Galiz Kahraman

Doğma büyüme Kasımpaşalı olan İdris Âmil, temsil ettiği insanlık gibi, kısa yoldan ün ve para kazanmak heveslisidir.
Ara sıra kahkahalar atarak okuyacağınıza eminim.

yigirmi????:):)

İhsan Oktay, emeklilik günlerinin hakkını veriyor. Öyle ki, kitaptaki "giydirme" ve "geçirmeler", Yedinci Gün'den "yigirmi" kat daha beter.
Yazar, yıllar yılı, "öykülerinizde kadına niçin yer verilmiyor" diye tutturanları da unutmamış; "Çünkü kadının, mükemmel olmaktan başka ne özelliği olabilir ki? (s.163)". Lakin, bir kaç sayfa sonra, bu mükemmel kadına dair tüm beklentiler alabora olmaktan da kurtulamıyor :)
Öte yandan "Kahramanımız, çok iyi "resmedilmiş"; "Ne var ki, bu kadarını galiz bir kahramandan beklemek haksızlık olurdu. Çünkü Efendimiz'in ağırlığı, elbette ki brüttü (s176)".
Aslen kitabın özü, başlangıç ve bitişinde saklı; başlangıç: ".rOB0t oLmadiğnı KanıdLA" (N.V.Google :) Bitiş: "Hüüüüüüüüüüüüüüüp! Jjjjjjjjjjjjjjjjt! Nah-ha!"... (Tekrarlayan küçük harfler, on beşer tane).
Alınıp okunası, derhal filmi çekilesi...

Yazarın okuduğum ilk kitabı.ilk 30 sayfa uslübuna alışmakta zorlandım ama sonrası çok keyifliydi. Yazarın düşünen beynine sağlık..

Beklentim çok yüksek olunca hayal kırıklığı yaşadığımı itiraf etmeliyim:(

Yapamıyorum,yine denedim yine okuyamadım. Olmayınca olmuyor :)

ihsan Oktay'ın tarzını seviyorsanız alın direk okuyun derim:) Beğenmeyenler,eskisi gibi değil diyenlerin yorumlarıyla biraz tereddütte kalmıştım ama kesinlikle okunmaya değer. İlk 30 sy biraz yavaş geçiyor,sonra açılıyor. Ayrıca yazarımızın roman yazmayı bıraktığı haberleri var, bu kitapla yetinmek durumundayız.

Bayağılığın iltifata tabi olduğu, sıradanlığın yüceltildiği, erdemsizliğin akıllılık kabul edildiği Türkiye ile ilgili eleştirel bir roman. Yazar, her zamanki incelikli anlatımı ile göndermelerde bulunurken, okuyucuyu da bolca güldürüyor. Kitabın bir çok yerinde kahkahalarıma engel olamadım :)

Yazılmasa da olurdu diyebileceğim az sayıda kitaptan biridir. Belki yazılmasa da olurdu demek içi çok geç ama okunmasa da olurdu.

Okuğum ikinci kitabı İhsan Oktay Anar'ın. Evet kendine özgü bir dili ve de tarihi-fantastik diyebileceğim değişik bir dünyası var..
Ama maalesef -kendimi çok zorlamama rağmen- o dünyaya giremyorum ben. Sanki zorlama bir dünya gibi geliyor, doğal gelmiyor..
Ve kendime hayret ediyorum; herkes İhsan Oktay Anar'ı bunca överken ben neden sevemiyorum bir türlü..

Okuduğum ikinci İ.O Anar kitabıydı. Çok beğendim, yer yer kahkaha atarak okudum. Çok güzel bir dili var.

Alışılagelmişin dışında bir üsluba sahip Oktay Anar'ın son kitabı.
Mizahı kuvvetli, hayal ile gerçeği iç içe geçiren İhsan Oktay Anar'ın çirkin kahramanımız Amil'i baz alarak anlatılanlar göz önüne alındığında toplum gerçekçi olarak algıladığım roman.

