Tatlı tatlı akan, hızla ilerleyen, hiç sıkmayan bir roman. Zazie adlı küçük, ele-avuca-sığmaz ve azcık-edepsiz. Bir kızın dayısını ziyaret etmesiyle başlayan eğlenceli olaylar silsilesi. İlginç karakterler, akıcı ve komik diyaloglar... Yazar Queneau olunca insan oulipo'ya veya 'patafizik'e dair anlatım biçimleri, oyunlar bekliyor ama yok. Tabi yine de fazlasıyla argo kullanımına ve bazı kelime oyunlarına yer verilerek romanın dili zenginleştirilmiş ve biricikleştirilmiş. Çevirisine gelirsek, ki çok beğendim, sayın Tahsin Yücel argo ifadeleri pek bi' güzel aktarmış dilimize, tadından yenmez. Bazı bazı anlamsız söz grupları, düşük cümleler, zaman kaymaları var ama ben bunları Tahsin beye bağlamıyorum, bunlara Raymond Queneau'nun denemeleridir deyip geçiveriyorum. Pek tatlı, merak uyandırıcı kısacık bir kitap bu, keyfini sürün.

İlla ki okuyun bu kitabı. Eğer siz de küçükken, yatmadan evvel evinizin tavanındaki şekillere bakarak hayal kurduysanız; taşınırken kamyonun arkasında oturma keyfini yaşadıysanız; kira günü geldiğinde evinizde tedirgin bir hava estiyse; kitaplarınızı gazete ile kapladıysanız; uçan balonlara hep hasretle baktıysanız; kömür taşırken oranız buranız kapkara toz kesildiyse ve sonra anneniz sizi leğende yıkadıysa; anneniz, babanız ve kardeşlerinizle ayrı tabaklarda değil aynı tencereden yemek yediyseniz; pantolonunuzun yırtığına yama vurulduysa; yerleri ahşap desenli muşamba serilmiş evlerde oturduysanız; damınız aktıysa; musluklarınız soğuktan donduysa; tuvaleti dışarıda bir evde yaşadıysanız; toprakla oynayıp "anaaa suuu" diye eve vardığınızda bin bir azar duyduysanız; sokakta saatlerce oynayıp karnınız acıkınca sadece ekmek istediyseniz; anneniz salça kaynattıysa, sonra kazanı komşuya geri verdiyse; babanız işçiyse; yılda ancak iki kez alınan yeni elbiseleri günlük giymek isteyince anneniz "misafirliğe, düğüne falan giderken giyersin, her alınanı eskitmeyin" diye payladıysa sizi ve şimdi geriye bakınca "her şey ne de güzeldi o zamanlar" diyorsanız... İlla ki okuyun bu kitabı. Okuyun çünkü canınıza değecek.

Çok etkileyici. Ana kurgunun içinde küçük hikayeler var, böylece hem öykü okumuş hem de roman okumuş hissini veriyor. Yine şaşırtıcı, yine mide kaldıran olaylar, kişiler. Palahniuk severler için biçilmiş kaftan. Şaşırtıcı sonlar üstadı olan Palahniuk yine yapacağını yapmış tabi. En kalın Palahniuk kitabı olması ve ara hikayelerin ana kurguyu yavaşlatmasından mütevellit sevenleri az. Palahniuk her ne kadar üslup açısından benzer numaralar çekiyor gibi görünse de her kitabında farklı bir kurgunun peşine düşer; bu açıdan hayranları bile bazı kitaplarını soğuk karşılar. Chuck'ın bu kitabının ilginç bir teknik farklılığı vardır. Anlatıcı "biz" şeklinde aktarır olanları, çoğul anlatıcıdır yani; ama "biz" ifadesini kullanan bu anlatıcı, karakterlerden herhangi biri olarak yapmaz bunu, o hepsidir, ortak bir zihindir. Daha evvel "bakış açısı tekniği" bakımından böyle bir seçim görmemiştim. Palahniuk, okuduğum her kitabında olduğu gibi beni sarsmış, şaşırtmış ve eğlendirmiştir. Kitap, sırf "Bağırsaklar" öyküsü için bile okunabilir, yalnız hazır olun çünkü midesi sağlam olmayanlara tavsiye edilmez.