Huzursuzluk
Zülfü Livaneli
En Son Değerlendirmeler
Uzun zamandır böyle çarpıcı, böyle huzursuzluk dolu bir roman okumamıştım. Ezidilerden çok onların hikayesini öğrenirken ben yoruldum. Kesinlikle belirli bir yaşın üstündeki herkes okumalı. Böylesi bir hikaye atlanmamalı.
Anadolu topraklarında yaşanan farklı bir hikayeyi akıcı bir şekilde okuyacaksınız.
Kitabın en çarpıcı kısımlarından biri olan “harese” tanımı gerçekten Ortadoğu için yapılabilecek en iyi tespit. Fakat kitabın tamamında bu isabet sürdürülemiyor. Acı ve önyargıdan bolca nasibini almış bir konuda ilgi uyandıracak kadar bilgi verip derinine inmemek, biraz da şundan olsun bundan olsun tarzında araya konu serpiştirmek etkiyi oldukça azaltmış. Bir de şahsen hem birinci hem üçüncü ağızdan yazılmasını dikkat dağıtıcı buldum. İbrahim’in olayı kitaplaştırmasını okumak yerine direk yaşayışını okumayı tercih ederdim. Konu olarak etkileyiciyse de edebi olarak Livaneli’nin diğer eserlerinin gerisinde kalıyor.
Bir solukta okudum. Yalnız bir solukta okurken öyle hemen içiniz de , kafanız da bitmiyor kitap....
Doğu'nun aile, kadın sorunları, Ortadoğu'da yaşananlar, ordan buraya sığınanlar...
Z. Livaneli yine yapmış yapacağını ve kısa ama içi dolu cümlelerle anlatmış, kanayan yaramıza dokunmuş...
Nasıl beğenilmez bu kitap...
Onca yaşanmışlık var içerisinde onca görmezden geldiklerimiz, olanlar ama bilmediklerimiz.
Bilmek istemediklerimiz, kendi yaşadıklarımızı zor zannedişlerimiz.
Yine kapattıktan sonra, duvara uzun uzun boş boş baktıran bir kitap daha
Kesinlikle okunması gereken bir kitap. Ortadoğu da yaşananlar, kıyımlar, eziyetler sizi okurken derinden sarsacak. Ezidiler hakkında gerçek bilgilere ulaşabileceksiniz. Son olarak insanın insana yaptığı zulümü hiçbir şeyin hafifletmeyeceğini anlayıp, dünyadaki en acımasız canlının insan olduğu bilincine bir kez daha varacaksınız.
Hz.Ali 'ye falanca kişi senin için kötü şeyler söylüyor demişler. Hayret etmiş, oysa ben ona hiçbir iyilikte bulunmadım ki demiş.
Bir solukta okunacak kadar akıcı bir şekilde kaleme almış usta yazar Z.Livaneli. Kenara not edilecek ya da altı çizilecek cümlelerle dolu kitap.
Zülfü Livaneli'nin okuduğum ilk kitabı çok beğendim diğer kitaplarınıda biran önce alıp okumak istiyorum.Gazeteci ibrahim arkadaşı Hüseyin'in öldüğünü duyunca neden öldüğünü öğrenmek amacıyla memleketi mardin'e gidiyor.Araştırma yaparken birçok şey öğreniyor ve kendini sorgulamaya başlıyor.
İstanbul'da yaşayan İbrahim'in Mardin'den arkadaşı Hüseyin'in ölümü üzerine Mardin'e gitmesi ve Hüseyin'in Mardin'den Amerika'ya değin süren ölüm sürecini öğrenmesini konu edinen roman..IŞID zulmü,Yezidilerin maruz kaldığı kötülükler..Tek kelimeyle harika bir roman..
Kitap ile ilgili değerlendirmene aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz.
http://ipeksiden.blogspot.com.tr/2018/01/huzursuzluk-zulfu-livaneli.html
Bir yanımızda yaşanan onca zulümden sonra bu dünyadan ayrılırken son söz olarak ''Ben bir insandım!'' diyen Nergis'ler, Zilan'lar, Hüseyin'ler var..
