Sonu kitabın akışını biraz toparlamış. Genel olarak yaşamayı bırakmış bir adamın karşılaştığı kimseler ve onlara bakarak hayatı yorumlamaları diye özetleyebiliriz. Akıcı ama keyifsiz, melankolik bir kitap. Çelişkiler de var. Ateist bir adam ama şükrediyor, inşallah diyor. Dün sevgilimle bu koltuktaydık diyor ama arada bir gece hastahanede geçirdiğini atlıyor. Bunun yanı sıra ilginç benzetmeleri de vardı. Başkalarının sözlerine de yorum yaparken yer vermiş. Okunabilir ama beni tatmin etmedi.

Benzetmelerini ve yazarın kelimelerle olan oyununu beğeniyorum. konuları hiç bence. zaman zaman zekice laf cambazlıkları beni hem eğlendiriyor hem güldürüyor. okunması için yeterli sebepler.