Oblomov

Raskolnikov faciası ile başlayan Rus edebiyatı ile aramdaki soğuk savaş Oblomov ile barış sinyalleri vermeye başladı. Oblomov'u gerçekten sevdim acaba kişileştirdim ondan mı sevdim bilmiyorum. Güzel ve okunacak bir eser çıkmış. Hikaye öyle heyecanlı değil normal bir hayatı anlatıyor. Ama oblomov çok ayrı bir kişi, sonuna da üzüldüm gerçekten. Rus edebiyatında olduğu gibi o devrin yaşam tarzını da kitap yansıtıyor içinde

Çok güzel bir roman. Gerek akıcılığı olsun gerek konuları ve mecazi anlamları vs. Herşey öyle güzel anlatılmışki. Herşey var bu romanda. Boş veya durgun sayfaları yok.
Bu yayınevi çok başarılıydı, sayfa sayısına hiç bakmayın gerçekten çok akıcı bir roman. Tavsiye ederim.
Benim gibi tezcanlı bir insan oldanızda seviyorsunuz karakteri ve kitabı.

hem güldüren hem de düşündüren bir edebiyat eseri uzun zamandır bu derece değişik stilde yazılmış bir edebiyat eseri okumamıştım.

uyuklaya uyuklaya okursun ilk 100 sayfayı :) bu yüzden epey zaman alabilir kitabı okumak fakat sonrası muhteşemdir bir Bu hayatta Oblomov olmamaya dikkat etmek gerekir aksi taktirde evet severler ama sadece severler :)

ÇOK GÜZEL BİR KİTAP AMA YAVAŞ İLERLİYOR .TEMBEL BİR ADAMIN YAŞAM HİKAYESİ..

Su vakte kadar okumadigima hayiflandim. Rus edebiyatindaki hic bir esere benzemeyen oldukca ozgun surukleyici bir kitap. Tavsiyemdir.

Bitirdikten saatler sonra bile aklımdan çıkmadı bu kitap. Martin Eden ya da Gazap Üzümleri gibi iz bırakan kitaplardan birisi benim için...

http://herkitapayribirdunyadir.blogspot.com.tr/2015/07/oblomov-ivan-goncarov.html

'Aşık olduğunda bile üşengeçliğinden ödün vermeyen bir karakter olabilir mi?' sorusuna cevap niteliğinde bir karakter benim gözümden oblomov. Mükemmel bir karakter ve akıcı bir anlatım; fakat yarısına yaklaştığımda tabiri caizse üzerime 'oblomovluk' çöktü ve okumaya bir süre ara verdim. En kısa zamanda tekrar başlamayı düşünüyorum.

Bu kitapta önemli olan Oblomov değil Oblomovluktur..Muthişti..

Oblomovluk; tembellik, hiçbir şey yapmama isteği, sürekli planlar yapıp bu planları bir türlü hayata geçirememe hastalığı imiş :)
Kitabı okurken sık sık uykum geldi hatta uyuyakaldığım zamanlar oldu. Ana karakter Oblomov o kadar uyuyor ki sizinde eşlik edesiniz geliyor :) Tembel olmasına rağmen saflığı ve temiz kalbiyle sevdiriyor kendini.
Kitabın dili sade ve akıcı aynı zamanda planların çok fazla ertelenmemesi gerektiğini düşündürdüğü için öğretici de.
Uzun uzun betimlemelerle ilerledikten sonra bir anda sonu kitabın akışına göre çok hızlı biterek beni şaşırttı.

Tutunamayanlar'ın, Tehlikeli Oyunlar'ın ve diğer tüm hayata karışamayanların kaynağı bu kitap olsa gerek...

Oblomov'dan çok Oblomovluk insana "Acaba" dedirtiyor...

Çok güzeldi, çeviri de çok güzeldi; film gibi, seyreder gibi okudum eseri tavsiye ederim...

Rus Edebiyatı'nın gerçekten bambaşka olduğunu kanıtlayan bir eser daha. Dillere Oblomovluk gibi bir tabir kazandıracak derecede tembel bir insanın öyküsü altında neredeyse bir ülkenin yapısal incelemesi yatıyor. Ve bu ciddi irdeleyiş o kadar akıcı ve nazik biçimde yapılıyor ki kültürel farkların ve sınırların yol açacağı yeterince anlayamama, empati kuramama gibi sorunların esamesi okunmuyor.

Yazarın Avrupa'ya bakış açısı diğer çağdaşı olan Rus yazanlara göre çok daha cesur. Aristokrat Rusya'yı tamamen "doğulu" olarak görerek, ilerlemenin "batının", Avrupalılaşmanın elinde olduğunu canı gönülden savunuyor. Tabii ne kadar sert eleştirse de ülkesine olan sevgisi Oblomov'un kalben dünya iyisi olmasında ve ruhunun Ştolts'a göre çok daha derin ve ince olmasında hissediliyor. Bununla birlikte Oblomov'un (Rusya'nın) o eski uyuşuk yaşam tarzından (derebeylik) kendini kurtaramayışının zamana ayak uyduramamakla sonuçlanacağını ve Ştolts'un (Avrupa'nın) devrinin geleceğini sade bir objektiflikle ortaya koyuyor.

