Çıplak Ayaklıydı Gece

9 guzel hikayeden olusan bir solukta okunabilen bir ahmet umit kitabi.

Ahmet Ümit'in okumadığım birkaç kitabından biri olduğunu düşünüp aldım kitabı. İlk öyküden sonra yıllar önce okuduğumu hatırladım. İyi ki de tekrar okumuşum.

Sol'un hüznünü, kaybetmeyi, hele bir de 1977'de kaybettiği arkadaşına yazdığı mektupta öyle güzel anlatmış ki yazar, okurken hüzünlenmemek elde değil.

"Bizi güzel kılan yanımız, muhalif olmamız. Kaybeden taraf olmamız. Bana kalırsa devrimciler hep muhalefette kalmalı, hep aykırı olmalı. İktidar, bize göre bir şey değil. Biz dünyanın dönüşümünü, iktidara gelmeden gerçekleştirmeliydik. Bunu yaptık da, 20. Yüzyılın başında grev istediği için işçiler öldürülürken, düşünce özgürlüğünden bahseden aydınlar hapse atılırken o günün belgileri, bugün insanlığın vazgeçemediği evrensel değerler oldular.

...

Yani biz yenilmedik, yani sen boşa ölmedin. Hoşça kal benim hep genç kalacak yiğit arkadaşım."

12 Eylül'e soldan bakan, çoğu trajik hikayeler. Ahmet Ümit'in yazım dili etkileyici.

Ahmet Ümit, 12 Eylül dönemindeki anı ve tanıklıklarından yola çıkarak 14 öyküyü Çıplak Ayaklıydı Gece’de topluyor.

Yanılmıyorsam Ahmet Ümit'in ilk öykü kitabı. Öykü kitaplarıyla aram fazla iyi değildir, hatta hiç polisiye tarzda öykü kitabı okumamıştım ama hoşuma gitti açıkçası. Ahmet Ümit'in daha önceden "Kukla" adlı kitabını okumuştum ve hatırladığım kadarıyla sade ve akıcı bir dille , polisiye içinde fazla boğmadan, okuyucaya doğru soruları sordurtan ve sonu itibariyle beni tatmin eden bir kitaptı. Bu öykü kitabından da, ilk olmasına rağmen, aynı tadın kırıntılarını yakaladığımı söyleyebilirim.

ahmet ümitin ilk öykü kitabı fena değildi

Ahmet Ümit'in en iyi öykü kitabı.

Ahmet Ümit'ten yine güzel bir kitap.


http://hayaletkitaplar.blogspot.com/2013/03/ahmet-umit-cplak-ayaklyd-gece.html

Güzel bir kitap değil, yazar epey kasmış.

Şiir gibi