"Seni kurtarmayı denedim. Bunu denedim. Hepsini kusman için uğraştım. Birazını kustun, ama yeterli değildi. Çok fazla hap içmiştin Violet. Ağlayarak öldün. Seni kavradım. Güvendeydin. Sen.. sevilmiş olarak öldün." Metin bir kitaptan alıntı değil. Dizi repliği. "Ne alaka o zaman neden yazdın?" diyebilirsin. Etkileyici bir sahneydi. Yazmak istedim. :)

Kitap okudukça kendini cahil hisseden ve çoğu zaman kitap okurken 'ooohaaaa! bunu nasıl düşünmüş ya?!' diye delilenen birisiyim işte. Akıl sağlığımdan şüpheleniyorum bazen, sonra da diyorum ki üç günlük dünya, boşver. Gönlümün istediği, kitabı yağmurlu havada bir balkonda çay eşliğinde okumak ama o da her zaman olmuyor tabii. Daha çok okumaya başladığım koltukta kılıktan kılığa girerek gelişiyor olaylar. İş güç çok, kitap da çok ama hayat kısa; varayım gerisini biraz daha düşüneyim.