Diğer yanımızda bunu söyleyecek akıl olgunluğuna erişemeden, büyümesine, güzel günler görmesine müsaade edilmeyen, canice, acımasızca katledilen Eylül'ler, Leyla'lar var..
İbn Haldun ne kadar doğru söylemiş: Coğrafya kaderdir. Bu coğrafyada bu kaderi değiştirmek ne kadar mümkün, bunu da kestiremiyoruz maalesef..
Hangi inanca sahip olursak olalım Yaratacı'nın yarattıklarına ''kötülüğü'' yakıştıramıyoruz, iyileri, iyilikleri görmeye çalışıyoruz, hani bir anlamda toz kondurmamaya çalışıyoruz ancak her geçen gün daha açık ve net bir şekilde görüyoruz ki ''şu dünyada Yaratıcı'nın yarattığı en kötü yaratık insandır''.
Keşke size bu kitap güzel bir distopya, Livaneli ne güzel kurgulamış diyebilseydim ama maalesef gerçek ve burnumuzun dibinde yaşanıyor aslında. Hikayenin kanatları Mezopotamya'dan Amerika'ya kadar uzanıyor. Kitap adı gibi gerçekten insanı huzursuz ediyor. Yazar, röportajında Huzursuzluk ismini özellikle mi seçtiniz? sorusuna ; "...hepimizin içinde derin bir tedirginlik ve huzursuzluk var. İçinde bulunduğumuz gemi fırtınaya yakalanmış oradan oraya savrulurken, hiç kimsenin 'ama benim kamaram iyi!'deme lüksü yok. Kaptandan miçoya kadar hepimizin başı dönüyor ve huzursuzuz. Cennet de biziz cehennem de." diye cevap veriyor. Kitabı yavaş yavaş hazmederek okudum, bazen durdum ağladım, kızdım...Keşke daha uzun olsaydı. Ben çok etkilendim, lütfen okuyun, tereddütsüz tavsiyem
Biraz daha devam etmeliydi hemen bitmemeliydi dedim ama okurken bir o kadar acı cektim hemen bitsin dedim. Bazı gerçekler insanın içini acitir
Livaneli'nin kalemi her zaman ki gibi muhteşem....gerçekten adı gibi "huzursuzluk" kaplıyor insanın içini....Meleknaz, Zilan,Hüseyin aşk var ama acı, umutsuzluk, gözyaşı iliklerinize işleyecek....yaşadığımız coğrafyayı, bugünü, öncesini daha çok sorgulayacaksınız, yarınlar mı? işte orası muamma güzel günler görebilmek için huzursuzlukları bitirmek yenmek, okumak, okutmak zorundayız....
Oldukça etkileyici ve sürükleyici. Öte yandan kitabın başından itibaren beni dil açısından rahatsız eden bir şey vardı. Her şeyin dümdüz, kısaca anlatılması olabilir.
Yazarın Ezidiler hakkında okuyuculara bilgi verme amacına yönelik kullandığı anlatım biçimi gözden kaçmıyor, ve amacına ulaşmayı kesinlikle başarmış. Ayrıca bu anlatım biçimi bana Ahmet Ümit'in Bab-ı Esrar'ını hatırlattı.
Kitabın güzel koyu mavi sayfalarının neden böyle olduğu kitabı okuduktan sonra açıklık kazanıyor. Kitaba eklenmiş güzel bir özellik.
Ne kadar güzel bir kitaptı. Resmen tadı damağımda kaldı. O kadar kısacık bir kitaba dolu dolu bir roman sığdırmak Livaneli'ye yakışırdı zaten. İçinizi buracak, biraz kendinizi "acaba" diye sorgulatacak ve bittiğinde ise keşke bitmeseydi diyeceğiniz bir kitap.. Bayıldım..
"Coğrafya kaderdir."