Yaptığı tespitler ve bu tespitleri sunuş şekli insanı kalemine hayran bırakmaya yetip artıyor.

"Kadınlar kavga etmezdi ama bütün kavgalar kadınlar içindi, medeniyeti kadınlar kurmamıştı ama medeniyet kadınlar için kurulmuştu. Kısacası zaten mankafa olan erkek taifesi, cins-i latifi görür görmez daha da bir delirdiği için, onu elde etmek gayesiyle gece gündüz demeden didinip yırtınarak icatlar yapmış, ayağına üşenmeyip keşif seyahatlerine çıkmış, sırf onları tavlamak için kendini paralayıp cilt cilt kitaplar yazmıştı. Hanım kısmı erkeğin, zavallının kalbine aşk okunu sokup gebe bırakır, sonra da dokuz doğurturdu."

abartıldığı kadar iyi bir i.o.a. kitabı değil.

Puslu Kıtalar Atlası'ndan sonra hayal kırıklığı yaşadım.

Vasatın üzerinde bir hikaye ama beklentileri yüksek tutmamak lazım.

Barbaros romanı olacağına aşk romanı olmuş bir anda.Biraz karmaşıktı tabi o da yazarın üslubunun derin olmasından kaynaklı.

Aziz Nesin tadında güldürürken düşündüren eğlenceli bir kitaptı. İhsan Oktay Anar'in okuduğum ilk kitabı. Güzel bir tanışma oldu bence. 👍😊

İhsan Oktay Anar'ın eserlerini kendi eserleri içinde değerlendirdiğim için 7 puan verdiğimi söyleyeyim ilk başta. Çünkü kendisi benim için hakiki yazardır. Diğer yazarlarla kıyaslarsam eserlerini, hepsinin arasından 10 puanla birinci gelecektir benim gözümde.

Eser incelemesine gelince, Galiz Kahraman, bize çok yakın olan bir zamandan bahsediyor. Değer verdiklerimizin aslında değersiz olduğundan dem vuruyor. Muhteşem üslubunu konuşturmuş yine Anar. Kitapta güldüğüm birçok yer vardı. Gayet esprili yazmış. Gerçek ile gerçeküstüyu fevkalade meç etmiş. Aliyülaladır benim için her zaman. Anar'ı herkes okusun, okutsun. Edebiyat nedir, hayal gücü nedir ve nasıl cümle kurulur, dilimiz nasıl parlatılır, görmek isterseniz tabii ki.

"Puslu Kitalar Atlasi" ni cok begenince, I.O. Anar"in son cikan bu kitabini hemen almistim: "Galiz Kahraman". Kitabi nasil anlatacagimi acikcasi bilemiyorum. Baslarda beni cok zorladigini da soylemeliyim, fakat sonra muthis sardi...
Neden mi? Hikaye, Idris Amil Hazretleri (nam-i deger "Efendimiz") in etrafinda geciyor. O tum zamanlarin kahramani. Ama nasil bir kahraman o? Onar"in muthis esprili anlatimi, kendine has yarattigi dili ile, "Efendimiz" in kahramanlik / zavallilik arasinda gidip gelen hayatini okumak coooook keyifli...yani kahkaha da attim, icim de acidi, o derece guclu bir anlatim...
".... Siradanligin ust insanidir o. Umurunda olan tek sey, sadece ve sadece kendini algilamak, kendi kucuk alemine sigan kainati kabul etmektir. Cunku bilmektedir ki, gercek bilgelik te zaten budur...."
Tavsiye ederim....

İhsan Oktay Anar'ı bilen bilir. Satırlar arasında oradan oraya vururken anlattığı hikayeye tepeden kuşbakışı bakacak olsanız bu hikaye incir çekirdeği doldurmaz diye düşünürken bir bakmışsınız ki o dil karşısında o incir çekirdeği aslında sizsiniz.