Ve bir hayat felsefesi sunuyor okuyucuya:

"Ben her işimi hesapla yaparım. Ne var ki kısmetim yok. Ama kimbilir, belki bugün. Günün her doğuşu yepyeni ayrı bir gün getirir. Talihim bugün yaver gidiverir bakarsın. Ben işimi eksiksiz yapayım da kısmet geldiğinde beni aradığı yerde bulsun." diyerek...

Bazen de bir yaşlı adamın gözünden zamanı okuyoruz satır aralarında:

"İnsan kocayınca çalar saat gibi oluyor" diye güldü adam. "İhtiyarlar niye öyle şafakta uyanırlar bilmem. Günü azıcık daha uzun yaşayabilmek için mi acep?"

Huzurlu, dingin bir ortamda tadını çıkarta çıkarta okunabilecek güzel bir eser...

Keyifli okumalar dileğiyle...