''Huzursuzdum, İstanbul'daki huzursuzluğumdan farklı bir şeydi bu ancak yine de huzursuzluktu. Tam tersi sanılır ama zaten hayatta normal olan huzursuzluk durumudur, huzur ise çok ender yakalanan geçici anlardır olsa olsa''
''Ben bir insandım''
Tam bir entelektüel oluşuyla en sevdiğim yazarlardandır Livaneli. Bu kitabını da severek okudum. "Tam tersi sanılır ama zaten hayatta normal olan huzursuzluk durumudur, huzur ise çok ender yakalanan geçici anlardır olsa olsa..." diyerek beni etkilemeyi ve düşündürmeyi başaran akıcı bir kitaptı. Ayrıca 154 sayfalık olması sayesinde, tek seferde okumanıza ve böylece kitabın sizdeki etkisini arttırmanıza olanak sağlıyor. Sizi huzursuz ederek düşündüren ve sorgulatan bir deneyim olacaktır, tavsiye ederim.
İyi ki okudum ,keşke okumasaydım okuduktan sonra benim de içimde bir huzursuzluk başladı.Uzun süredir bir kitaptan bu kadar etkilenmemiştim. Burnumuzun dibinde binlerce, milyonlarca meleknaz var maalesef , bunlar yalan değil, abartı değil, bunlar gerçek . cidden meleknazlar ,nergisler homosapiens olmasaydı başlarına bunlar gelmeyecekti, insan demek bunlar demek mi?İnsanlık daha ne kadar rezilleşebilir, daha ne kadar acı kaldırabilir insanlık ?katil olduktan sonra ha haç takmışsın ha cihatçı olmuşsun ne fark ede,r bizim güzel dinimiz bu değil. Allahım ne çok acı var diyerek içim sızlıyor okuduğumdan beri, gerçekten merhamet zulmün merhemi olmuyor, böyle bir kitap yazdığın için teşekkürler zülfü livaneli keşke yazmasaydın, biz metropol insanı kimliksizliğimizle kafamızı kuma gömmekten son derece memnunduk
Bir oturuşta bitirdim kitabı. Oldukça akıcı ve içli bir hikayesi var. Olumsuz yönü ise edebi olarak zayıf kalması ve biraz havada bitmesi.
Yakın geçmişe değinen bir konu hakkında yazılmış olması, kadınlar daha doğrusu çocukların savaşın en çirkin yüzüne maruz kalması kitabın en iç acıtan kısmı olsa da fonda kadim şehir Mardin.Kitabın sonunun aniden gelmesi sanki bitmemiş ya da eksik kalmış izlenimi yaratsada Ezidiler hakkında bilinmeyen şeylere dokunarak biligi edinmemizi sağlıyor.
''Merhamet zulmün merhemi olamaz.''
Suriye ve özellikle Ezidiler hakkında güzel bir kitap olsa da, hem Mutluluk hem de Serenad havasında ilerleyen bir roman. Açıkçası daha yüksek beklenti ile okudum kitabı. Konunun işlenmesini ve sonuçlanmasını diğerlerine göre biraz zayıf hissettim. Bir günde çabucak biten bir Livaneli eseri.
daha iyisini beklediğimden herhalde bana yeterli gelmemiş kitap. her sayfada bir diğer sayfadan bir şey bekledim ama sonu geldiğinde de bir anda bağlanan hikaye karakterler hakkında kurduklarımı, verilen duyguları havada bıraktı. anlatımında biraz diğer kitaplarındaki tadı yakaladıysam da hikayede, karakterlerin okuyucuya verilişinde daha güçlü olmasını isterdim.
1 gün içinde soluksuz okuduğum kitap.. Merhamet yetmiyor bazen dünya düzenine karşı çıkmaya..
Gunumuzde İsid terorunun neden oldugu yikimlarin anlatildigi muazzam bir eser. İnsanligin kendisini sorgulamasi gerektigini ogreten ve dusunduren bir kitap. Siddetle tavsiye edilir etkileyici.