Sevdalım Hayat

Livaneli romanlarını severek okuyanlar,yakından tanımak isteyenler Otobiyografiyi kaçırmasınlar.Kaleminin gücünü burda da göstermiş Livaneli .Zaman zaman tekrarlara düşmüş.Bilmediğiniz yönleriyle ilginç hayat hikayesi.

Zülfü Livaneli her kitabında olduğu gibi yalın ve akıcı bir uslüp eşliğinde kendi yaşantısını, kendini ve okuyucuyu bir iç yolculuğa çıkararak veriyor. Belki de onun bu kitabı yazmasındaki en büyük sebep, en çok şikayetçi olduğu şeydir: kategorize edilmek. O bu kitapla en başta kendisinin sonra herkesin, her yönüyle ve haliyle birer insan" olduğunu ispat etmek istiyor. Livaneli'nin yaşamını okuduğunuzda bu isteğin ne kadar yerli olduğunu gerçek anlamda anlıyorsunuz.

zülfü livaneli Türkiye de çok yönlü bir sanatcı olarak romancılıkta da bence çok başarılı bir adamdır. kişiliği ile de beğenimi almıştır.

Otobiyografiden öte adeta bir iç döküş olmuş. Dolu dolu bir hayata sahip olan Livaneli anılarını paylaşırken aynı zamanda Türkiye'nin yakın tarihinin de resmini çizmiş.

Yaşamındaki güçlüklere rağmen vazgeçmemesi takdire şayan. En önemlisi o sanat ruhuna, o yaratıcı dokunuşa sahip olması ve bunun peşinden inatla gitmesi. Bir de öyle isimler geçmiş ki hayatından, olumlu manada kıskanmamak elde değil. Sanatıyla, yeteneğiyle, eserleriyle ve duruşuyla gerçekten Türkiye için önemli bir değer.

Kendisinin siyasi duruşunu zerre kadar beğenmesem de önemli bir bestecimizdir.Diğer kitaplarını okuyabilirim.Yine de kişiliğini hiç ama hiiç sevmiyorum Zülfü beyin...

Zülfü Livaneli daha ne denir..

İlham verici, umut aşılayan ve sevgi dolu bir hayatın anlatımı ancak bu kadar güzel olabilirdi. İnsan sevgisiyle dolu ve sanatın nerdeyse her alanında inanılmaz yeteneklere sahip bir adamın alçak gönüllü hayat hikayesi.

okurken hem bir hayat hikayesini hem de anlattığı dönemi okumuş gibi oluyorsunuz

Uzun zaman sonra biyografi/otobiyografi tarzinda okudugum bir kitapti.zulfu livanelinin muzisyenligini, edebiyatciligini, yonetmenligini ve bircok olay karsisindaki durusunu begenmisimdir ve elmden geldigince takip etmisimdir.ama bu kitapla bilmedigim o kadar cok seyini ogrendim ve bazilarinda o kadar cok sasirdim ki.anlatimindaki samimiyetiyse sanki livaneliyle oturmus da hasbihal ediyormusuz hissi uyandirdi bende.
Genisletilmis 41.basimindan yaptim okumami.belki de kitapta beni rahatsiz eden ender yerlerden biri sonradan yaptigi eklemelerin bazi kisimlari oldu.soyle kiii cok cok basarili ve bircok alanda kendini kanitlamis, yaptigi islerden donem donem takdir edilmemis ve hatta cezalandirilmis biri olarak belki bunu yapmakta hakki olsa da kson kisimlarda fazlaca bi ozguven hissi, kendini sevmeyenleri ve elestirenleri bazen yergi boyutuna ulasan bir sekilde kendinin de elestirmesi beni rahatsiz etti.bana gore o kisimlar kitaptaki samimiyete uymamis gibiydi.zaten livaneli gercek manada yaptigi islerle kendini kanitlamis bir insan bu tarz bir tavri takinmasa da onu seven kabullenen insanlar kimin ne oldugunu biliyor.
Soluksuz okunacak samimi bir yasam oykusu sevdalim hayat ozetle...

Salt sessizlerin sesi, azınlıkların yılmaz savunucusu olduğu için değil, hayır; ortamdan ve olaylardan soyutlanıp tarafsız bir gözle yazdığı, inandığı değer yargılarının peşinde gittiği için seviyorum Zülfü Livaneli’yi. Sevdalım Hayat’ı okurken Livaneli’nin çocuk yaşta okuma tutkusu, yaşadığı siyasi haksızlıklarla karşı mücadelesi, benim en çok beğendiğim bölümlerdi. Alevi kültürüne gösterdiği sevgi, kurduğu duygusal bağdan dolayı ben dahil bir çok kişinin Alevi sandığı, Alevi kültürünü çok iyi bildiği ve saz çalmayı Alevi dedelerinden öğrendiğini de anlatıyor kitapta.