Tembelliğe alıştırılmış , tembellik tarafından dize getirilmiş Oblomov'un hazin öyküsü.. Bir şeyleri tasarlayıp en ince ayrıntısına kadar hep sonraya , hep yarına bırakmak.. Ve neticesinde de hayatı kaçırmak. Yaşanılacak o kadar güzel şey varken , bunların aktörü olmak varken yalnızca bir seyirci olarak kalmak... Oblomov'un aslında hepimizde var ve biz de bircok hususu kaybediyoruz ne yazık ki.. Hem de göz göre göre..

Kitabın şekilsel yapısına gelince ; uzun bir kitap 619 sayfa.. Ama kesinlikle insanı sıkmayan bir kitap. Ve üç günde çok rahat bitirilebilir nitelikte. Çünkü yazarın üslubu da olaylar da insan zihnini yormuyor. Okudukça insanı kendine çekiyor. Ben kitabı okurken kendimi kitabın akışına bıraktım. Saflığı , temizliği , iyi yüreği gördüğüm Oblomov'un nasıl tembelliğine yenildiğini , nasıl safliginin kurbanı olduğunu içim burkularak okudum.

Oblomov Kalın olmasına rağmen oldukça akıcı bir kitaptı. Zaman zaman , hadi be, hadi artık kendine gel diye adeta yalvardım İlya İlyiç'e, zaman zaman galiba artık düzeldi dedim ama maalesef hüzünlü bir sonla bitti. Yazarın üzerinde durduğu Oblomovluk aslında sadece dönemin Rusya'sının soylularını anlatan bir ifade değil, Gonçarov sonraki çağlarda oldukça fazla türeyecek olan bir insan tipinin prototipini tanıtmış bizlere. İçinde bulunduğumuz dönemde de, bittabi demokrasinin tüm dünyaca kabulü neticesinde , ayakkabılara kadar giydirecek hizmetçiler dışında , rahatına düşkün, uyuşuk, sadece yemek, içmek, eğlenmek üstelik bunlara hiç bir çaba sarf etmeden ulaşmak isteyen pek çok insan var. Belki de bunlara yeni nesi Oblomovlar diyebiliriz.
Elbette Gonçarov bu kitap ile sadece biyografik bir hikaye anlatmak istemiyor. Oblomov'un şahsiyetinde Dönemin Rusyası ağır eleştirilere maruz bırakılırken Ştoltz karakteri ile de ulaşılması gereken hedef olarak çalışkan Avrupa resmediliyor.

Bir edebiyat şaheseri, Rus ve dünya edebiyatının başyapıtı.

Yazıldığı dönemi çok iyi anlatmanın yanısıra, hemen yanıbaşınızdaki insanlar kadar canlı roman karakterleri çiziyor.

Muhakkak okunması gerekiyor.

Oblomov olga'ya aşık olur .Sonra hiç üstünden çıkarmadıgı hırkasını attar ve aşkı için tembelliğinden kurtulmak için çabalamaya başladı.. Leylakların vaktinin geçmesiyle aşkı da solar geçer.. ve ayrılırlar.. Oblomov eve bitkin ve kendini unutmuş bir şekilde döner. Zahar bu olaylardan habersizce tamir edilen hırkayı Oblomov'a giydiriri ve Oblomov öylece oturdugu yerde kalır.

İvan Gonçarov ( 1812 - 1891 ) Çok fazla yazmamasına rağmen.Rusya'nın en önemli yazarların biri olarak kabul edilir. Oblomov 1857 yılında yayaınlandığında çok ses getirmiş, hem trajikomik bir karakter hemde adıyla özdeşlemiş bir insanlık durumu kazandırmıştır.

Harika bir roman Oblomovluk diye bir insanlık durumu kitaptan bir pasaj yazdığımda çok daha iyi anlaşılacak..
" Uzanmak İlya İlyiç ne hastalarda yada uykusu gelmiş insanlarda olduğu gibi bir zaruret, ne yorgun bir kimsedeki gibi geçici bir ihtiyaç, nede uyuşuk bir insandaki bir zevkti. Bu onun tabii hali idi evde olduğu zamanlar ( evde olmadığı zamanda hiç yok gibiydi ) hep uzanırdı.
Aslında çok varlıklı asil değişen dünyaya ayak uyduramamış, tertemiz , dürüst, altın kalpli bir karakter Oblomov. Kesinlikle akılda kalacak bir roman kahramanı. Andrey İvanoviş Ştolts Olga Sergeveyna başta olmak üzere tüm karakterler muhteşemdi

Çok beğenerek okudum ve keşke daha çok eser üretseymiş diye düşündüm. yine bir Rus edebiyat severi olarak roman sanatı Rus' yazarlardan okunduğunda başka türlü bir keyif veriyor diye düşündüm.....